Until you. VOLTOOID

80.

Op haar blote voeten wandelt ze naar huis. Het touwtje van haar jurk was over haar schouder geschoven. Haar mascara is uitgelopen en haar tranen lopen nog steeds over haar wangen. Het leek alsof ze gek aan het worden was, alsof ze zichzelf aan het verliezen is. 

Alyssa steekt de straat over zonder om haar heen te kijken. De auto's claxonneren tegen haar, sommige schreeuwde zelfs, maar niets, maar dan ook niets kon een haartje op haar doen bewegen. 

Ze wandelt de oprit van haar huis binnen. Ze wandelt meteen langs het huis heen, aangezien ze haar sleutels niet mee had. 

Ze duwt de schuifdeur van de tuin open en wandelt dan het huis binnen. 

Het voelde anders aan, alsof dit nooit meer haar thuis zou worden, alsof dit niet haar was waar ze jaren gespendeerd heeft. 

Ze wandelt met trage stappen naar de keuken. Ze grijpt een glas en schenkt zichzelf snel een glaswater. ze grijpt het glas en wilt ervan drinken, maar ze had de kracht niet om het glas vast te houden. Het glas valt uit haar handen op de grond. 

Ze plaatst haar handen op de aanrecht en buigt haar hoofd voorover. Haar tranen kan ze niet stoppen. De broer van haar man? Wat als Farid ervan afweet? Wat als Farid het al die tijd van haar verborgen hield? Wat als hij al die tijd tegen haar loog? 

Alyssa wandelt de keuken uit. Ze bukt zich zeer langzaam door haar knieën en bukt zich voorover op de grond en slaat al huilend haar hand op de grond. Want ze wist- eens Farid iets maar zou bekennen dat het voor altijd voorbij zou zijn. Alles dat ze gebouwd hebben, alles waarvan ze gedroomd hebben zou over zijn. 

Hoe kan ze een leven bouwen met de man die de broer is die het leven van haar zusje vernield heeft? ze zou haar nooit vergeven. Ze zou nooit nog een vorm van contact met haar familie hebben. 

Ondertussen zat Farid in de tuin. Hij zei niet veel. Hij wachtte enkel af tot Alyssa terug bij hen in de tuin zou komen zitten, maar met de tijd die voorbij tikt lijkt ze maar niet te komen. 

'Farid,' Trekt de moeder van Farid zijn aandacht. 'Hmm-' Hij kijkt meteen op naar zijn moeder. 

'Waar is Alyssa?' Zegt ze meteen. Farid drukt zich lichtjes recht en kijkt om zich heen. 'Binnen, nee? Ze- ze was daarnet naar binnen gegaan?' 

De moeder van Farid staart Farid zwijgend aan. Hij drukt zich meteen recht. 'Ik ben zo terug, ik ga eens kijken waar Alyssa zit.' 

Hij wandelt van de tafel weg en wandelt het huis in. 

'Alyssa,' Roept hij door het huis, maar hij krijgt geen antwoord. 

Hij wandelt door de woonkamer naar de hal waar de trappen naar boven gaan, maar dan stopt hij wanneer hij haar hakken op de grond ziet liggen en haar truitje erbij. 

Hij wandelt meteen naar haar hakken en haar truitje. Hij raapt het snel van de grond op en kijkt op naar de trappen. 

'Alyssa?' Roept hij in de richting naar boven. Hij rent meteen gehaast de trappen op. Hij opent alle deuren van de slaapkamers en badkamers, maar niets, hij vindt haar nergens. 

'Alyssa!' Roept hij opnieuw, maar deze keer kon je de woede in zijn stem horen. Was het zijn ongerustheid die riep of toch zijn woede? 

Hij rent gehaast de trappen terug af en wandelt zeer snel naar de keuken, maar ook daar vindt hij haar niet. 

'Verdomme, Alyssa, fucking verdomme,' Sist hij tegen zichzelf. 

Hij wandelt gehaast terug naar de tuin en wandelt naar haar stoel waar haar tas ligt. 

'Alyssa is vertrokken naar huis, ik heb haar gebeld. Ze voelt zich een beetje misselijk.' 

'Misselijk?' Zegt de moeder van Farid meteen.