the merman

Yüzgeçlerindeki şehvet

Evet biraz klasik bir tanıtma olacak fakat anlatmak isterim ben sosyal medya fenomeni Kim taehyung büyük bir kitle tarafından sevilsem bile ailem ve yakınlarım bana kin ve nefret duyuyor hayat o kadar üzerime geliyor ki yaşamaya mecâlim kalmadı biliyorum pek olumlu bir çözüm değil ama ben ölmek istiyorum bu yüzden burada bu konuşmayı yapıyorum

*aynadaki iç sesim ile bir diyaloğa girmiştim kendim anlatıyor kendim cevaplıyordum masa antidepresan kutuları ile dolmuştu odam ise kasvetli ve karanlık bir haldeydi*

Offf bu lanet bedende doğmak benim suçum değil ki anlamıyorum hiç kimseyi

*bileğimdeki sayısız jilet izine baktım ve acı dolu bir gülümseme ile aynada kendimi izledim*

Artık bitirmek istiyorum

*oturduğum yerden ayağa kalktım kapıya doğru gittim ve kitlemeye bile tenezzül etmeden kapıyı çarpıp çıktım*

Nereye gitsem acaba

*yürürken nereye gidebileceğimi düşündüm ve aklıma 7 yaşındayken boğulduğum deniz geldi oraya doğru yol aldım*

*pek uzak sayılmazdı ama yürümekten yorulmuştum sahile geldiğimde duraksadım ve gün batımına baktım gülümsedim*

Gökyüzü ne kadar güzel

*emin ve kararlı adımlar ile kıyıya yürüdüm*

Acaba biri beni kurtarmaya gelir mi

*gözlerimden akan bir kaç damla yaş ile güldüm*

Kim neden kurtarsın ki beni

*ve bir adım attım denize doğru keskin bir adım*

Su baya soğukmuş yalnız

*hafif bir titreme ile yürümeye devam ettim artık adımlarım ağırlaşıyordu ilerledim ilerledim su artık çene hizama yaklaşmıştı*

*gelen sert dalga ile başımı suyun altına soktum tuzlu su gözlerimi yakıyordu fakat gözlerim açıktı bir gölge gördüm tedirgin oldum ve hemen başımı sudan çıkardım*

Bu da ne amına koyayım

*tekrar bakmak için başımı suya geri soktum etrafta o gölgeyi bulmak için dönüyordum ama başarılı olamadım*

Lanet bir balık işte ne olabilir ki başka

*tekrar gelen sert dalga ile suya kapıldım ve sürüklendim en son o silüeti tekrar gördüm gözüm karardı gerisi ise belleğimde değil*

Jeon Jungkook ağzından

*denizde sürüklenen aciz bir insan bedeni ile karşılaştım yardıma ihtiyacı var gibiydi öylece çırpınıyordu kurtarmak istedim ama beni fark etti ben ise uzaklaştım*

*tekrar derin bir dalga vurdu insan savruldu sessiz yardım çığlıklarını duyabiliyordum daha fazla dayanamadım ve güçsüz bedenini sardım*

Neden bu insanlar bu kadar aptal

*kalbi durmuş gibiydi ciğerleri ise su ile dolmuştu onu tekrar hayata döndürmek için güçlerimi kullandım ellerimi göğüsüne koydum fakat bu aldığım frekans çok güçlüydü ilk defa böyle bir şey ile karşılaşmıştım iliklerim çekiliyor gibi bir acı hissettim bedenimde ve o insana baktım değişmişti sanki bana benziyordu artık*

Olamaz bu da ne imkansız bir şey bu

*o aciz insanın bedeni artık insan olmaktan çıkmıştı*

.
.
.

Devamı yakında gelecek