Hayatı boyunca hiç arkadaşı olmayan ve ailesinden de sevgi görmeyen Nehir'in günün birinde onu gerçekden seven biriyle tanışması..
Fakat Nehir'in bilmediği şeyler vardır peki ya Nehir bu sırrı öğrenirse?
Bu bizim hikayemizdi
Ne olursa olsun bizim h...
Yatakda uzanmış bir sekilde 10 dk'dır tavanı izliyordum.
Aklıma küçükken ki yaşadıklarım geldi.
Geçmiş :
Ben küçükken aslında çok da küçük değildim 8-9 yaşlarındayken ben bı tane sokakda yavru köpek görmüştüm ve onu sevmeye başlamıştım sonra da peşimi bırakmayıp arkamdan gelmişti.
Bende ona kıyamayıp evimizin bahçesine almıştım ona küçük bir yuva yapmıştım.
Büyük ihtimalle annem ya da babam görse köpeği evin bahçesine bile sokturmazdılar aslında biliyordum da ama ben yine de almıştım işte.
Ona gizli bir şekilde yiyecek götürüyordum.
Bana da çok iyi gelmişti onu gerçekden de sevmiştim.
Yuvayı evimizin arka bahçesine yaptığım için ne annem farketmisti ne de babam
Birlikde arka bahçede oturup ona biseyler anlatırdım.
Hala anlattıklarımın bazıları aklımda bi keresinde ona sen benim ilk arkadaşımsın demiştim. Evet bunu söylemiştim o zamanlar da hiç arkadaşım yokdu zaten hiç olmadı ki neyse
3 gün sonra ne olduysa o gün oldu ben okuldan eve gidiyodum tam evin bahçesine gelmiştim ki babam köpeği almiş götürüyordu ne kadar engel olmaya çalışsam da babam bana bunun hesabını eve gelince vericeksin diye bağırıp arabaya binmişti.
Bende öylece durmuş arkalarından bakıyordum.
O an anladım ki hiç kimse kalıcı degilmiş her güzel şey bitebilirmiş.
Ağlıyordum.
Ne kadar çok agladigimi hiç bilmiyordum ama çok üzülüyordum 1 yıl 7 ay boyunca aklımdan bı türlü çıkmamıştı ve hala da üzülüyordum.
Ama sonra alıştım galiba yani buna alışmak denirse bilmiyorum eskisi gibi üzülmüyordum.
O gün o giderken 5 dk boyunca arkalarından bakmıştım belki babam götürmez geri getirir diye ama biliyordum getirmezdi.
Sonra ne mi oldu?
Koşarak eve girdim ve odama doğru koştum odama girince çantamı bırakıp yatagimin üstüne oturdum ve hüngür hüngür ağlamaya başladım canım çok acımıştı 3 gün de olsa biriyle vakit geçirmek çok güzeldi ama artık o gitmişti son kez vedalaşamamıstım son kez başını oksayamamıştım.
Nereye götürdüğünü bilene bilmiyordum.
Birde babam çok kızmıştı kesin eve gelince yine beni dışarı atıcakdı ama benim bı suçum yok ki sadece bı arkadaşım olsun istemistim.
Yarım saat sonra babam eve gelmişti hem de nasıl bir gelme aşağıdan bağırma sesleri yukseldi anneme bağırıyordu her zaman ki gibi.
Odamın kapısının bı anda açılmasıyla irkildim babam yanıma gelip hızlı bir şekilde kolumdan tutup bağırmaya başladı.
Sen benim başıma belamısın demişti ilk olarak ben ne yapmıştım ki niye bu kadar kızmıştı ki.Sen benden habersiz eve köpek alıp birde onu mu besliyodun lan!
Sen bu akşam dışarda yatta gör bakiyim benden habersiz iş çevirmek neymiş!
Beni odamdan dışarı doğru götürmeye başladı hızlı bir şekilde aşağıya indirdikden sonra kapıyı açtı ve beni dışarı doğru ittirdi dizlerimin ustune düşmüştüm canım acımıştı kesin yine dizim soyulmustu.
Kapıyı suratıma sert bir şekilde kapatmıştı olduğum yerden kalkmak için duvardan destek aldım ve kalkdım kaldırıma doğru yürümeye başladım kaldırıma çıkmıştım yürüdüm yürüdüm nereye gelmiştim bilmiyodum ama çok uzaklaşmış olamam ilerde bir bank vardı oraya doğru ilerledim ve oturdum dizlerim aciyodu pantolonumu hafif sıyırınca soyulup kanadığını gördüm.
Diceksiniz ki bunlar olurken annen nerde annem de beni önemsemez sevmezdi ki babam annemle kavga eder hep onu döverdi annem ise beni hiç ama hiç korumaz hep uzak dururdu nedenini ise hiç bilmiyordum.
Bı insan niye kendi kızını sevemzdi ki bunu hep dusunmusumdur ama hiç bı cevap bulamamıştım.
Ben o akşamı o sokak lambasının olduğu bankada gecirdim evet ben bu yasimda burda tek başımaydım.
Başıma bişey geldimi ki diye merak bile etmemişlerdi.
Sabah olduğunda geri eve dönmüştüm belki babam bana siniri gecmistir diye ama eve girdiğim de babam koltukda uyuyorudu daha doğrusu benim babam alkol de kullaniyodu ve yine büyük ihtimalle içmiş ve burada sızmış dı.
Annem nerde bilmiyodum.
Sessizce odama doğru ilerledim ve içeri girdim üstümü değiştirip dizimdeki yaraya baktım kurumuştu yatağa girdim ve uykuya daldım.
Şimdi :
Şu an bunun aklıma gelmesi beni biraz üzmüştü.
Aklıma gece geldi hacaba şimdi ne yapiyodu.
Neyse acikmistim aşağıya inip yemekde ne varmış diye bir bakayım yatakdan kalkdım ve odamdan dışarı çıkıp aşağıya doğru indim sofra hazır değildi buzdolabina doğru ilerledim ve ne var ne yok bakındım tencerenin içinde makarna vardi onu cikarip tüpün üstüne koydum ve altını yaktım ısınınca tabak alıp makafnadan tabaga biraz doldurdum birde bı kaseye yogurt koyup masaya doğru ilerledim tabağı bıraktım ve sandalyeye oturdum makarnayı yogurtlayip yemeyi daha çok seviyodum.
Yemeyi bitirince masadan kalkdım ve tabağı bulaşık makinesine çatalımla beraber koydum ve kapağı kapatim tekrar dan odama doğru ilerledim.
Bugün nedense çok yavaş geçmişti yorgun hissediyordum odama girdim ve telefonumu elime aldım internetini açtım ve mesaj gelmiş mu diye bakdim nedense hiç mesaj gelmemişti açıkçası şaşırdım o yabancı yine yasmisdir diye düşünüyodum ama yazmamiş.
Nehir hani sen cocuga yazma bana dedin ya ondan olabilir mi?
Of tamam ya neyse hiç başlayalım çünkü bitmek bilmiyo.
İnternetimi kapatıp masamın üzerine koydum ve yatağa girdim yarın okul vardı ve uyumam gerekiyordu.
Her zaman ki gibi yine hayallere dalarak uyuya kaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
