/Başlangıç\

28 4 11
                                    

''N-n-nerdeyim ben'' dediğimi hatırlıyorum. Bayılmadan önceki duyduğum son ses ''SENİ ASLA YALNIZ BIRAKMAYACAĞIM YUİ''

____________________________________________________________

Yuiro'dan

Uyanmıştım. Ama hiçbir şey hatırlayamıyordum. Sadece kulağımda duyduğum son ses yankılanıyordu. Tek ama tek hatırladığım şey kız kardeşimin olmasıydı. Adımı bile hatırlamıyordum.

''UYANDI ÇOK ŞÜKÜR YUİ İYİ MİSİN DOKTOR ÇAĞIRAYIM MI?''

Duyduğum ses son duyduğum sese çok benziyordu. Kim ki bu. Hafıza kaybı mı geçirdim yoksa (Yok be ne alaka)

''Sen kimsin?'' diyebildim en sonunda. Sanki çocuğun kafasından aşağıya kaynar su döktüm. Dondu kaldı.

''Ne'' dedi. Boş boş bakıştıktan sonra konuşma kararını ilk veren o oldu.

''Kazutora ben, Yui sen iyi misin? En iyisi bir doktor çağırayım.''

''Ben hiçbirşey hatırlamıyorum. Yui kim? Ben neden burdayım? Noldu bana?''

''Yuiro sensin. Yoksa hafıza kaybı mı geçiriyorsun? En iyisi doktor bekle beni''

Dediği gibi yaptım. Geçri istesem bile bir yere gidemezdim serum vardı kolumda. Ama sesi... hem içime huzur  veriyor hemde hatırladığım o son ses. Çok benziyodu. Yuiro yani ben ama bana yui dedi. Offf hatırlamamak çok zor.

//////////////////////////////////Zaman Atlaması///////////////////////////////////

 ''Biz geldik.''

İçeri bir anda 6 kişi girdi. 1'i dışında hepsi sarı saçlıydı. Siyah saçlı olanın saçları uzundu ve erkekti. Bir tane tatlı sarı saçlı bir kız vardı. Yanlar kazıtılmış ve dövme yapmış kalan ortadaki saçını örmüş bir erkek, saçının kazıtılmış yerleri siyah uzun olan kısmı sarı olan bir erkek ve silüetini yarım yamalak hatıraldığım saçının birazını üsten bağlamış bir erkek vardı.

''Eee Ka-Kazutora-kun bunlar kim?'' dedim ve hepsi şaşkın bir şekilde bana baktılar.

Sarı saçlı kız ''Kazutora Yui-chan'a ne oldu?'' dedi. Derdemez içeri doktor girdi. Çok şükür gelebilmişti...

Biraz bana baktı serumumuma felan fistan derken '' Yakını hanginiz?'' diye bir soru yöneltti. Örgü saçlı erkek '' Ben abisiyim. Durumu nedir?'' dedi. Abime bak be. Dövmeleri yakıyo ama. 

''Hafıza kaybı geçiriyor fakat sıkıntı şu ki geçici hafıza kabı olmayabilir. Bunu anlamamız için baya zamana ihtiyacımız var ama her şekilde en az 1 yıl hafıza kaybı geçiricek. Kalıcı olursa da ölene kadar.''

Sarı saçlı kız silüetini hafiften hatırladığım çocuğa sarıldı ve ağlamaya başladı. Sevgililer herhalde. Derken elimde bir sıcaklık hissettim. Kazutora denen çocuk elimi tutmuştu ve ağlamamak için zor durduğu her  halinden belliydi.

''N-N-N-ne var canım büyütmeyyin alt tarafı bir hafıza kaybı'' dedim. Demez olaydım.

''Alttarafı bir hafıza kaybı değil kafandan ağır hasar almışsın. Bunun sonuçları senin için ağır olabilir.'' dedi doktor. Doktor bunu derken elimi daha çok sıktı. Soğuktu eli. Belliydi stresliydi. Birşeyde diyemedim. Sadece yavaş yavaş elimi çekmeye çalıştım. Anlayınca elimi bıraktı zaten. 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 23 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

365 Günde Tokyo RevengersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin