22 වන පරිච්ඡේදය

1K 169 113
                                    

නීල දෑස හා දොඩවන්නම්
වළලු හඬට මම මත් වෙන්නම්
නීල වරල මා සිඹ ගන්නම්
හීන මවා මට කතා කරන්

ගලන ගඟක රළ වාගේ
නිමාවක් නෑ නේ
ඔබෙ රූ වරුනේ
ක්ෂිතිජයක ඉමක් ගානේ
නිමාවක් නෑ නේ
ඔබෙ රූ වරුනේ

" සර් වෙලා යයි ද "

" නැහැ ටිකක් ඉන්න "

වෙලාව උදේ හතට විතර ඇති... ඔව් හතයි පහයි... මන් ඉදියේ ප්‍රින්සිපල් සර්ගේ අර දඩාර සයිස් කියලා කියන්න පුළුවන් ගෙට්ටුව ඉස්සරහාට... දැන් නම් මට නප්පේට ම නැගලා තියෙන්නේ ප්‍රේශර්... ඇයි දෙවියනේ මන් මෙතනට ඇවිත් දැන් පැය භාගෙකටත් වැඩි... රූප සුන්දරී තාම මුනේ පොටි අදිනවා ද දන්නෙත් නැහැ...

අයාන්... අයාන්... කුල් ඩවුන් පුතා කෙන්ති ගන්න එපා... හිතින් පුංචි එකාට බනින්න පුළුවන් හැම විදියකට ම බනින ගමන් මාවත් සන්සුන් කර ගන්න අතරේ විසි එක්වෙනි කොල් එකක් පොඩි පණුවාට ගත්ත මම අන්තිමට ගෙට්ටුව පයින් පාරකුත් ගහලා එලියේ තිබ්බ බෙල් එක ඔබාගෙන ම හිටියා...

ඒ අස්සෙන් මේ කැබ් එකේ මිනිහත් වෙලා යයිද කියලා අහනවා... වෙලා ගියත් මන් උඹට සල්ලි ගෙවනවා නේ කියලා කියන්න තිබ්බා... එත් එහෙම කියන්නේ කොහොම ද පව් අහින්සක මනුස්සයා සල්ලි දෙනවා තමා එත් එහෙමයි කියලා බනින්න පුළුවන් ද... හුස්මක් පහත දාලා ආයේ ම දශ්මිරට කොල් එකක් ගත්ත මම එහාටයි මෙහාටයි ගේට්ටුව ඉස්සරහා ගියා... අද ඉරිදා නිසා හොදයි... සතියේ දවසක් උනා නම්... ආහ්හ් ආන්සර් කරපන් කො පනුවෝ

" කොහෙද පණුවෝ ඉන්නේ... මන් කියේ ඉදන් ද කොල් ගන්නේ මනුස්සයෝ "

" හරි බන් මේ එනවා නිදා ගන්නත් නෑ උඹත් දාගෙන පිස්සු නටනවා "

ඇති යාන්තම් පනුවා ආන්සර් කරා... ඒ එක්ක ම ගෙට්ටුවත් ඇරුනා වෙද්දි මන් කොල් එක කට් කරලා දැම්මේ එකා දාගෙන නිදා ගන්න දුන්නේ නැහැ කියලා මට බනිද්දි... බනින්න නෙමේ පුංචි එකා දිහා ගල් වෙලා වගේ බලන් හිටිය මම එයාගේ කොණ්ඩේ ඇවිස්සුවා... ඇවිස්සුවා කිව්වේ කැප් එක ගලවලා අතට අරගෙන හිමිට ඔලුව අතගැවා... බැන්ඩේජ් එක නිසා මොකුත් කරන්න බැහැ නේ...

දුරුතු සඳ | 𝐀𝐑𝐓 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐋𝐈𝐍𝐆 ( ꪗɀ / ꪮ᭢ᦋꪮỉ᭢ᦋ )Where stories live. Discover now