HER LOVE LANGUAGE ( FayeYoko) book II

FYYK - 31

After ng exam namin ay atat akong bumalik ng hospital I don't know pero may kabang bumabalot sa aking dibdib Hindi ko mawari kung ano itong nararamdaman ko pero kahit Ganon ay pinipilit kong pakalmahin Ang aking sarili dumaan muna kami sa flower shop upang bilhan si Miss Nhikie.

Of course favorite flower niya ang aking binili Ngayon ay nandito na kami sa parking lot ng hospital pasakay na sa elevator.

Uyy summer.... Bakit nandito kapa? May bibisitahin ka? takang tanong sa akin ni Miss Devine habang hinihintay mag bukas ang elevator.

Opo si Miss Nhikie di po ba Dito naka confine si Miss Nhikie Ikaw po talaga bata ka pa po pero parang ulyanin ka na mapag biro kong Sabi.

Ha? Eh nailabas na si Nhikie kanina pang 12 hindi kaba nasabihan? takang tanong niya sa akin.

Hindi po pero bakit po inilabas si Miss Nhikie gising na po ba siya? Gising na ba siya Miss Devine? Naka ngiti kong tanong sa kanya kahit sa totoo lang ay kinakabahan Ako.

H-hindi pa siya gising pero ang narinig ko kanina pabalik na ng ibang Bansa ang mga magulang nila ni Miss Ellianna so isinama na nila si Miss Nhikie para daw duon mag pagaling at para daw walang magawang masama yung Airi..... kaya para sa kaligtasan ni Nhikie isinama na nila ito

Halos manlumo Ako sa aking nalaman pakiwari ko'y para akong nalagutan ng hininga Hindi ko na nga namalayan na nabitawan ko na Pala ang bulaklak na binili ko for Miss Nhikie.

Gusto kong umiyak pero walang luhang lumalabas sa aking mga Mata tila ba'y bigla akong nanlamig na parang isang bangkay.

Tara na Merissa umuwi na tayo aya ko sa kanya na animo'y Wala Ako sa aking sarili kusa na Akong nag lakad ni Hindi ko na nga nagawang mag paalam kay Miss Devine.

Tahimik akong sumakay sa sasakyan ni Merissa nag aalala siyang tinitigan Ako summer..... Naramdaman ko na lamang na mahigpit niya akong niyakap.

Kaya pala parang ayaw kong umalis kanina kasi yun na pala ang huling beses na makakasama at makikita si Miss Nhikie..... sana pala hindi na lang Ako umalis malamig kong wika.

Babalik naman si Miss Nhikie..... Ang Sabi Naman ni Miss Devine kaya siya isinama ng mga magulang nila Miss Ellianna eh para mag pagaling at ma protectahan malungkot niyang Sabi sa akin.

Yun ay kung maaalala niya pa ko maikli kong sagot saka muling napahawak sa aking kwintas.

Ng maihatid Ako ni Merissa ay dito na ko sa kwarto ko dumiretso kinuha ko Ang picture frame naming dalawa at mahigpit itong niyakap.

Kung kanina walang luha na lumalabas sa aking mga Mata Ngayon ay para naman itong bahang ayaw tumigil hindi ko na malaman kung anong nararamdaman ko o sadyang nag Halo Halo na.

Sakit, pagod pagkadurog...... ni kahit isip ko'y na blanko na rin Ang gusto ko lamang ay bumalik si Miss Nhikie Yun lamang Ang hiling ko humiga Ako sa aking kama habang yakap yakap parin Ang picture naming dalawa puro hikbi na lamang Ang lumalabas sa bibig ko What should I do now? Kill my self? Mag laslas? O mag bigte nasa Ganon akong pag iisip ng hindi ko naman namalayan na naka tulog na Pala Ako.

Kinaumagahan ay nagising na lamang Ako dahil sa sinag ng Araw na tumatama sa aking Mukha pupungas pungas akong bumangot ng mapansin kong naka bukas Ang bintana nitong kwarto ko at may naaamoy akong masarap na pagkain.

Naririnig kong parang may nag sasalita sa labas Miss Nhikie....... naka ngiti kong sambit at madaling lumabas ngunit nawala ang aking ngiti ng Makita ko si lily at Miss Ellianna kasama si Freya and Elaina.

Good morning tita pretty..... naka ngiting bati sa akin ni Freya good morning walang reaksyon kong sabi Saka bumalik sa aking kwarto.

Mommy tita pretty is mad? dinig kong tanong ni Freya kay cous no baby baka antok pa si tita pretty mo don't worry mommy will talk tita pretty mapanuyong wika niya sa anak.

Maya Maya pa'y pumasok na nga siya dito sa kwarto ko cous...... tawag niya sa akin hmm.... Maikli kong tanong Saka siya nilingon.

Tinatawagan kita kagabi hindi ka sumasagot Akala ko kung napaano kana Buti na lang may number Ako ni Merissa..... Hmm...... sa Bahay ka na lang matulog mamaya namiss kita eh.... Wika ni cous.

hindi na salamat na lang tatapusin ko na lang tong first year college ko dito then uuwi na ko kina mommy babalik na lang Ako dun at kakalimutan kong lahat ang mga ngyari dito napapagod na kong masaktan at umiyak baka mamatay na ko dito kaya mas maiging umuwi na lamang Ako duon at least yung Buhay ko duon tahimik lang payapa walang problema duon ko na tatapusin Ang pag Aaral ko

Hindi mo na ba siya hihintayin bumalik?

Hihintayin cyempre ang kailangan ko lang gawin Ngayon ay mag pakatatag iisipin ko na lamang na challenge ito para sa Amin ni Miss Nhikie Wala naman kasi akong mapapala kung iiyak at mag mumukmok lang Ako naisip ko din na kung nandito lang si Miss Nhikie ay hindi niya Ako hahayaang magka ganito kagabi nga gusto ko ng kitilin Ang Buhay ko pero naisip ko paano kapag bumalik si Miss Nhikie yung inaasahan niyang babalikan niya eh Patay na...

Matamis akong ngitian ni Cous matured enough ha! pero pwede bang hanggat nandito kapa eh sa Bahay kana matulog then after this school year if desidido ka talagang uuwi kana edi ihahatid ka namin

Wag na mag papasundo na lang Ako Kay dad....

Sige Ikaw Bahala pero sa Bahay ka matutulog ha! pero Bago ang lahat Kumain Muna tayo Hindi kaba nagugutom? Eh kagabi kapa yata hindi kumakain eh

Nagugutom na din pero mag papalit Muna Ako naka school uniform pa ko eh Mauna na kayo susunod na Ako naka ngiti kong Sabi ng lumabas si cous ay nag Laho ang mga ngiti ko sa labi.

Ang hirap mag panggap Ang hirap maging ok sa harap nila, Ang hirap mag pakatatag dahil Ang tunay kong nararamdaman ay lungkot at pighati pero kailangan kong mag panggap dahil ayaw kong kaawaan nila Ako.