Until you. VOLTOOID

75.

Farid komt laat in de avond thuis. Hij is moe, het hele gebeuren heeft hem een beetje in shock gehouden. Hij had dit niet zien aankomen en hij weet niet hoe hij moet reageren of hoe hij de situatie moet aanpakken. 

Alle lichten in het huis zijn uit. Hij ziet enkel een klein beetje licht vanuit de tuin komen. Hij wandelt zeer stil naar de tuin. Hij blijft aan de tuindeur staan en kijkt naar Alyssa. Ze zit aan de rand van de zwembad en houdt haar voeten in het water. Haar benen zaten erin tot aan haar knieën. Hij ziet hoe ze af en toe een traan wegveegt. 

Farid wandelt naar haar toe en schraapt dan zachtjes zijn keel om haar te laten horen dat hij er is. 

Alyssa kijkt meteen op wanneer ze Farid zijn geschraap hoort. 

'Farid. Je bent er.' Zegt ze meteen met ogen die lichtjes groter worden. 

'Waar is Aylin?' Alyssa probeert achter hem te kijken om Aylin te zien, maar dan schudt Farid zachtjes zijn hoofd. 

'Ze is niet meegekomen.' 

Alyssa haar gezicht leek te verlammen. 'W- hoe- hoe bedoel je?' Hij kijkt naar het zwembad, hij ziet hoe het water langzaamaan tot stilstand komt. Ze beweegt haar benen niet meer ze is helemaal bevroren, alsof het als een shock aankomt. 

'Gewoon,' 

'H-' Alyssa slikt haar woorden weg en drukt zich recht. Ze komt voor Farid staan en kijkt hem onbegrijpelijk aan. 

'Hoezo gewoon?' Hij ziet hoe de woede in haar begint te stijgen. 

'Hoezo, gewoon, Farid? Gewoon? Is dat een antwoord? Lijkt dat voor jou een redelijke antwoord? Ik weet dat het niet jouw zus is, ik weet dat jij je niet verantwoordelijk voelt, maar ik wel!' Verheft Alyssa haar stem. 

'Waar is ze? Je brengt mij nu naar haar!' Alyssa wandelt in de richting van het huis. 

'Ze is bij jouw moeder.' Alyssa stopt meteen en blijft stil staan. Ze draait zich langzaam om en kijkt naar Farid. 

'Bij ons moeder?' 

'Ja- ze wou naar haar moeder gaan.' Alyssa kijkt enkel naar Farid. Alyssa voelt zich klein worden. Alsof de hele wereld op haar neer daalde. 

'Het is oké, Alyssa, laat haar eventjes daar tot rust komen.'

Alyssa voelt haar ogen vullen met tranen. 

'Weet je- weet je wat dat betekent als ze liever bij ons moeder is dan bij mij?' 

'Alyssa, je maakt het erger in je hoofd dan dat het is. Dat is haar moeder en- waar anders moet ze dan heen?' 

Alyssa haalt zeer diep adem. 

'Ik ga dit mezelf nooit kunnen vergeven.' Zegt Alyssa zachtjes. Farid kijkt stil naar Alyssa. 

'Aylin kon niet leven bij onze ouders. Aylin is op haar 18e vertrokken en sindsdien is ze zelden tot nooit meer teruggekeerd naar daar, omdat ze het daar haatte Farid. Voor mij betekent dit veel.' 

Farid zucht zachtjes. 

'Mensen veranderen.' 

'Ik zweer het je, Farid, ik ga die persoon vinden, ik ga de persoon vinden die haar dit aangedaan heeft en ik zweer het je, ik zweer het je, Farid, als ik hem niet maak dat hij mijn gezicht nooit zal vergeten, dan mag de dood passeren.' 

Farid kijkt licht gechoqueerd. 

'Ik verniel zijn leven zoals hij dat heeft gedaan. Klootzak dat hij is.' 

Ze haalt zeer diep adem. 

'Jij gaat mij helpen Farid.' Zegt Alyssa meteen. Ze zet een stap dichter naar Farid. 'Vind die klootzak.' 

'Alyssa, je bent boos en ik wil ni-' 

'Jij vindt die klootzak zoals jij mij gevonden hebt, oke? Jij hebt ook niet gedacht aan andere zaken! Jij wou mij, jij vond mij. Ik wil hem en jij vindt hem, begrijp je dat?' 

