Las pełen uczuć i tajemnic

Rozdział 2

Po lekcjach
-Mija chcesz abyśmy razem wróciły do domu?
-aaa
Nie wiem co powiedzieć odpowiedzieć, zgodzić się?
-Jasne o ile nie będzie ci to przeszkadzać?
-Nie przeszkadza, więc się zgadzasz?
-Mhm

Wzięłam torbę i czekam na Anny jak skończy rozmawiać z nauczycielem od historii.
Co ją wzięło aby zadać mi takie pytanie?
Ona mnie prawie nie zna jedyne co wie to że chodzimy do tej samej klasy i wie jak się nazywam
Więc po co chce iść razem ze szkoły do domu?
Nie wiem ale przepełnia mnie radość że ktoś do mnie zagadał
Ale Alice się to nie podobało, kiedy Anny jeszcze rozmawiała, Alice wyszła z klasy
-Nie wiem co jej przyszło aby rozmawiać z ludźmi twojego pokoju
-Przepraszam?
Mówiąc to z zdziwieniem
-Weś przestań chrzanić, co chcesz od Anny?
-Ja nic nie chce...
Nie dając mi dokończyć
-Jak to nic?, nie bądź śmieszna
-Ona tylko się zapytała czy wrócę z nią po szkole do domu, to wszystko
-Haha ale jesteś żałosna, na pewno ci uwierzę
Anny wychodzi z klasy
-O Alice co tu robisz?
-A nic idziemy razem do mnie prawda Anny?
-Niestety wracam dzisiaj z Miją
-Hm jak sobie chcesz
Zarzuciła swoje włosy do tyłu i poszła bez słowa...
-Mija idziemy?
Mówi tak delikatnie i powoli, nadal chyba śnie
-Tak choćmy
Zaraz pewnie powiem coś i wszystko popsuje...
-Mija? czy Alice cię obraziła?
-Ah nie ona... tylko...
Powedzilam to z takim niepokojem i strachem w głosie
-Mija wszystko okej?
Nie powiem jej tego, tak będzie lepiej
-Mija?
-A tak to nic takiego po prostu czasem uciekam myślami...
-Hahah naprawdę jesteś niesamowita Mija
-Haha dzięki?

O co jej chodzi czy to typowy tekst na podryw, nie możliwe, że ona?
Boże znowu za dużo myślę
-Mija czy jutro też wrócimy razem?
-Pewnie, mogę o coś zapytać?
-Mhm jasne, Mija
-Po co to wszystko robisz?
-Po co? To bardzo proste
-Więc po co?
-Ogólnie to wszyscy moi przyjaciele i znajomi wraz z rodziną są fałszywi
-Co????
Poczekaj co ona ma na myśli, fałszywi???
-Anny o co dokładnie chodzi? Bo nie rozumiem?
-Mija wiem że ty jesteś sumienna i miła ale inni tego nie dostrzegają
-Anny ale ty mnie nie do końca znasz?
-To nie do końca prawda?
-Jak to?
O czym ona mówi jak to że wie o mnie choć nigdy praktycznie nie rozmawialiśmy ze sobą?
-Obserwuję cię od jakiegoś czasu
-Anny to trochę dziwne?
-Wiem o tym że niedogadujesz się ze swoim ojczymem i przyrodnim bratem, a twoja relacja z mamą jest kiepska
-Skąd wiesz o tym??
-Mam swoje sposoby, Mija
-Wiesz co robi się późno pójdę już w swoją stronę a ty idź w swoją
-Mija, to wszystko nie tak daj mi wytłumaczyć!!
-Zostaw mnie!!!
I tak o to skończyła się nasza rozmowa nie powiem jestem w szoku
-Matko ten dzień mógłby się już skończyć, wszystko jest do kitu

