GeRçEk AiLeM

O ÖLMEDİ !

26/05/2006

"Melih ölmüş olamaz. Benim bebeğim ölmedi. O daha çok küçük. Kimse onu benden alamaz.
O ölmedi !..
Geri getirin onu bana...
Geri getirin...
Geri..."

Sevim bu sözleri söylerken doktorun verdiği sakinleştiriciyle yavaşca bilincini kaybetmişti.

Bütün aile oradaydı. Herkes, Sevim'in başında bekliyordu. Halil halâ Melih'in ölümünü kabullenemiyordu ama aynı zamanda Sevimle ve çocuklarla da ilgilenmesi gerekiyordu. Çocukları daha küçücüktü ve ailelerinin yeni üyelerini kaynetmenin acısını yaşıyorlardı.

O günden sonra herkes acısını kalbine hömdü ve hayatlarını devam ettirdiler. Daha doğrusu devam ettirmeye çalıltılar. Her doğum gününde minik Melih'in mezarının başına gelip ona bütün yaşadıklarını anlattılar. Onun eksik kalmasını istemiyorlardı...

26/05/2024

Bugün benim doğum günümdü. Kimsenin hatırlamadığı, kimsenin umrunda olmadığı doğum günüm. Diğer günlerden hiçbir farkı olmayan o berbat gün.

Bunu pek umursamasamda birilerinin hatırlmasını istemiştim. Birilerinin benim doğumumu kutlamasını, beni sevmesini istemiştim. Ama bunu düşündüğümde bile bu sevgiyi hak etmediğimi anlamıştım. Ben bile böyle düşünürken diğerlerinin böyle düşünmesi çok normal değil miydi ?

Nede olsa ben bir orospunun çocuğuydum değil mi ? 6 yaşındayken -para için insanlarala sevişen- annesi tarafından satılmış, 7 yaşındayken -tecavüzcü- babası tarafından 2 hafta boyunca taciz edilmiş sonrada bir sokağın ortasına atılmıştım.

Bunları neden ben yaşadım ? Bu sorunun cevabını bilmiyordum. Ne zaman öğreneceğimi ya da öğrenebilecek miyim onu bile bilmiyordum. Ne biliyordum ki zaten.

Her zamanki gibi bu soruları düşünürken okula varmıştım. Ve yine onlar oradaydı. Şu siktiğim okula bir günde gelmeselerdi şaşardım zaten.

"Lan piç yine mi geldin ?" (Faruk)
"Ben sana bir daha bu okulda seni görmiycem demedim mi orospu çocuğu ?" (İlhan)

Onları umırsamamaya çalışarak yanlarından geçip gidiyordum. Ta ki Faruk beni ensemden tutup okulun arka tarafına çekene kadar.

"Kime diyom lan ben ? Cevap versene piç !" (Faruk)

Onlara inat cevap vermiyordum. İstemiyordum. Onlarını beni duymasını. Bu benim kırgınlığımdı, dünyaya karşı olan insanlara karşı olan kırgınlığımdı. Ve ben kırgın olduğum zaman dünyaya kendimi kapatıyordum.
Her zaman ki gibi...

"Bu akşam bizim eve geliyormuşsun. Hahhahaah Babam seni benim için tutmuş. Ne kadar verdi ? Bu paranın hakkını vermen lazım. Çok eğlenceli bir gece olucak. Hahahhaha" (İlhan)

İlhan'ın dediği bu şeyle gözlerim kocaman olmuştu. Yetimhane müdürü denen o herif beni yine satmıştı. Hem de hiçbir şey söylemeden. Yine piçin tekine beni satıp vücudum üzerinden para kazanmıştı.

"Hayır. Senin evine gelmiycem. Ne yapıp ne edip o eve gelmiycem."

*Melih dediğini yapmıştı. Onların evine gitmemişti. Ama bir şartla...

Yetimhane Bodrumu,
Melih'in Anlatımıyla

Bağırmıycaktım. O adam sırtımı kemeriyle parçalasada, beni küllük olarak kullansa da ona acı çektiğimi göstermiycek, onun egosunu tatmin etmiycektim.

Ta ki kasığımda hissettiğim el ile...
Bana dokunuyordu.
Yine o elleri vücudumda geziniyordu.
Aklıma yine o anlar geldi.
Yine beni tetikliyordu.
Her zaman yaptığı gibi...

"DOKUNMA BANA !! ÇEK O PİS ELLERİNİ ÜZERİMDEN !!"

"Ahh Melih ne kadar da korktum. Şimdi altıma yapıcam. Çok özür dilerim. Lütfen bana zarar verme. Hahahhaha"

Ve tokat sesi...
Yüzüme yediğim tokatla başım sağa savrulmuştu. Canım çok yanmıştı.
Bana dokunduğu için hassaslığım tavan yapmıştı ve bu benim daha fazla acı hissetmeme sebep oluyordu.

O anda gözlerim dolmaya başladı.
Gözlerime tekrardan lanet okudum. O adamın karşısında kendimi güçsüz, aciz düşürdüğüm için telrardan kendime küfürler ettim.

"Melihh ağlama canımın içi. Ben sana kıyaman ki böyle yaparsan." dedi ve elini yüzüme getirerek göz yaşlarımı sildi.

"DOKUNMA BANA OROSPU ÇOCUĞU !!"

Bunu dememle karnıma defalarca tekme atmaya başlmıştı.
Ve sonrasında zaten yemek yememekten güçsüzleşmiş bedenim daha fazla dayanamamış ve karanlığa gömülmüştüm.
Yine o adamın altında ezilmiştim...
Yine ve yeniden...

Yazarın Anlatımıyla

Melih bayıldıktan sonra adam saatlerce Melih ile ilişkiye girmiş sonrasında onu tekrardan giydirip odasına, yatağına yatırmıştı.
Adam Melih'in yanından ayrıldıktan sonra eve karısının ve çocuklarının yanına dönmüş onlarla normal yaşamına devam etmişti...

•
•
•
•
•
•
•
•