Yabancı

5-Yalan

Akşam;

Çocukla konuştuğum günün akşamıydı. Tokat attıktan sonra eve gelmiştim. Uzun bir süre beni izlemişti. Gizli gizli bende izlemiştim...

Valery amca geldiğinde ise koşa koşa gitti.

Aslında dediklerini düşünmüştüm ama pişmandım. Çünkü Valery amca bana küçüklükten beri en iyi şekilde bakıyordu.

Belki de bakmıyordu!

Gece;

Gece boyunca çocuk aklımdan çıkmamıştı. Belki de söyledikleri doğruydu...

Tam uykuya dalacakken odamın kapısı açıldı. Göz ucuyla bakmaya çalıştım.

Valery amcaydı!

Bana baktıktan sonra kapıyı kapattı. Adım seslerinden aşağıya indiği belli oluyordu.

Fakat o da ne? Sanki hiç duymadığım bir ses geldi. Kapı açılma sesine benziyordu. Ama tam emin değildim.

Odada meraktan çıldırıyordum. Sonunda merağıma yenik düşüp aşağıya inmeye karar verdim.

Yavaşça odanın kapısını açtım. Valery amcanın aşağıdan biriyle konuşma sesi geliyordu.

Dikkatlice aşağıya inmeye başladım.

-Çıtırt-

Merdivene baktığımda bisküvi poşetine bastığımı fark ettim.

"Şansıma tüküreyim!"

Uzun bir süre Valery amca gelmediğinde çok rahatladım. Artık daha dikkatli yürüyordum. Basmadan önce yeri inceliyordum...

Aşağıya indiğimde Valery amcanın sesini takip etmeye başladım.

Yerden kapı gibi bir yer açıktı ve Valery amcanın sesi oradan geliyordu.

Bir anlığına 'O çocuk' haklı olabilir mi diye düşündüm. Yine de kendimi avutmayı başarıyordum.

Bir yerde durup konuşmayı dinledim. Neden olduğunu anlamıyordum fakat karşıdaki kişiyle görüntülü konuşuyordu. Bu yüzden konuşma çok kolay bir şekilde duyuluyordu.

Karşıdaki Kişi: Uyuyor olduğundan eminsin değil mi Valery?

Valery Amca: Kesinlikle. Fakat odaya girdiğimizde en ufak bir ses çıkarayım deme...

Karşıdaki Kişi: Çok mu güzel peki?

Valery Amca: Evet! Bu yüzden o kadar pahalı ya.

Karşıdaki Kişi: Ama yüzü estetik diyorsun...

Buraya kadar başkasından bahsettiklerini düşünmeye çalışmıştım. Ama 'yüzü estetik' dediği için kendimi daha fazla avutamıyordum.

Valery Amca: 3-4 sene oldu estetik yaptıralı. Doğal yüzü gibi görünüyor zaten merak etme.

Şuana kadar istemediğim çocuğun şuan yanımda olmasını o kadar çok isterdim ki...

Karşıdaki Kişi: İstediğim her şeyi yapabilirim kıza değil mi?

Valery Amca: O senin olduğunda her şeyi yapabilirsin.

İçimden Valery amcayı ve diğer kişiyi sövüyordum. 'Her şeyi' bu sözcüğe girebilen tüm şeyleri düşünmeye başlamıştım...

Karşıdaki Kişi: Artık görmek istiyorum!

Valery Amca: Tamam sesini kapat ki kız uyanmasın...

Hızlı ama dikkatli bir şekilde odama çıktım. Kaçmayı düşündüm ama nereye?

Kapım zaten açıktı içeri hızla girdim ve kapıyı kapattım. Yatağıma yatıp Valery'nin gelmesini bekledim. Başka yapacak bir şeyim yoktu.

Valery'nin odamın kapısının oradan sesi geliyordu. "Uyku ilacı sıkacağım ağzına daha iyi olur!" Adamın gülme sesi geliyordu.

Ne yapacaktım? Uyku ilacı verirlerse biterdim. Düşünmeye başladım. Uyku ilacını içmeme gibi bir durumum yoktu. İçmek zorundaydım.

Valery amca uyku ilacı almaya gitmişti ve çokta uzun olmayan bir sürem vardı.

İnternet olmayan telefonumu yatağımın karşısına koydum. Sadece kamerası açık kalacak bir şekilde üstünü kapayıp, kaydı başlattım.

*

"Şuan sesiz ol ilk önce uyku ilacını verelim." Karşıdaki adam hiçbir şey söylememişti. Valery amcanın telefonunu masamın üstüne koyma sesi geldi.

"Becca kalk! Şunu iç grip varmış herkes içiyor." Ne söylesem bu şeytan anlayacağı için kabul ettim. İçip, yatağıma uzandım. İlk başta Valery telefonunu aldı.

Ama uyku ilacının etkisinden dolayı...

--------------------------------------------------------------------------------------

Bölümü nasıl buldunuz?

Bana kızgın olabilirsiniz. Fakat aksiyonlu şeyler yazmazsam kitap çok sıkıcı olacağından aksiyon yazıyorum.

Becca'ya bende kıyamıyorum. Hatta yazarken kalp krizi geçirecektim resmen ama çok üzgünüm.

Beni affedin...

<3 SİZLERİ SEVİYORUM <3

------------------------------------------------------------------------------------