Dotarłam do domu
-Co tak późno, dziewócho
Kiedy nie ma mamy w pobliżu, ojczym nie hamuje się z taki tekstami do mojej osoby
-Nie twój interes
-Nie pyskuj
Idę na górę nie mam zamiaru go dalej oglądać....
-Masakra, te schody mnie kiedyś wykończą
-Oj Mija
-Nathaniel co ty robisz o tej godzinie?
-A skoczyłem wcześniej
-Zejdź mi z drogi chce iść do swojego pokoju
-Daj spokój, zachowuj się dziewczynko jedno słowo mamie i będziesz miła szlaban
-Nie szantażuj mnie, to takie nie męskie
-Haha a co ty wiesz co jest męskie, a idź z tobą nie ma żadnej zabawy...
W końcu ustąpił myśłam że zaraz mu walne, nic mnie chyba już nie zaskoczy..
-Jedynie o czym marzę to iść spać, na szczęście jutro już mamy wolne z pozodu remontu sal
O tyle dobrze że nie będę mieć kontaktu z Anny..
-Nie wiem o czym ma teraz myśleć, mam mentlik w głowie
Mam stalkera czy osobę która ma na mnie obsesję to chyba to samo?

Zdecydowanie coś z nią jest nie tak
-Wróciłam!!! Mam coś dla was
O mama wróciła do domu, jestem ciekawe co przyniosła ze sobą?
-Już idę mamusiu
Nathaniel czy ty zawsze musisz zwracać się do mojej mamy
-Chodź synku mam coś super
Matko jedyna mamo ty też przestań tak mówić to sprawia że jeszcze bardziej mam ochotę zniknąć
Schodzę po schodach, jak skrzypią...
Nie chciałam aby słyszeli jak schodzę..
-O mija córeczko, kupiłam ci tą cudowną przypinkę
Jak można sobie już ją wyobrazić wyglądem przypominała mi skrzypce, tak to zdecydowanie skrzypce
-Nathaniel synku kupiłam ci nową grę, a tobie kochanie zegarek o którym tak mówiłeś ostatnio
-Dziękuję mamo
Odpowiedzieł Nathaniel i ruszył w stronę pokoju aby wypróbować nową grę
-Dziękuję kochanie nie wiem jak mam ci dziękować
Widać było że mój ojczym, mił satysfakcję z tego że dostał to co chciał
-Mija nie masz języka w gębie podziękuj mamie
Jak on mnie irytuje, kiedy miałam to powiedzieć co powie ktoś?
-Dziękuję mamo
-Nie ma za co mija
Zmierzam w stronę drzwi od pokoju gdy słyszę jak ojczym rozmawia z kimś przez telefon...
-No wiesz to nie jest takie proste, ta dziewucha przeszkadza
....
-Weś próbowałem się jej pozbyć nawet chciałem aby wysłała ją do internatu ale to też nie zadziałało
.....
-No wiem, wiem aha
....
Słuchając jego rozmowy mogłam wywnioskować że chce się mnie pozbyć ale dlaczego i po co?
Tego nie wiem ale chce wiedzieć

Po chwili

-No dobra jakoś dam radę to ogarnąć
-Co ogarnąć???
O kurde czy ja to powiedziałam na głos, ciekawe czy to słyszał
-Mija co słyszałaś?
-Ja tylko... chciałam...
Złapał mnie za rękę i to dość mocno
-Puszczaj mnie!!!!
-Co tam się dzieje??!!
Z krzykiem zapytała mama
-Tylko piśnij słówko a obiecuję że
wylądujesz w domu dziecka
-Jak tak możesz
Odpowiedziełam bez zastanowienia
-Tak to nic nie wiesz jasne? To dobrze
Słyszę jak schodzi na dół

Idę do pokoju zamykam na klucz drzwi i rzucam się na łóżko z łzami w oczach
-Może na prawdę powinnam zniknąć
Kiedy tak myślałam, słyszę rozmowę

-Kochanie Mija jest agresywna
-Ona jest spokojnym dzieckiem
-To czemu się ciebie nie słucha?
-Przechodzi okres dorastania i tyle
-Ale ona się na mnie dzisiaj rzuciła to nie jest normalne
Jak to się na niego rzuciłam to kłamstwo ale poczekam co jeszcze wymyśli a wtedy powiem co onim myślę, może mama mi uwierzy