Apocalyps (Dutch Ver.)

Hoofdstuk 2

Hoe meer we naar het zuiden reden, hoe warmer het werd. We zijn 1 dag onderweg. Helaas was ik de enige die kon rijden, dus konden we niet om de beurt. Dat betekende ook veel pauzes. We zijn nu in Frankrijk. Nooit gedacht dat ik hier zou komen. Maar ja, ik had ook nooit gedacht dat we in een apocalyps ofzoiets zouden zitten en kijk waar we zijn. We moeten erg zuinig zijn met het eten en drinken. Eten is voor mij geen probleem. Vóór de apocalyps at ik maar 1 keer per dag. Water is wel een probleem. Water halen we uit regen, aangezien de zeeën vergiftigd zijn met Pleur. En hoe meer we naar het zuiden gaan, hoe minder het regent.

'We zijn bijna in Bourges, dat betekend dat we bijna op de helft van Frankrijk zitten.' Isabelle leest de kaart en geeft me directies. Achterin liggen Maya en Ben te slapen. 'Wil je daar een pauze houden?' Ik was niet aan het luisteren. 'In Bourges?' Ik knik. Ik was te moe om een woord uit te brengen. Mijn gedachten waren heel ergens anders en m'n ogen vielen bijna dicht. Ik dacht aan mijn moeder. Op ghoulsday had ik ruzie met haar. Ze was er achter gekomen dat ik geld van haar had gepakt. Ik ontkende het en liep kwaad de deur uit. Dat was de laatste keer dat ik haar zag. Isabelle en ik waren naar de stad gegaan en bleven in een hotel overnachten met een paar andere vrienden. Zij waren al wat ouder en konden dus makkelijk een hotelkamer boeken. We dronken wat en ik begon met roken. Die avond waren we zo dronken, dat we niet doorhadden wat er in de wereld gebeurde. Die dag daarna keerden we terug en alles was vernield. Ik heb nooit mijn excuses kunnen aanbieden aan mijn moeder of haar ooit nog in levende lijven kunnen zien.

'We zijn er.' Isabelle legt haar hand op mijn schouder en ik plof naar achteren. Ik deed even mijn ogen dicht terwijl de rest even gingen strekken. We stonden bij een tank station, dus Ben besloot naar binnen te gaan om te zoeken naar eten. Isabelle ging kijken voor benzine en Maya ging even haar behoeften doen in de bosjes. Ik keek op en er stond een ghoul voor de auto. Hij keek me aan en ik keek terug. We maakten geen onverwachte bewegingen. Uit het raam greep een klauw mijn kraag en trok me de auto uit. Ik zag Ben dood in de winkel liggen, Isabelle verstikt in benzine en Maya gespietst aan een boom. Ik keek op en zag de ghoul met een brede lach mij aankijken terwijl er een traan over mijn wang rolde.
'Noah?' Maya tikte me op m'n schouder. Had ik weer een nachtmerrie?

Ik stapte de auto uit om even mijn hoofd te legen. Ik stak een sigaret op en liep naar de bosjes achter het station. In mijn zak had ik een geweer gestopt. Ik leunde tegen een boom en keek om me heen. Dode planten, botten van dieren en gaten in de grond. Ik was al dit gedoe zat en wilde er zo snel mogenlijk een eind aan maken. Ik drukte mijn sigaret uit en wilde terug lopen toen ik achter me een geluid hoorde. Het geluid van ritselende blaadjes was al genoeg om mij alert te maken. Ik greep m'n geweer en keek om me heen. Weer klonk het geluid. Langzaam stapte ik naar voren. Het zweet droop van m'n hoofd. Het was nu heel dichtbij. Voorbij dit bosje was de bron van het geluid. Mijn handen trilde. Ik schoof het bosje opzij en richtte. Op de grond lag iemand. Hij had gedeeltelijk wit haar. De onderkant was bruin. Hij had een zwart trainingspak aan zonder mouwen. Zijn oogvliezen waren pikzwart en zijn iris was groen. Het was een Viper.

