77.

109 10 1
                                    

Alyssa wandelt uit de badkamer en wandelt meteen naar hun kamer. Ze wandelt de slaapkamer binnen en staat stil wanneer ze ziet dat Farid nog steeds wakker is. Hij zit aan zijn kant van het bed met zijn gezicht gericht naar de muur en zijn handen door zijn haren. 

'Nog niet aan het slapen?' Begint Alyssa. Farid reageert niet. Hij draait zich enkel om en kijkt naar Alyssa die met een handdoek om haar lichaam aan de deur van hun kamer staat. 

'Ik was op jou aan het wachten.' Zegt hij uiteindelijk. 

Alyssa knikt zachtjes en wandelt de kamer verder in. Ze sluit de deur en opent haar kledingkast en draait zich dan om naar Farid. 

'Is er ooit zoiets al in deze straat gebeurt?' 

Farid heft zijn schouders op. 'Geen idee.' 

'Hmm- geen idee.' Ze draait zich terug om naar haar kledingkast en neemt een nachtjurk. Ze wandelt naar het bed en legt haar nachtjurk neer. 

'Ik wil verhuizen, Farid.' 

Farid kijkt meteen op naar Alyssa. 

'Verhuizen?' 

'Ja, verhuizen. Ik wil hier niet meer leven.' 

'Alyssa.' 

'Wat? Moet ik voor de rest van mijn leven in de straat wonen waar mijn zus verkracht werd? Moet ik mijn kinderen door deze straten laten lopen? Ik dacht het niet, Farid.' 

Farid ziet de serieusheid in haar ogen. 

'Ik haat het hier. Alles- alles aan deze plek maakt mij misselijk- zelfs dit huis begint mij misselijk te maken. Ik wil hier niet meer zijn, Farid.' 

Farid gaat met zijn handen over zijn gezicht en kijkt dan weer naar Alyssa. 

'Waar wil je dan heen?' 

'Ik wil verhuizen, Farid, waarheen je mij ook brengt volg ik. Breng je mij naar de overkant van de wereld? Oke, breng je mij naar een ander land, oke, breng- haal mij hier weg, oke? Dat is alles wat ik wil.' 

Farid drukt zich recht en wandelt naar het raam. Hij opent het raam en staat in het balkon. Hij kijkt naar zijn tuin en houdt de leuning van het balkon vast. 

Alyssa schudt geirrieteerd haar hoofd en wandelt naar haar la en grijpt een onderbroek. Ze trekt het aan terwijl ze haar handdoek om haar lichaam houdt. Farid draait zich om en kijkt naar Alyssa. 

Hij ziet hoe ze haar slaapjurk neemt en het over haar handdoek aantrekt. Wanneer haar slaapjurk over haar heen glijdt, trekt ze dan haar handdoek weg. Farid verlaagt dan zijn blik, hij begreep waarom ze het op die manier aantrok. 

Hij wandelt de kamer terug in en houdt Alyssa tegen. Hij ziet hoe ze eigenlijk niet aangeraakt wilt worden door hem. 

'Zet je neer.' Wijst hij kalm naar het bed. 'Zet je, ik zal je haren wel kammen.' Alyssa zucht zachtjes en zet zich neer op het bed. Ze blijft stil, ze zegt geen woord, ze nestelt enkel haar vingers in het matras en kijkt naar de grond. 

Farid grijpt haar haarborstel en zet zich naast haar op het bed. 

Hij neemt haar haren bij elkaar en begint zeer langzaam haar haren te kammen. 

'Als je wilt verhuizen, dan kunnen we verhuizen.' Zegt Farid zachtjes. 'Maar ik wil dat je weet- dat ik nooit van plan geweest ben om te verhuizen. Ik heb dit huis laten bouwen op de manier ik het wou, ik zag hier een toekomst, ik wou hier een toekomst hebben, maar- maar als jij hier geen toekomst ziet- dan is het oké voor mij.' 

Alyssa reageert weer niet. Ze sluit enkel haar ogen en probeert de onrust in haar weg te krijgen. 

'Maar vreet jezelf niet van binnen op, Alyssa,' Hij legt haar haarborstel neer en gaat met zijn handen langzaam over haar haren. 

'Ik wil niet dat je die gelukkige, lawaaierige, grappige Alyssa begraaft.' Alyssa opent langzaam haar ogen en zet zich wat schuin om Farid te kunnen zien. 'Ik wil dat je weer kunt lachen, dat je meer het kleur in het leven ziet.' Hij brengt haar haren bij elkaar en brengt het allemaal over haar schouder heen. Hij streelt zachtjes over haar schouder en streelt dan haar arm. 

'Het komt goed met je zus, maar geef het tijd.' Alyssa knikt zeer zachtjes en glimlacht zeer zwakjes. 

'Wij gaan haar helpen, oke?' Alyssa neemt Farid zijn hand en plaatst haar handen over die van hem. 

'Dankjewel.' Zegt ze zachtjes. Ze neemt hem in een omhelzing en begint zeer zachtjes te huilen. Farid streelt over haar rug heen en houdt haar stevig vast. Hij voelt hoe ze haar vingers stevig in zijn rug nestelt en haar gezicht in zijn nek. Hij streelt haar haren en dan haar rug en liet haar huilen. 


Until you. VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu