Evinden çıktığımdan beri aynı yerde duruyordum. Ağlamam durmuştu ama nereye gideceğimi,arabamın nerede olduğunu bilmiyordum.
Yine en iyisi taksi çağırmak ve Enfal'e gitmekti.
Telefonumdan bulunduğum yere bir taksi çağırdım,onun gelmesini beklerken de Enfal'e yazdım.
Sevgi: Enfiiiimm
-Sana gelsem müsait misin?
Enfi'm: Gel tabii kiii.
Hem Azur'da seni özledi.
- Bir şey mi oldu?
Sevgi: Oldu.
-Gelince anlatırım.
-
Mesaj uygulamasından çıkıp gelen taksiye bindim. Yolu tarif ettim ve sessiz bir yolculuğa başladık.
Geceye dair tek hatırladığım şey bar kenarında Altay'ın dudaklarıma yapışmasıydı...
Kendimden nefret ettim.
Altay'dan da nefret ettim.
Bir şeyleri bilinçlice yapıp yapmaması önemli değildi benim için.
⭐
Kısa süre sonra Enfal'lere gelmiştim. Zili çaldığımda kapı heme açıldı. Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle Enfal bana bakıyordu.
İçeri geçince sıkı sıkı sarıldım.
"Kuzum... Ne oldu?"
Cevap vermedim. Salona geçtiğimizde Azur'u öpüp,koltuğa oturdum. Yanıma da Enfal oturdu.
"Altay,beni paylaşmış sevgiliniz diye. Bende ona sinirlendim,bağırdım. Sonra da bara gittim. Peşimden de o gelmiş. Sarhoştum hiçbir şey hatırlamıyorum... Beni evine götürmüş! Biz de o ara..." Cümlenin devamını getiremedim.
Enfal,ağızı açık bir şekilde beni izliyordu. "Şaka yapıyorsun değil mi?" Başımı sağa sola salladım. Bir anda ağlamaya başladım ve Enfal'e sıkı sıkı sarıldım.
"Ağlama..."
Ağladığımı gören Azur,gelip bana sarılmıştı. "Şevgi,aylama... Çana oycak veyim mi?" Dediğine güldüm.
"Oğlum,uyku vaktimiz geldi. Sevgi seni uyutsun mu?" Başını salladı Azur. Elinden tuttum ve odasına doğru ilerledik.
Sabahları çok erken kalktığı için öğlenleri hep uyurdu Azur.
Odasına gittiğimizde yatağına yattık ve birbirimize sarıldık. Daha doğrusu ben ona sarıldım, çünkü o oyuncağına sarılıyordu.
Azur gibi bir oğlum olmasını çok ama çok isterdim. Bana göre sakin bir çocuktu Azur,neşeliydi.
Yüzüne baktığımda anında uyuduğunu fark ettim. Saçlarını öpüp hemen kalktım yanından.
