Hi,ကျွန်တော်နာမည်ကဂျုးလစ်ရောင်းပါ ကျွန်တော်ကမိဘမဲ့တစ်ယောက်ပါ ဒါပေ့မယ် သူဌေးအိမ်ကအစေခံဦးလေးကြီးက ကျွန်တော်ကိုခေါ်ပြီးမွေးစားတယ် သူဌေးအိမ်ကသူဌေးကြီးနဲ့သူဌေးမကြီးနဲ့သခင်လေးရော မမလေးရော ကျန်တဲ့လူတွေကကျွန်တော်အပေါ်အရမ်းချစ်ပြီးသည်းသည်းလှုပ်ကြတယ် ကျွန်တော်သူတို့ကိုမေးဖူးတယ်"ဘာလို့ကျွန်တော်အပေါ်ကောင်းရတာလဲ"ပေါ့ သူတို့ကပြောတယ် "သားကလှလွန်းလို့ ကြင်နာတတ်ပြီးဖြူစင်တယ် ဒါကြောင့်အရမ်းချစ်တာ"တဲ့ တစ်နေ့မှာတော့ကျွန်တော်ဘဝကိုကံဆိုးမိုးမှောင်ကျသွားတယ် ဘာကြောင့်လဲဆို ဒီနေ့မှသူဌေးဆီမှာအလုပ်လာလုပ်တဲ့အသစ်မလေးဖြူနှင်သွယ် သူမကကျွန်တော်ကအရမ်လှလွန်းလို့မနာလိုဖြစ်ပြီး သူးဌေးတို့နောက်ကွယ်မှာကျွန်တော်ကိုရိုက်နှက်နှိပ်စက်တယ် သူမကိုအလုပ်ဖြုတ်ပြီးလမ်းဘေးရောက်မှာစိုးလို့ နဂိုဂတည်းကဖြူစင်တဲ့စိတ်နဲ့ သူတို့ကိုမပြောရဲပါ..နောက်ပြီးသူဌေးအလုပ်ကိစ္စခရီးသွားချိန် သူမကလူတွေမရှိတဲ့နေရာမှကျွန်တော်ကိုခေါ်ပြီးရိုက်နှက်နှိပ်စက်သည် ကျွန်တော်ကသူမရဲ့နှိပ်စက်မှုကြောင့်မခံနိုင်၍သေသွားခဲ့သည်,ဒါပေ့မယ် ကျွန်တော်ကသေသွားပြီးဆိုတာမှန်ပေမယ် ကျွန်တော်ရောက်နေတာ အပြာရောင်ကျယ်ကြီးထဲမှာပင် ဒါကိုကျွန်တော်ကအံသြပြီးအတွေးများစွာဝင်လာတယ်
*ဟင်..!ငါ..ငါဘယ်..ရောက်နေတာလဲ..ငါကသေသွားပြီးမလား..မဟုတ်မှလွဲရောနတ်ပြည်ကိုရောက်နေတာများလားမသိဘူး..*
(ding..!hello..host.System နယ်မြေကကြိုဆိုပါတယ် ခင်ဗျ..ကျွန်တော်က system 145)
ဂျုးတွေးနေတုန်းမှပင်အသံလာရာကိုကြည့်လိုက်တော့ကြောင်တစ်ကောင် လုံးလုံးလေးနဲ့ချစ်စရာကောင်းပါသည်
*အားးး...ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ..ကြောင်လေးက*
(ဟီးဟီး..ကျေးဇူးပါ.. host..ကျွန်တော်ကချစ်စရာကောင်းတဲ့ဆိုတာသိပါတယ်..)
"မင်း..မင်း..ငါအတွေးကိုကြားရတာလား.."
(ဟုတ်တယ်.. ကျွန်တော်ကြားရတယ်..)
"ဒါနဲ့ဒီနေရာကဘယ်နေရာလဲ..ငါကရောဘာလို့ဒီကိုရောက်ရတာလဲ"
(ဒီလိုပါ..host..ဒါကsystemနယ်မြေပါ..အခုမိုးနတ်မင်းကhostရဲ့ဘဝဇာတ်လမ်းကိုမြင်ပြီး..hostကိုသနားလို..ဒုတိယအကြိမ်အခွင့်ရေးပေးတာပါ..အခုhostလုပ်ရမဲ့တာဝန်ထမ်းဆောင်ပြီးရင် မူလကမ္ဘာကိုပြန်သွားလို့ရပါတယ်..)*အမလေး..မောတာ😰*
YOU ARE READING
system လုံးလုံး
Fanfichost "လုံးလုံးရေ ငါကိုကယ်ပါဦး အဲ့လူကြီးကငါကိုအပိုင်သိမ်းပြီးလှောင်အိမ်ထဲထည့်မယ်တဲ့ ငါဒီလူကြီးကို ကြောက်တယ် အီးဟီး.." system "ကျွန်တော်က system လေ ကယ်လို့မရဘူး ကျွန်တော်က hostကိုကယ်ချင်ပေ့မယ် hostလူကြီးကိုကြောက်တယ်ရယ်" host "ဘာ....!အီးဟီး..သူဌေးတို...