Farid haalt diep adem en knikt dan goedkeurend. 

'Zoals je wilt.' 

Alyssa knikt instemmend en wandelt het huis terug in. Ze wandelt meteen de trappen op naar boven. Ze wandelt haar kamer binnen en grijpt een pyjama uit de kast en rent dan de trappen weer af. 

Ze komt onderweg Farid tegen en stopt wanneer ze voor hem staat. 

'Ik ben serieus met je, Farid, je vindt hem, oke?' 

'Alyssa, maak je geen zorgen, ik zal hem vinden. Ik zal hem vinden, dat beloof ik jou, als dat jou een gerust hart geeft, als dat- als dat jou een beter gevoel geeft, dan geloof mij, dan reis ik de wereld af voor die vent. Ik zal hem vinden.' Alyssa haar ogen vullen langzaam met tranen. Ze knikt haar hoofd goedkeurend. Ze nestelt haar vingers in haar pyjama's die ze vast heeft. 

'Jouw zorgen zijn mijn zorgen, er is geen verschil wiens zus ze is, oke? Of het die van jou is of die van mij. Als jij pijn hebt, heb ik die pijn ook en als er een manier is om die pijn van je te ontnemen dan ben ik hier.' 

Alyssa kijkt naar het plafond en haalt lichtjes diep adem. Ze voelt hoe haar tranen hevig over haar wangen rollen. 

'Het doet mij zoveel pijn, Farid.' Huilt Alyssa zachtjes. Ze houdt de trapleuning vast en laat zich langzaam neer zitten op de voorlaatste treden van de trap. Ze plaatst haar pyjama's op haar dijen en kijkt er naar. 

'Hoe kon ik haar alleen laten Farid? Ik- ik moest niet lui zijn of denken dat het oké was. Ik geef niet mezelf de schuld, Farid, dat doe ik niet, je geeft jezelf de schuld voor iets dat je niets aan kon doen, maar ik kon iets doen Farid. Ik ben haar oudere zus, ik ben degene die het beter hoort de weten dan haar, ik ben degene die haar hoort te beschermen, Farid. En ik heb gefaald.' Huilt Alyssa zachtjes. 'Als ik haar niet gevraagd had om te komen dan waren we nu niet hier, dan zou ze zoiets niet moeten meemaken. Ze is niet beroofd Farid, er is geen geld van haar portefeuille gegaan, er is iemand in haar gegaan met dwang. Er heeft iemand haar fysiek bestempeld en dat zal ze nooit vergeten, nooit. Ze zal nooit gelukkig zijn als voorheen, ze-' Ze zucht diep uit en schudt haar hoofd. 

'Ik kan mezelf dit echt niet vergeven.' Huilt Alyssa. Farid komt naast haar zitten op de trap. Hij plaatst zijn armen over zijn knieën en kijkt naar de grond. 

'Soms gebeuren er dingen die je niet wilt, en soms gebeuren er dingen die zo goed zijn waar je zelfs niet over durfde te dromen.' Hij kijkt naar Alyssa. 'Dit is het leven, Alyssa, dingen gebeuren nu eenmaal. Of je ze kunt verklaren of niet, of je er iets aan kon doen of niet, ze gebeuren.' 

Alyssa kijkt naar Farid en schudt haar hoofd. 

'Ik heb gefaald, Farid. Weeral.' Hij ziet hoe alle emotie uit haar ogen vloeien. Ze drukt haar lippen op elkaar en heft haar schouders op. 

'Ik heb gefaald sinds de dag dat ik niets kon doen tegen mijn vader. Ik heb gefaald de dag dat ik alles riskeerde voor geld. Ik heb gefaald op het feit dat ik mijn zus niet kon beschermen.' Ze knikt haar hoofd. 'Ik heb een auto in de oprit, Farid. Ik heb mijn rijbewijs in mijn tas. 5 minuten. 5 minuten. Ik kon zoveel veranderen in die vijf minuten. Zoveel. Maar wat koos ik?' Ze haalt diep adem en kijkt voor zich. 

'Als ze mij de schuld geeft- dan is dat terecht.' 

Ze drukt zich recht van de trap en draait zich dan om naar Farid. 

'Nu vraag ik mij oprecht af of ik hier wel nog wil leven.' 

Alyssa wandelt weg en Farid bleef zitten op de trappen. Hij keek naar hetzelfde punt tot hij de badkamerdeur hoort dicht gaan.