Dünya'nın son savaşını vermesinin üzerinden yıllar geçmiş, köklü ve yıkılmaz medeniyetler tarihin tozlu sayfalarına karışmıştı. Artık yeni bir dünya düzeni vardı ve bu düzenin en güçlüsü ULUM'du. Başkentleri sahte bir gökyüzünün altına inşa edilmiş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎵 Thurisaz- Endless... 🎵
28. Bölüm
"Sen..."
Her şey birbirine girdi. O kadar yoğun hisler vardı ki kalbim hepsine yetişebilmek için fazladan çalışmaya başlamış gibi hissediyordum. Sanki birazdan patlayacaktı ve yere yığılacaktım. Onu her hatırladığımda zihnimde bir öfke beliriyor ve her şeyin önüne geçiyordu. Ne olduğunu bilmediğim tüm duygular öfkenin boyunduruğu altına giriyor ve bedenimin kontrolünü kaybediyor gibi hissediyordum.
"Nefes..."
Adımı söylediğinde sağ elim havalandı ve yanağına şiddetli bir tokat attım. Bunu yapmaya ne ara karar verdiğimi bile bilmiyordum, o da hazırlıksız yakalanmış olacak ki dehşetle bakıyordu suratıma. Yeniden adımı söylediğinde elimi tekrar kaldırmıştım ki bu defa akıllanarak beni tutmuş ve engel olmuştu.
"Bırak beni!" diye bağırıp çırpınmaya başladım. "Bırak, hayatımı mahvettin sen benim."
"Neler oluyor Nefes, iyi misin?" diye sordu. Sesinde öylesine büyük bir şaşkınlık vardı ki sanki karşılaşmamız sırasında başka bir tepki bekliyormuş gibi hissettim. Çırpınmaya devam ettim, o da beni daha sıkı tutmaya başladı.
"Babama gitmek istediğimi söylüyorum. Bir kez daha onu hayal kırıklığına uğratmayacağım, bırak artık beni!"
"Anlamıyorum..." diye mırıldandı. Kafası gerçekten karışmış görünüyordu ve sessizleşmişti. Aniden yakınlığımızı farkına vardım. Bedeninden yayılan sıcaklık ve güzel kokusu karnıma bıçaklar saplıyordu adeta. Ondan nefret ediyordum ama sanki bedenim bu nefreti şiddetle reddediyor gibi heyecanlı tepkiler veriyordu.
"Neyini anlamıyorsun?" diye bağırdım içimdeki karmaşayı yok sayarak. "Beynimi yıkayıp beni babama karşı doldurdunuz, halkı bir isyana sürüklememe neden oldunuz ve savaş başlatmamı istediniz. Senden ve bana bunu yapan diğer herkesten nefret ediyorum. Babam hepinizi yakalayacak ve her şeyin hesabını soracak."
Arın'ın gözleri irice açılırken "Hasiktir!" diye bağırmıştı. Yüzümü buruştururken "Terbiyesiz!" diye bağırdım ancak umursamayarak aynı küfrü ardı ardına tekrarladı. "O orospu çocuğu beynini yıkadı değil mi?"
"Ne biçim birisin sen böyle, ne iğrenç küfürler ediyorsun." diyerek söylendim.
Şaşkınlığın en son seviyesine ulaşmıştı yüz ifadesi. "Yok artık!" diye bağırdı. "Belasını sikeceğim onun."
"Eğer bu küfürler babamaysa söylediğin her şeyi o sana yapacak." dedim öfkeyle. Onun seviyesine düşmek istemiyordum ancak bana başka seçenek bırakmamıştı. Kimse babam hakkında böyle iğrenç laflar edemezdi.
