Suskun

21. bölüm

Multimedya:Izzamusic-Shootout

·-·

Aras'ın sesini duyduktan sonra duygu'nun sesi kesilmişti. Pencere'den odaklanıyordu.

Aslı; "ne yani,Burada mı kaldık!?"

"Çocuklar sakın olun, her şey kontrolüm altında.

Gözlerim kapandı ve tekrar açıldı...

Herkes bağırıyordu.

Neden bağırıyorsunuz çocuklar!?

Hayır!?

Ne!?

Nasıl!?

Lastikler patlamamış mıydı?

Bu nasıl olabilir!?

Şuan otobüs'ün içinde hepimiz bağırıyorduk fakat yanımdaki koltuğa baktığımda hiç kimseyi göremedim.
Hüsnü abi telaşla otobüsü durdurmaya çalışıyordu fakat yâr etmiyordu.

Uçuruma doğru ilerliyorduk. Onu fark edince bende bağırmaya başladım ama sesler etrafımda dönüp dolaşıp sağ kulağımı buluyordu. başım dönüyordu ve ağlamaktan gözlerim kan çanağına dönmüştü.

"Hakkınızı helal edin çocuklar!"

"Ne hakkı neyden bahsediyorsun Hüsnü amca!?"

Ölmek istemiyorum ne oluyor!?

Ve gözlerim kapandı...

************************************

Derin bir sıcaklıkla nefes nefese kaldım.

"Kızım iyi misin?"

"İyiyim anne, sadece kâbus gördüm o kadar."

"Peki al şu suyu iç."

"Tamam anne."

Okula hazırlandım ardından Aynada tekrardan kendime baktım. Gözlerim nedense kendimi gizliyor ortaya çıkartmak istemiyordu.

Aynada kendimle göz teması kurarken kapının zili çaldı.

"Aç kapıyı."

Bune ya kargo mu acaba?

Anne kargon geldi galiba kapıya bak.

"Dur kızım geliyorum bekle."

Sonunda annem gelebilmişti ve kapıya baktı. Tahmin ettiğim gibi kargo gelmişti.

Salona doğru ilerledim birazdan okula gidecektim. Televizyonda Harry Potter'ın zümrüdüanka filmi vardı. Bunu annem mi açtı? Demek seviyor olmalı.

Televizyon'un yanında ki masa'ya doğru uzandım bardağa su koydum ancak içemeden annem'in sesini duydum.

"Dur kızım o sudan içme!" duygusuz bir şekilde annem'e doğru dönüp konuştum.

"Niye, ne oldu ki?"
Biraz düşündü.

"O.. su bozuk ben içince karnım ağrımaya başladı. Suyu oradan kaldırmayı unuttum.

Annem'in sözünden sonra ona tamam işareti yaptım ve kapıya doğru yöneldi.
Çıkış kapısı..

"Anne çıkıyorum ben görüşürüz."

"Görüşürüz kızım kendine iyi bak."

"Sende anne." Ona gülümseyerek baktım o da bana aynı şekilde karşılık verdi.

Kapının kolundan tutup açınca Duygu'yu karşımda gördüm.

"Duygu.."

"Efendim?"

"Ben sana adresimi söylemiş miydim?"

"Kanka okulda söyledin ya. Bende sana adresimi verdim."

"Şey ben unuttum adresini ama önemi yok. Bu aralar her şeyi unutmaya başladım. Bugün kâbus gördüm ama onu unutamadım nedense."

"Anlatsana bana da çok korkunç muydu?"

Hatırladığım her şeyi duygu'ya anlatmıştım. O da beni tüm solukla dinledi.

:]