A Song To My Heart

Tabi-Chapter 1

CHAPTER 1

*KRRRIIIIIING !! *

Arg! Ang ingay naman!

Hays. Badtrip! ang aga aga pa! Hanggang dito ba naman sineset ni mama yung clock ko?

Bitin tuloy tulog ko..

"Hey Andy! Breakfast na tayo!"

Callout ni mama sakin sa labas ng kwarto ko.

"I'm going! Just a few minutes!"

Sabi ko kay mama.

Wala lang. Yung a few minutes ko eh, itutunganga ko lang.

By the way. I'm Andy. Andy Joshua Tinsen. 16 years old. Half American. And syempre 3rd year highschool student.

Actually. Dapat 4thyear na ako.

Ang kaso, dko natapos yung 3rd year ko sa America. Kaya ayun. Ulit uli ako. Sayang no?

Almost 10years kami nakatira dun sa America with my parents. Syempre dito ako pinanganak. Kaya fluent pa rin ako magtagalog hanggang ngayon tsaka syempre si mama laging nagtatagalog, kaya nasanay na kami.

Then ano pa ba?

I have a sister. Si Grace, the Pretty one and sa sobrang ganda niya, sarap niyang itapon sa karagatan kapag nangtitrip yan. Napakalakas ng topak. Pero other than that, she's nice naman. Parang matanda nga lang kausap eh.

Uhm. What's my life in America?

Simple lang. D ganun kayaman at d ganun kahirap. Soya lang kumbaga.

Pero mahirap ang life don. Kung d ka pa makakahanap at makakakilala ng pinoy don, siguro bato ka na ngayon sa sobrang boring. Ni kapitbahay niyo d mo magagawang puntahan. Ewan ko ba. Ang mga tao kasi don sa lugar namin, d katulad nung mga kapitbahay niyo jan na super tsismosa to the max.

Tapos yung mga classmates ko pa, malayo sa lugar namin. Yung tipong 1hr ang biyahe papunta sa kanila.

Kaya ang swerte ko noon nung may nakakilala ako dun na neighbor namin. Pinoy din. Ang ganda nga niya eh. Pang ramp model ang dating ng katawan at mukha niya. Her name was Carmela.

Yup. Tanda ko pa. Super close kami nan.

Well, actually, nagmomodeling na talaga siya. Ininvite pa niya ko na magwork din as model sa mga photoshoot. Minsan nag raramp na din. Kaya ayun. Part time job ko na din. Syempre pumayag naman sila mama non. Ang boring kaya sa bahay kung alam mo lang. Fb at Twitter lang pagkakaabalahan mo? Sows! Kakasawa.

Kaso nga lang 2years na kaming d nagkikita. Kasi andito na siya sa Philippines. Dito na daw niya pagpapatuloy yung studies niya.

Oh well. Sana magkita kami nung babaeng yon. Namimiss ko na siya. Tss.

Kadarating lang namin dito nung Friday. So medyo, nangangapa pa ako dito. Kahapon nga muntikan pa akong mawala ng tuluyan pauwi sa amin eh. Naglakad lakad lang ako tas mayamaya dko na alam pabalik sa amin. Nagtanong tanong pa ako tuloy kung kanikanino para lang malaman kung nasan yung lugar namin. Nakakahiya lang! Sana naman within this week kabisado ko na 'to.

Wah! I really need my friends who live here nearby.. Tsk!

Inenroll na din ako ni mama sa isang private school dito. Kaya by next week, start na ng school. I wonder kung anung mangyayari sakin dito...

---

"San naman lakad mo?"

"Wala ma. Maglalakad lakad lang."

" Ok. Magtext ka na lang kung dito ka kakain ng gabihan."

Ang bait no? Kala niyo pagagalitan ako dahil baguhan lang ako dito sa lugar at d kabisado mga tao. Masanay na kayo. Ganyan talaga yan. Maluwag yan sa amin. As long as matitino pa rin utak namin. Pag hindi na, siguro magiging hawla ko na bahay namin. Dahil sa grounded thingy.

Nagnod lang ako sa kanya tapos umalis na ako.

NagLakad lang ako ng naglakad..

Nakita ko yung church nila dito.  Yung mini market nila. Marami dito, yung comp.shops. Wala lang. Napansin ko lang. Kabikabila kasi nakikita ko mga comp. shops.  And yeah. Halatang madami ng nakatira dito sa village. Marami akong nakakasalubong na tao eh. Haha. Reasonable ba yun?

Sa kakalakad ko, napapunta ako sa park.

Actually, labas na siya ng village namin..

Medyo tahimik yung park dito kahit sobrang laki. May soccer field nga sa likod eh.

Umupo ako sa bench.

Then I put on my headphones and close my eyes.

Sa tinagal tagal ko dun nakatambay, laking gulat ko talaga nung may kumukulbit sakin.

Ang ayoko pa naman sa lahat nung ginugulat ako habang ganito ginagawa ko.

"What?!"

There. Nasungitan ko pa tuloy.

Err..

Holy cow.

Nakita ko siyang bumigkas pero dko siya marinig.

She's...

She's beautiful..

Inulit niya ulit pero d ko pa rin marinig.

She took off my headphones then she shouted at me right into my face.

"ANG SABI KO,ANG SUNGIT MO!!!"

"Pwede ba miss, kalma lang? Sa nangyayari ngayon, parang ikaw ang masungit kaysa sakin."

"EH IKAW EH!!"

Wow naman 'tong babaeng 'to. Ako pa may kasalanan?! Anu bang ginawa ko sa kanya? Nakakairita ah.

"Psh! Ang Gwapo gwapo, pero bingi naman. Tanga pa. Tsk!"

Anu daw sabi niya? Ang hina ng pagkakasabi eh..

"Ano yon, miss?"

"Ugh! Nevermind.  Anyways. Thank you sa mukha mo. Nakakuha ako ng good shots.-" Then she lifts up her DSLR.

"Now,meron nakong mapapasa sa project ko." She smiled after niyang sabihin yon..

Now I'm pissed off..