Dönüşüm

Fırtına Öncesi Saklanılanlar...

Hisler.Hayatımızı yöneten, içimizde devamlı bize yön veren hisler.Bazen hiçbir olay yokken kopacak fırtınayı önceden sezen hisler.Toyan, annesinin odasındaki pencereden, karşısındaki çiçeklerin renk cümbüşüne dalarken, onu rahatsız eden hisle baş etmeye çalışıyordu.
Dui ile olduğundan beri yüreğinin bir köşesinde minicik duran onu kaybetme hissi.Onu o kadar çok seviyordu ki onsuz yaşayacağı bir zamanda nefessiz kalırdı.Onu aramadığı zamanlarda nefessiz kaldığı gibi.Uzun süredir susan oğlunu izlerken yaşadığı mutlulukta onu neyin rahatsız ettiğini bulmaya çalışıyordu.

"Demek ülkeyi karavanla gezdiniz.Çok ilginç ..."

"Çok da güzeldi."

Annesi , kendisine rest çekerek bakan gözlere baktı .

"Eminim öyledir."

Tabi Toyan tatillerinin bitimine iki gün kala Cunna'nın ateşlendiğini , sabaha kadar onun başında beklediklerini söylemedi.Hatta devamında tam iyileşemeyen Cunna'nın tüm nazını çekerken, Dui'nin küçücük bir problemde nasıl kendini içine çektiğinden , ikisinin arkasını toplayarak uçağa bindiğinden , eve girdiklerinde yorgunluktan ölecek durumda olduğundan bahsetmedi.Çünkü onun yapmaktan hayıflanmadığı işleri başkası kötü karşılayabilirdi ki Toyan ikisinin ilişkisi hakkında kimseden olumsuz bir yorum almak istemiyordu.Çünkü her şey harikaydı.

"Toyan , seni rahatsız eden bir şey mi var canım?"

Toyan beklenen sorunun gelmesiyle, içi titredi, yönünü annesine dönerek pencerenin kenarından çekilip tam karşısına oturdu.

"Anne Dui ile ilişkim çok iyi gidiyor. O beni anlıyor,
bana değer veriyor."

Annesi konuşmadan çocuğunun gözlerine baktı .Sözün devamını bekliyordu.
Toyan ellerini birbirine kenetlemiş farkında olmadan yine işaret parmağını oyuyordu.

"Anne ben ondan bir şey saklamak istemiyorum."

Annesi bir anda yerinden kalktı sözünü dinlemeye tahammülü bile yoktu.Çünkü devamında söyleyeceklerini biliyordu.İşaret parmağını ona doğru sallayıp

"Sakın Toyan, sakın oğlum! Aşkının ateşiyle şimdi göremezsin ama sonra söyleyeceklerinden pişman olursun !"

"Anne biz Dui ile çok zorlu bir yoldan geçtik"

"Ne kadar geçmiş olabilirsin ?Daha kaç aylık bir ilişkin var ?Aşkın ilk ayları herkesin gözü kör olur ama sonra sonra görürsünüz kusurlarınızı işte o zaman göze batar her şey "

"Anne öyle değil gerçekten yaşadıklarımız çok özel, bak ailesine çekinmeden beni söyledi, herkese rest çekti benim için "

"Yok yok oğlum, sakın bak oğlum! Bu adam seninle zorlana evlendirildi.Babandan nefret ediyor , annesi desen psikopat sizin nasıl normal bir ilişkiniz olur ? Sizin aşılması gereken daha çoook yolunuz var "

"Anne ondan bir şey saklamak istemiyorum yalan söylüyormuşum gibi... "

"Ne münasebet ne yalanı oğlum ? Bu senin özelin en fazla seni daha çok tanımak istedim dersin."

"Anne çok yakınlaştık ..."

Annesi lafı ağzına tıkıp

"Bak oğlum ne diyorum sana daha çok yolunuz var , daha zorluk dediklerinize başlamadınız bile ,önce gör bakalım bu girdiğiniz yola seninle devam edebilecek mi yoksa ..."

Kapının tıklatılmasıyla her ikisinin gözleri kapıya döndü.
İlk önce içeriye koşturarak iri yarı bir erkek çocuğu girdi ardından da bir sene öncesi gördüğü kadın.
Bulundukları ortamda oldukça gerilmişken onları görmesiyle daha da gerildi.