Yaş 10;
"Valery amca okula gönderme sözünü unutmadın değil mi? Tekrardan arkadaş edinmek istiyorum. Hem bir sene geçti. Sorun olmaz."
Okula gideceğim için çok heyecanlıydım. "Valery amcaa!" Yanına yanaştığımda Valery amca ağlamak üzereydi. "Neler oluyor?"
Valery amca gözlerinden akmak üzere olan göz yaşlarını silip bana döndü. "Becca çok üzgünüm." Ne olduğunu anlayamıyordum.
Valery amcayla yaşadığım 1 seneden beri ilk defa ağladığını görüyordum. "Ne için üzgünsün Valery amca?" Tekrardan gözü dolmaya başladı.
"Seni okula gönderemem. Zaten ormanlık alanda oturduğumuz için buralarda okul da yok." Yüzümdeki gülümseme yerini yavaş yavaş göz yaşına bırakıyordu. Hemen elimin tersiyle sildim.
"Sıkıntı yok amca. O kadar da istemiyordum zaten." Yalan söylemeyi hiç beceremiyordum. Valery amca yalanımı anlayıp daha da üzülecek diye çok korktum.
Oysa Valery amca "Üzülmediğine sevindim." dedi ve mutfağa doğru ilerledi. İlerlerken arkasından bakakalmıştım. Yalan söylediğimi anlamış olmalıydı. Kaç gündür okulun hayalini kurup resimler çizmiştim.
Yaş 11 (Gece Yarısı);
Gece uyurken odamdaki cama vurulduğunu duydum. Uykulu gözlerle o tarafa döndüm. Camda benden 2-3 yaş büyük bir çocuk vardı. Simsiyah kıyafetleri vardı ve sadece gözleri görünüyordu. Tam olarak mavi olmayan gözleri beni resmen büyülemişti.
Elleriyle camı açmamı söylediğini anlamıştım. Odamın kapısına gittim ve Valery'nin uyanık olmadığından emin olduktan sonra camı açtım. "Bizimle gelmelisin!"
Ne demeye çalışıyordu bu çocuk. Kimdi ve nereye gelmemi istiyordu. "Nereye? Neden? Kim var başka?" Çocuğu soru yağmuruna tutmuştum.
Arkadan bir ses "Oğlum geliyor acele etmemiz lazım." Kimden bahsediyorlardı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Arkadaki sesi merak etmiştim. Oğlum dediğine göre sesi gelen kişi de babası olmalıydı.
Düşüncelerimden beni çeken ses çocuğundu. "Baba gel yardım et!" Babası cevap vermeden geldi ve "Alina, pardon Becca bizimle gelmen lazım." Hiçbir şey söyleyemedim. Babası oğlunu kucağına aldı ve çocuk benim kolumdan çekip almaya çalıştı.
"Valery amcaa! Yardım et!" Ne yapacağımı bilmediğimden Valery amcaya sığınıyordum. "Oğlum gitmemiz lazım!" Çocuk benimle kısa süre göz teması kurduktan sonra babasının elinden tuttu. Koşarlarken ormanda kayboluşlarını izledim.
"Becca sorun mu var?" Valery amca hızla kapıyı açmıştı. "Şeyy" Valery amca bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
"Elimi pencerede sıkıştırdım." diye yalan söyledim. Neden yalan söylediğimi bilmiyorum. "Getir bakalım elini" Ne söylemeliydim.
Becca düşün, düşün, düşün.
"Geçti Valery amca. Sadece uyumak istiyorum." Bir yandan da yatağa doğru ilerliyordum. "Peki." Çıkarken kapıyı açık bıraktığını fark ettim. Valery amca uyumuyor muydu? Ne çabuk gelmişti yanıma."
---------------------------------------------------------------------------------------
Bölümü nasıl buldunuz. Bu çocukla babasının kim olduğunu
tahmin etmişsinizdir diye düşünüyorum. Beğenip yorum yapmayı
unutmayınnn
<3 SİZLERİ SEVİYORUMM <3
---------------------------------------------------------------------------------------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yabancı
БоевикMerhabalarrr ben Beril (~B) Kitabıma hoşgeldiniz. -Daha 9 yaşında iken ailesini yangında kaybeden Becca'ya babasının yakın arkadaşı(?) olan Valery bakacaktır. Becca 18 yaşına geldiğinde olacaklardan haberi yoktur.