Toen hij me zag dijnste hij naar achteren. 'Wow, wow niet schieten!' Hij bleef op de grond liggen. Ik denk dat hij gewond was.
'En waarom zou ik je niet neerschieten? Je bent een Viper.' Hij grijnste en begon in een eigenwijze stem te praten. 'Nou ik ben knap, lief, leuk, aardig en ik zou liever een beter beeld willen zien voordat ik sterf.' Hij keek me na van top tot teen. 'Je weet dat dat zeggen je zeker niet helpt he?' Ik bleef richten. 'Tuurlijk wel, ik ben fantastisch!' Hij gaat in een dramatische positie liggen alsof hij in een toneelstuk speelt. Ik had nu al geen zin meer hier in en stond op het punt om te schieten. 'Nee oke sorry, ik wil een deal maken.' Zei hij en ging weer normaal zitten. Zijn been bewoog moeilijk mee. Het kan een list zijn. Ik vertrouw vipers absoluut niet en ben ook niet bang om ze neer te knallen. Maar ik ben bereid te luisteren. 'Nou?' Ik liet mijn geweer zakken. 'Jij laat mij leven en ik zorg dat je ongedeerd op je bestemming terecht komt.' Ik slaakte een zucht en begon te grijnzen. 'Hoe weet ik of je niet vlucht zodra ik wegloop?' Ik zette een stap dichterbij. Zijn iris was fel groen en viel erg op. Het was een prachtig gezicht maar misschien niet handig om onopvallend naar Spanje te reizen. Hij tilde zijn broekspijp op. Zijn been was er slecht aan toe. 'Niet lachen ofzo, maar ik stond dus net heel toevallig in een berenval onderweg naar dit station. Ik rook een sigaretje en heb al weken geen sigaret gehad dus hoopte dat hier wat lag.' Hij keek met een beschamend maar toch een soort van lacherig gezicht naar de grond en toen weer op naar mij. 'En hoe in godsnaam ga jij er voor zorgen dat wij ongedeerd in sp- bij onze bestemming terecht zullen komen?' Ik kan niet vertellen dat we naar spanje gaan. Als hij om een of andere manier toch ontsnapte, kon hij wel aankomen met een leger van Vipers en ons beroven. Of nog erger. Hij opende zijn mond wijd en liet zijn vlijmscherpe tanden zien. Het waren dezelfde tanden als die ghouls hebben.
Het zou erg handig zijn, maar konden we hem vertrouwen? Isabelle heeft een hekel aan Vipers en zal me waarschijnlijk vermoorden als ik hem meenam.
'Ik denk dat we het zelf wel redden.' Ik richtte mijn geweer op hem, klaar om te schieten. 'Wacht!' Riep hij. Deze jongen begon op mijn zenuwen te werken. 'Ik ben goed met elk soort wapen, ik kan echt van pas komen! Alsjeblieft... ik heb niemand meer.' Ik aarzelde. 5 is beter dan 4. Ik heb plek in mijn auto. En als hij goed is met elk wapen als hij zegt dat hij is, kunnen we hem met alles gebruiken. Z'n tanden zijn ook erg overtuigend. 'En als je me toch wilt vermoorden... mag ik dan op z'n minst nog een sigaretje?' ik kon m'n oren niet geloven. Hij staat op het moment neergeschoten te worden en deze gozer denkt aan een sigaret. Ik haal mijn pakje te voorshijn en gooide een sigaret naar hem. 'Bedankt, en aansteker hoef ik niet hoor.' Hij staarde naar het puntje van de sigaret. Na een paar seconden was het aangestoken. 'Wow, hoe deed je dat?' Hij nam een groot haaltje en blies alles uit. 'Pyrokinese. Ooit van gehoord?' Natuurlijk heb ik dat, maar ik had niet gedacht dat een Viper dat zou kunnen doen. 'Kunnen alle Vipers dat?' Ik stak zelf ook een sigaret op en ging naast hem op de grond zitten. 'Nee, het ligt aan de oogkleur. Groen is voor pyrokinese, bruin is voor telekinese en blauw is voor ergokinese.' Dat heb ik nooit geweten. Pyrokinese zou erg goed van pas komen. 'Oke prima, ik accepteer de deal.'
Met stralende ogen keek hij naar mij. Ik keek naar beneden. 'Maar je bemoeid je met je eigen zaken en loopt niet in de weg, gesnopen?' Hij knikte en glimlachte van oor tot hoor. Hij vroeg naar mijn naam. Ik twijfelde of ik het moest vertellen, maar als we samen gaan werken zal het wel moeten. 'Mooie naam.' Zei hij. Mijn hart sloeg een slag over. 'En jouwe?'
'Devon, Devon Park.' Leuke naam dacht ik bij mezelf. 'Kun je toevallig ook rijden?' Als hij mee ging, kon hij zichzelf onderweg ook maar even nuttig maken. 'En of ik kan rijden, ik ben jaren lang een racer geweest!' Ik staarde naar heb, niet erg onder de indruk. 'Mag ik geen indruk meer maken op knappe jongens? Misschien was ik dan geen racer, maar ik kan wel rijden.'
Op z'n minst kan hij rijden. Noemde hij me nou knap? Nee hij is gewoon te zelfverzekerd van zichzelf.

