Kırık Kalem.

Bölüm 10

arkadaşlar bölüme geçmeden önce sizden yorum istiyorum.

ONUNCU BÖLÜM

"KAZA"

Gözlerimi açmaya çalıştığımda başım alnımın tam ortasına bir bıçak saplanmış gibi ağrı girdi. Bana ne olmuştu neden başım böyle ağrıyordu. Sanki üstümde fiiller tepiniyor.

" Sonunda uyanabildin." Kulağıma gelen sesten sonra hemen hızlıca gözlerim açıldı. Yerimden sıçradım.

" Atilla, ne oluyor burada? Neden benim evimdesin? Kral seni nasıl içeri soktu? " Kral eve yabancıları almazdı. Sanırım artık iyice yaşlanmaya başladı.

" Avukat etrafına bak. Burası senin evin mi?"

Dediğini yapıp etrafa baktım. Benim evim olmadığını fark ettim. Benim burada ne işim var. Dün olanları düşünmeye çalıştığımda gözlerimin önüne parça parça görüntüler geliyordu ama hala burada ne işim olduğunu anlamamıştım. Dün gece kızlara bir şeyler içmiştik. Daha sonrası bende yoktu.

Allah'ım içkiye tövbe ediyorum, bir daha içmeyeceğim. Yani içersem de kendimi kaybetmeyecek kadar içerim. Yoksa, lanet olsun böyle bir şey yapmış olamam değil mi? Hayır, hayır ben böyle bir şey yapmam. Müvekkilimle yatmış olamam. Bunu yapmayacak kadar profesyonelim. Üstüme baktığımda dün akşam ki elbise üstümdeydi. Elbisenin hala üstümde olduğunu gördüğümde içim biraz olsun rahatlamıştı. Bu iyi bir şey demek ki yatmamışız.

"Benim burada ne işim var?" Atilla kaşlarını kaldırmış beni inceliyordu.

"Dün gece olanları hatırlamıyor musun?" Nasıl hatırlayabilirim? Şu an beynim bir bıçakla deşiliyor gibi hissediyorum.

Hatırlamadığımı anlayıp beni savunmasız bırakmaması için "Tabi ki hatırlıyorum. Sadece bir an başka bir yerde uyandığım için şaşırdım. "diyerek durumu kurtarmaya çalıştım.

Atilla hala kaşları çatılmış bir şekilde beni inceliyordu. Siktir ya dün gece ne oldu ki. En son barda kızlarla içtiğimizi hatırlıyorum. Atilla'nın ne zaman geldiğini, beni buraya ne zaman getirdiğini, hiç birini hatırlamıyorum.

" Hatırlamana sevindim. Ben de ilk gecemizi unutacaksın diye korkmuştum."

Ne ilk gecesinden bahsediyor bu? Elbise hala üstümde olduğuna göre bir şey yapmamışızdır değil mi?

"Ne ilk gecesinden bahsediyorsun sen? Biz yatmadık." Diye bir aslan gibi kükredim

Ben ne kadar panik yapıyorsam Atilla da o kadar rahattı. Oturduğu koltukta geri yaslanıp " Dün gece popomu ellerken böyle demiyordun."

Allah'ım umarım kulaklarım bozulmuştur. Yoksa duyduklarım doğru olamaz. "Yalan söylüyorsun. Ben öyle şeyler yapmam." Atilla oturduğu koltuktan kalkıp bana doğru bir adım yaklaştı.

İnanmıyorsan sana popomu gösterebilirim. Dün o kadar sıkıyordun ki eminim izi kalmıştır. Senin bu kadar ateşli olduğunu bilmiyordum. Ama sana bir şey itiraf edeyim mi? Bu halin hoşuma gitti. Beni ne kadar çok tahrik ettiğini tahmin bile edemezsin."

Alkol gerçekten tüm kötülüklerin anasıydı. Bunu şu an daha iyi anlıyorum. Ben böyle bir şey yapmam. Yani yapmamışımdır.

"Ne saçmalıyorsun sen? Ben böyle bir şey yapmam. Elleyecek olsam bile senin kıçını ellemem." Atilla gür bir kahkaha attı. Ben ne kadar paniksem o tam aksime o kadar rahattı.

Dün gece böyle demiyordun. Ne sıkı popon var diyordun diğer kaslarımı ellemeden önce." Allah'ım tam şu an yer yarılabilir acilen içine girip bir daha çıkmamam lazım.