South Boys #5: Crazy Stranger

Chapter 61

MY LOYALTY TO YOU HAS NEVER CHANGED.

Nakaluhod si Asher sa harapan ko, nakatingala sa akin habang nakatitig sa akin ang mga mata na may bakas ng luha, at habang hawak ng nanginginig na mga kamay niya ang mga kamay ko.

"Lai, nothing changed." Dinala niya ang kamay ko sa kanyang pisngi kaya nabasa iyon ng kanyang luha. Hinalikan nang masuyo ang palad ko, ang mga daliri ko isa-isa.

He looked so pitiful, pathetic, that I wanted to fuck him right this instant.

I wanted to sit on his crying gorgeous face.

I wanted to tie him in the chair while giving him a head. And I wanted to do it while he was in this pathetic state. Ah, if only I could do all that. But, maybe some other time. Not tonight as I remembered about what he said, and I was not happy about it.

Binawi ko ang aking kamay sa kanya. Binitiwan niya naman ako subalit nanatili siyang nakaluhod. "Lai, you don't have to say anything right now. I just wanted you to know. I've meant to say this since I met you again."

"Okay," sagot ko, sabay talikod na.

Kahit hindi ako lumingon ay alam ko na hindi siya kumilos sa kinaluluhuran. Nakayuko siya roon habang nananatiling nakaluhod. Umakyat na ako sa hagdan. Pagpasok sa kuwarto ay nag-lock na ako ng pinto. Tumingin ako sa kalendaryo sa pader. Kulang isang buwan na lang. Kaunti na lang na paghihintay. Kaunti na lang at matatapos na rin lahat ito.

Kinuha ko ang aking box ng pills. Kumuha ako ng isa, at katulad kahapon, itinapon ko lang din iyon sa basura. Ang kahon ay iniwan ko naman ulit sa ibabaw ng Orocan, doon sa puwestong makikita agad iyon kahit nasaang parte ng kuwarto ka man.

Pagkatapos ay blangko ang ekspresyon na tumabi na ako kay Bobbie sa foam. Hinalikan ko sa noo ang nahihimbing na bata. "Kailangan lang mag-double time ni Mama para sa natitirang isang buwan. Just wait a little more. Our little family will be so happy like never before."

NATULOY ANG GUSTO NI ASON AGONCILLO-PRUDENTE.

Sa Buenavista na nga ang birthday party. Minaya't maya rin kasi ako ni Tita Judy para lang mapapayag. Siya kasi ang kinukulit ng biyenan niya. Pumayag na rin ako dahil nakikita ko na gusto rin talaga ni Bobbie. Maya't maya nga ang bigkas nito, hinahanap ang lola. Katulad ngayon.

"Mamaaa, I miss my rich lowla!"

Kinabukasan ay inunahan ko na si Asher. Para hindi na maungkat ang nagdaang gabi, binuksan ko na agad ang paksa tungkol sa birthday ni Bobbie. I told him na payag na ako sa gusto ng nanay niya. Hindi man siya agad nakapagsalita ay kitang-kita ko sa mga mata niya na masaya siya. Okay lang, enjoy.

Para siyang batang excited na tinawagan agad ang nanay niya, at kinabukasan din, nandito na agad ang mga magulang niya. Madaliang preparasyon dahil kapos na sa oras. Dahil dalawang araw na lang ay wala nang nakuhang venue. Doon na lang din sa street nila gaganapin. Ipapasara sa baranggay ang buong street nila sa araw ng birthday ni Bobbie.

Since it was also too late to hire a catering service, Aling Ason just used her own resources. Tumulong halos lahat ng amiga nito sa pagpeprepara. Sa tables and chairs naman ay sa baranggay humiram. Sa tent ay kung saan-saan nagrenta, team for the decoration ay ni-refer ng isang kakilala, at nag-hire lang sa online ng clown at emcee. Sa videoke naman ay may sariling videoke ang mga Prudente.

Umuwi si Asher noong madaling araw sa kanila para tumulong, at binalikan kami bandang tanghali. Dala niya ang owner nila nang sunduin kami. Kasabay namin sina Tita Judy at ang kambal sa pagpunta sa Buenavista. Natitiyak ko na marami doong tao. Bukod sa makikikain ay makikiusyoso. Buong biyahe ay pormal lang ang mukha ko.