'NOAH ACHTER JE, EEN VIPER!' Isabelle renden op Devon af met een mes in haar hand. Ze haalde uit maar ik hield haar tegen. Ze sneed me in m'n arm maar het viel best mee. Isabelle is overduidelijk niet goed met steekwapens. Als het Ben was geweest, dan was ik de lul. 'Verdomme Noah, wat doe je? Ik had hem kunnen hebben.' Ik liet haar los en veegde het bloed van m'n arm. 'Dit kwam amper diep genoeg in m'n huid om grote schade aan te brengen. Ik leg alles zo wel uit, maar leg dat ding effe weg voordat je jezelf nog steekt.'

'Hoe bedoel je 'hij gaat met ons mee'?' Dat is verdomme een Viper, Noah. Heeft hij je gehypnotiseerd ofzo.' Zei Maya. Ben hielt zich stil, maar je zag dat hij er niet veel zin in had. Isabelle was boos om de auto aan het ijsberen. Devon was met verband uit het station zijn been aan het verzorgen. 'Hij kan goed van pas komen. Zijn tanden zijn hetzelfde als die van de ghouls, hij heeft pyrokinese en we hebben een deal afgesloten waarin hij zorgt dat we ongedeerd bij onze bestemming aan komen.' Isabelle stopte met ijsberen en kwam op Devon afgelopen. 'Laat zien dan.' Aan haar stem te horen betekende dit dat als het niet klopte dat ze hem ter plekke zal neerschieten. Devon opende zijn mond en liet zijn kaken zien. Zijn tanden glinsterde in de zon. Daarna keek hij me aan met puppy ogen. Met een geïrriteerde zucht gaf ik hem een sigaret en hij stak hem aan. Maya was zeer onder de indruk van het vuur en Ben vond de tanden erg interessant. Isabelle was moeilijk over te halen. 'Ik beloof dat ik zorg dat jullie niets overkomt. Ik kan rijden en zal beurten nemen met Noah, ik ben goed met elk soort wapen, ik zal me nergens mee bemoeien en niet in de weg lopen.' Hij keek Isabelle aan met vragende puppy ogen. 'Prima, maar als het jouw beurt is om te rijden, kom ik niet naast je zitten om die kaart te lezen.' Devon straalde en glimlachte weer breed. 'Dankjewel! Jullie zullen geen spijt krijgen.'

Ik besloot naast hem te gaan zitten als het zijn beurt was om te rijden. Niemand anders zat er erg op te wachten. We haalde de laatste paar dingen uit het station en plande de reis. In Toulouse zullen we weer een grote stop doen om eten en drinken te vinden. Omdat we nu met 5 zijn, is er minder eten en drinken voor iedereen. Daar had ik nog niet aan gedacht. Ik kan nu niet meer terug. Het is Devon's beurt om te rijden en ook meteen te bewijzen dat hij kan rijden. Ik ging naast hem zitten. 'Dus. Ken je een beetje de weg naar Spanje?' Hij kijkt me aan met een verbaasde blik. 'Wat gaan jullie in vredes naam doen helemaal in Spanje?' Ik legde de kaart weg en zetten mijn voeten op het dashboard. Maya, Ben en Isabelle waren de laatste paar dingen aan het inladen. 'We zoeken naar de Criante. De blaadjes van die bloem bevatten stoffen die gebruikt kunnen worden om Pleur tegen te gaan. Je kunt de blaadjes vermalen en bij buskruit stoppen in je kogel. Als je dat op de ghouls schiet, ontstaat er enorme mist van chemische stoffen. Het bespaard kogels en de ghouls die in aanraking komen met de mist zullen sterven. Maar het grootste gedeelte zullen we in de oceaan gooien zodat het water weer normaal zal worden. Ghouls zullen ervan drinken en ook sterven. Zo zullen er alleen nog maar mensen overblijven en is de aarde weer van ons.' Devon had al een sigaret uit m'n pakje gepakt en was al niet meer aan het opletten. 'Geen idee wat je zojuist vertelde, maar klinkt logisch.' De rest was klaar met inladen en stapte in. 'Oke, daar gaan we. Riemen vast?' Voordat iemand kon reageerde drukte hij hard op het pedaal. Niet te geloven dat we met een Viper in de auto zaten, onderweg naar Spanje.