Το πρώτο πράμα που ένιωσε ήταν οξύς πόνος στο κεφάλι του και ενστικτωδώς πήγε να τον ψάξει με το χέρι του μα κάτι τον τράβηξε πίσω. Ανοιγοκλεισε τα μάτια του να καθαρίσει την όραση του και βρήκε μονάχα συντρίμμια. Παντού γύρω του χαλάσματα, πέτρες και πανιά που δουλειά δεν είχαν σε έναν χώρο σαν κι εκείνον. Κι αυτός, καθηλωμένος και δεμένος χειροπόδαρα σε μιαν καρέκλα.
Προσπάθησε γοργά να θυμηθεί και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν το παραθύρι στον όντα τους, ανοιχτό και τη μελάνη του γεμάτη.
«Че за хуйня...» ψιθύρισε.
Έψαξε για οποιοδήποτε στοιχείο, αλλά του ήταν αδύνατον να καταλάβει που ήταν και ποιος τον είχε φέρει εκεί. Παντού πληγές και χτυπήματα, πόνος και γδαρσίματα· λες κι είχε γυρίσει τότε στο μέτωπο του πολέμου.
Ξαφνου, η πόρτα έτριξε και με δυσκολία άνοιξε μονάχα για να εμφανιστεί από πίσω του ο Τζανής κι ο Σπήλιος Γερακάρης.
Ένιωσε το αίμα του να βράζει, να κοχλάζει γιατί τώρα πια ήξερε ακριβώς τι συνέβαινε. Δεν ήθελε πολλή σκέψη ούτε καμία ενορατική δύναμη να καταλάβει την αδικία και το μένος που έκρυβε τούτος ο τόπος που λογιζόταν και δικός του.
«Περιμένατε να πεθάνει ο πατέρας μου για να το κάνετε αυτό; Δεν χρειαζόταν.» είπε. «Εσύ Σπήλιο; Τι έχεις να μου προσάψεις εσυ;» ρώτησε τον άντρα με τα σκληρά μάτια.
«Η Θεοφανώ-»
«Την Θεοφανώ σου είπα πως θα την κάνω ευτυχισμένη.» φώναξε πάνω από την φωνή του Σπήλιου. «Και τώρα της παίρνεις τον πατέρα του παιδιού της;»
«Σκάσε.» το χέρι του ίδιου του του ξαδέρφου τον βρήκε με φόρα.
«Τι στο διαβολο κανείς;» ο Σπήλιος κράτησε τον Τζανή από τα χέρια και τον τραβολόγησε πίσω.
Ο Τζανής αναμέριασε τα χέρια του αλλου άντρα και ξανά περπάτησε προς τον Αντρέι.
«Εσυ, που λογίζεσαι ο ήρωας του πολέμου, ο ξύπνιος, ο άξιος, δεν έχεις περάσει ούτε στιγμή στη Μανη!» σχεδόν του γάβγισε. «Ο διάδοχος; Ποιος διάδοχος; Που ήρθε με το έτσι θέλω να μας γίνει καπετάνιος-»
«Εσυ δηλαδή θα είσαι καλύτερος.» τον ειρωνεύτηκε ο Αντρέι. «Με βγάζεις απ'τη μέση για να γίνεις εσύ καπετάνιος; Εσύ Τζανη;»
«Εμένα είναι στο αίμα μου.» του απάντησε ο ξάδερφος του.
«Κι εσύ Σπήλιο πίστεψες ότι ο Τζανής είναι ο καπετάνιος σας; Σε είχα για ξύπνιο άνθρωπο, δίκαιο.» αγνόησε τα λόγια του Τζανή.
YOU ARE READING
Μυστικό κι αγάπη
FanfictionΟ Αντρέας Λάσκαρης επιστρέφει στα πάτρια χώματα για να αποδεχτεί την νόμιμη θέση του, αφού ο πατέρας του είναι άρρωστος.
