TRUE LOVE "never" dies ^^ [One-Shot]

AN : "First story" ko nga pala ! Haha . Wews "-_- . Okay! Actually, this is my third story, but I removed the two so this is the first again. I hope you like this because I don't have any talents in making stories because i'm not really imaginative. Hehe :">. But, I hope you will appreciate the work and efforts I've applied for this. {Sorry for the wrong grammars :')}

Habang binabasa niyo pala tong story, patugtugin niyo yung music sa gilid --> para mas maganda !! ^_^ . Thank you. 

So, this is it !!! ...

______________________________

 (Alarm rings [6:00AM]...)

"What the? Ang aga-aga pa eh. Sino ba kasing nag-set ng alarm na 'to? !!!!! >_<"

Hinagis niya yung alarm clock sa may dingding.

*BLAG!*

And then, she went back to sleep.

...

 [10:30 AM]

*Knock**Knock*

"SI-SI-SINO YAAANNN?!!!!"

Sabay pikit ulit ng mga mata . (-_-)

"MELISSA!"

"Ma! Inaantok pa ako."

"Bumangon ka na jan at tanghali na. Aalis pa tayo mamaya. Don't you remember?"

"(-_-) Eto na po!"

"Bumaba ka na para sabay-sabay na tayong mananghalian."

Okay! Napilitan na naman akong bumangon ng wala sa oras for the 10th time. Bakasyon naman eh, dapat hinahayaan nalang nila ako.

Tumingin ako sa calendar...

[March 6]

March 6, it's been a year na pala simula ng magkahiwalay kami ni Jerome, pero bakit hanggang ngayon, di pa rin ako nakaka-move on sa kanya?

Siguro siya na ang aking "First and Last". Bakit niya pa kasi ako kailangang iwan eh? :""(

Hayy! Eto na naman ang buhay-drama ko. By the way, magpapakilala muna ako sa inyo. I'm Melissa Anne Ruz, 20 years old. Tanda ko na noh? xD. I graduated as a cum laude at UP Diliman. The day after graduation, doon na kami naghiwalay ni Jerome. :(

Bumaba na ako ng stairs papunta sa dining area, nakita ko dun si Mama at si Kuya naghihintay sa akin. Dalawa lang kasi kaming magkapatid. Si Papa nasa States, inaasikaso niya kasi yung business nila dun pero si Mama, nandito sa Philippines para magbakasyon for 2 months. May yaya at driver kami pero hindi namin sila kasabay kumain kasi palagi silang nauuna. 

"Hoy! Antukin! Bilisan mo ngang bumaba jan, nagugutom na kami dito.", sigaw ni Kuya Keith.

"Eto na nga eh."

Umupo na ako tapos nagdasal muna kami bago kumain. Pagkatapos kumain, niligpit na ni Manang yung kinainan namin tapos ako naligo na kasi aalis 'daw' kami pero hindi ko alam kung saan kami pupunta kaya kumilos na ako kasi pinagmamadali ako ni kuya, masyado kasing mainipin tong taong 'to eh.

................................

Ready na akong umalis at sumakay na rin ako sa sasakyan, hinihintay nalang namin si Mama. Ang tagal naman niya! >_< 

"Kuya! Tawagin mo si Mama, ang tagal niya eh."

"Bakit ako? Ikaw nalang. Tsk!"