"Cindy!!"
Naglalakad ako sa hallway nang marinig ko ang pamilyar na boses na tumatawag sa akin.
"Fred? Oh bakit? May problema nanaman ba?" Tanong ko sa kanya.
Humugot muna sya nang hininga bago sya nagsalita. Mukhang tumakbo sya para lang maabutan ako.
"Oo!! Malaki!! Yung boyfriend mo nanaman kasi!nanggugulo nanaman duon sa room! Bukas na ang periodical exam natin at ito lang ng araw na pinagbigyan tayong magreview ni Maam Cortez! Ikaw lang ang nakakapagpatahimik sa lalaking yun kaya please! Bumalik na muna tayo sa room! Nakasalalay sayo ang kinabukakasan ng klase natin!"
-_- stare
"Oa mo fred ha..Saka ilang beses ko bang sasabihin sayong di ko boyriend ang lalaking yun! At isa pa! Ikaw ang president namin kaya sayong tungkulin ang patahimikin ang klase natin pag walang teacher!" Sermon ko sa kanya.
"Eh basta! Bumalik na tayo dali! Ayokong masermonan nanaman ng adviser nating walang lovelife!"
Bago pa ako makapagsalita eh hinila na nya ako pabalik sa room namin. Haist! Kainis! Humanda talaga sakin ang mokong na yon!!
*Classroom*
"Neseye ne eng lehet! Menemehel keteng pegket..Neseye ne eng lehet pete eng pese ke!! Wahahaha!!" -Philippe.
"Ahahaha cool dude!" Cmate boy 1.
"Hahaha kanta pa tayo! Classmates! Wag na kayong magreview babagsak rin naman kayo eh! Bwahaha! Magparty party na lang tayo! Whoo!!" Philippe. Naghiyawan rin ang mga barkada nya.
Halata ang inis ng iba naming kaklase habang ang iba naman ay nadadala na sa ka hyperan ni Philippe.
"At kailan pa naging bar ang clasroom natin Mr.Philippe Sandoval?!!-_^ " Sarkastiko kong sabi.
Natigilan sya bigla nang marinig ang boses ko. Tumingin sya sa akin at nag eye to eye kami. Syempre papatalo ba ako sa kanya! Bakit sino ba sya?!
Hindi nya talaga tinanggal ang tingin sa akin. Naging tahimik ang buong klase dahil sa namumuong tensyon sa pagitan namin ni Philippe.
"A..ahh..ehh..t-tama na yan. H-hindi n-yo naman k-kailangang mag away na dalawa. S-sige na Philippe g-gawin n-nyo na ang gusto nyo. Wag lang kayong mag away na dalawa.." Pagpipigil sa amin ni Fred ang class press. namin.
"No Fred! Hindi porket pamangkin sya ng may ari ng school na to e hahayaan na nating gawin ang gusto nya! Hindi tayo pumasok sa l*ch*ng paaralan na to nang libre!" Gigil na gigil kong sabi kay Fred.
"Eh Hindi naman yun ang problema eh.. Yung karahasan nyo pag nag aaway." Halos pabulong nang sabi ni Fred.
Arghh!!! Kung bakit kasi napakamalas ko at ako pa ang inatasang i monitor ang uranggutan na yan!! Ugghhh!! NAKAKAINIS!!!
Binalik ko ulit ang tingin ko kay Philippe at mukhang di nya inalis ang tingin nya sa akin. Ano bang problema ng uggoy na to?!
"Oh ano?! Forever tayong magtititigan dito?! Mabuti pa sundin nyo na ang pinapagawa ni class press. para hindi na sya mapagalitan ulit! Ilang beses na syang napapagalitan ng dahil sa inyo alam mo ba yun!!" Sigaw ko sa kanya pero di pa rin sya nagpatinag. Tumayo sya sa pagkakaupo nya at naglakad papalapit sakin.Hindi nya pa rin inaalis ang tingin nya at titig na titig sya sa akin.
Halos lahat ng kaklase namin ay nagtataka kung bakit ganun ang kinikilos ni Philippe. Normally kasi sa bawat araw na tinatalakan ko sya eh hindi sya nagpapatalo at nawawalan ng isasagot sa akin. At masakit man sa loob kong aminin, out 50 fights namin a day, 5 beses lang akong nanalo sa kanya. And as of today, this is the 45th time na tinalakan ko sya.
At hindi ko alam kung mananalo ba ako o matatalo.
Napansin ko ang mahinang paghagikgik ng mga barkada ni Philippe kaya napakunot ako ng noo. Magsasalita na sana ako kaso nabigla ako at feeling ko magdidilim ang paningin ko nang makaramdam ako ng mga kamay sa dibdib ko.
"Oh ayan sinara ko na ah! Masyado atang masikip ang uniform mo sayo hindi kinaya ng butones mo ahahaha!! Wag ka mag alala, I tried my best naman na hindi dumikit ang kamay ko sa *ahem* mo. Kaso mukhang di talaga kinaya,ang sikip kasi eh..*wink*"
Napa gasp ang iba naming kaklase habang yung iba ay napatakip nang bibig at tanging mga barkada lang ni Philippe ang tuwang tuwa sa nangyayari.
ASDGHJKL!!!!!!!!!!!!!!!!
Naramdaman ko na lang ang pag akayat ng lahat ng dugo ko sa mukha ko.
"Philippe Sandoval..." I said in gritted teeth.
"Yes? Cindy Marquez? Kung mag t-thank you ka naku wag na! Alam ko na namang ginawa mo lang yun para akitin ako..may gusto ka pala sakin hindi mo na lang sinabi. Edi sana di ka na gumawa nang ganitong eksena, right boys?!!" Sabi nya na puno ng pang aasar sa mukha nya.
"Right na right!!! Ahahahaha!!! " sabay sabay na sagot ng barkda nya.
Dahil sa galit at sobrang kahihiyang nararamdaman ko ngayon,hindi na ako nagpatumpik tumpik pa na kunin ang makapal na libro sa tabi ko at inihagis ito nang ubod ng lakas sa pagmumukha ni Philippe.
Mas nanggigil pa ako nang maiwasan nya ito.
"Oops! Muntik na yun ah! Ganyan ka ba talaga magparamdam ng pagmamahal? Marahas? Ikaw ha alam mo talaga ang mga type kong babae.. Marahas pero masaya.." sabi nya na may ngiting abot hanggang langit.
At mas lalong nag init ang mukha ko.
Ibabato ko na sana sa kanya yung upuang nasa tabi ko kaso bigla na lang may isang matandang babaeng sumigaw mula sa pintuan.
"At ano sa tingin nyo ang ginagawa nyo sa oras na binigay ko para mag aral kayo ha?!! Magsibalik kayo sa upuan nyo ngayon din!! Dahil sa kawalang disiplina nyo,binabawi ko na ang oras na ipinagkaloob ko. Sisimulan na natin ang test nyo ngayon na! "
"EHHHHH????!!!!!"
Nanlumo ang buong klase namin sa sinabi ni Maam Cortez.
Nakita ko naman ang ngiting wagi sa grupo nina Philippe.
And another day ends. And for the 45th time na tinalakan ko sya ngayong araw, isa nanaman po akong
ASAR TALO.
Author's quote:
"Minsan kailangan mo ring magpadala sa nararamdaman mo para mas mas maexpress mo ang sarili mo"
