Part. 3.

297 15 4
                                    

"မင်း ဘယ်လို..လို လုပ်လိုက်တာလဲ"

အစကတော့ မမြင်မကန်းနဲ့ဝင်တိုက်တဲ့တစ်ယောက်ကို အလုံးအရင်းနဲ့ပြောဆိုတော့မလို့ဆိုပေမယ့် မျက်နှာလေး မြင်လိုက်တာနဲ့ စကားတွေပါထစ်ကုန်ရော ငါဟိုအကောင်လို မကောက်ဘူးနော် ငါအဖြောင့် ဟုတ်တယ် ငါအဖြောင့်ပါ

"အကိုဖယ်သွားပြီအထင်နဲ့ ဝင်လိုက်မိတာပါ ပူသွားမှာပဲ အကျီကလဲပေကုန်ပြီ"

သေလိုက်ပါတော့ဟန်ယူဂျင်းရေ ဗိုက်ဆာတာတောင် ဘယ်ချောင်ကပ်သွားလဲမသိတော့ဘူး

ပြောလဲပြော အကျီလေးကိုလည်းယူဂျင်းလက်လေးနဲ့ကိုင်မိလိုက်တယ်

ဘယ်လိုကလေးလဲမသိဘူး အတင့်ရဲလိုက်တာ အကျီတောင်လာကိုင်ရဲတယ် ကိုယ့်ထက်အများကြီးငယ်လို့နော် ဟိုလိုမျိုးဆိုရင် မလွယ်ဘူး

"ရပါတယ် ဟိုဘက်ဆိုင်မှာအသစ်ဝယ်လိုက်မယ် တန်းစီတဲ့နေရာကဖယ်ပေးလိုက်အုံးမှာမယ့်သူတွေရှိသေးတယ်"
ပြောပြီး ဂယူဘင်းလဲ ဆိုင်အပြင်ထွက်သွားသဖြင့် ရစ်ခီပါလိုက်သွားရတယ်

"ဟုတ်ကဲ့ "
"အကို ကျွန်တော်ပြန်ဝယ်ပေးပါရစေ"

ယူဂျင်းနဲ့အိုလီခင်မျာ ဟိုအကိုကြီးနောက်အပြေးလိုက်ရသေးသည်

"ရတယ်ဆက်မလိုက်နဲ့တော့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်သာမုန့်သွားဝယ်စား ပြီးတော့သူများတွေလဲ ဝင်တိုက်မနေနဲ့ဦး"

"ဟုတ်ကဲ့အကို အဲ့တာဆို ယူဂျင်းကိုခွင့်ပြုပါဦး"

စကားပြောတာကိုက ယူဂျင်း"နဲ့ တစ်မျိုးလေး ထားပါ သူလဲသွားပြီပဲလောလောဆယ်အကျီ ဝယ်လိုက်အုံးမယ်

"သွားမယ် ရစ်ခီ"

"အော်အေး ငါ့တော့သတိရသေးသားပဲ "

"စိတ်တွေကြည်မနေဘူး လာစမ်းပါ"

flashback end.
ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

"ဟင့်အင်းတော်ပြီ မစဥ်းစားချင်တော့ဘူး"
ယူဂျင်းခေါင်းတွေခါရမ်းပစ်လိုက်သည်

"ဘာတွေတစ်ယောက်ထဲတော်နေတာလဲ ကိုယ်တောင်ရေချိုးပြီးပြီ အခုထိအကျီမလဲရသေးဘူးလား ဒါမှမဟုတ် ကိုယ်လဲပေးမှာကိုစောင့်နေတာလား"
ဟုပြောရင်းဖြင့် ယူဂျင်းအနားသို့ကပ်လာခဲ့သည်။

So Nervous (Gyujin)Where stories live. Discover now