Demon slayer - Filar Błyskawicy

Rozdział II

~ Rezydencja błyskawicy ( czyli motyla bo nasza bohaterka skąpi na swój własny dom )~

Shiro zawsze uważał się za kogoś lepszego. Za kurka stworzonego do wielkich rzeczy. Uważał że jego mózg jest dużo większy niż innych kruków dlatego że jest stworzony do wielkich rzeczy do wielkiego myślenia bo przecież kto jak nie on odpowie na pytanie " Co było pierwsze ziarenko czy roślina ?"albo " Czym tak naprawdę jest ziarenko ? Źródłem tylko przetrwania ? Słodką pokusą o wadzę rajskiego jabłka czy może ma w sobie ukryty potencjał może faktycznie jest czymś więcej niż widzi nasz prosty umysł "Był typem filozofa, wielkiego myśliciela GENIUSZA .Sam fakt że jego wspaniałe piórka są białe a nie czarne ehem BRUDNE o tym dowodzą! Ba przecież jego niebieskie oczka były wręcz stworzone do oglądania pięknych rzeczy. Dlatego często oglądał swoje odbicie w lustrze ewentualnie w jakiejś kałuży. Wyznawał złota zasadę nie ważne co ważne że widać jego wspaniałość . Czy to nie podłość losu że ktoś taki jak on musi współpracować z istotą ludzką ? Istotą czasem iście prymitywną jak ta tutaj śpiąca w najlepsze białowłosa kobieta którą ptak od dobrych paru minut próbuje wybudzić . Shiro dostał poważną misje ma ją sprowadzić do samego Kagaya Ubuyashiki .A skoro Pan Ubuyashiki osobiście go o to poprosił to Shiro sprowadzi mu ją choćby miałby sobie powyrywać swoje szlachetnie piórka.

- A masz Gyuutarou poczuj moc mojego miecza ! A masz Daki Twoje obi mnie nie dosięgnie ciach ciach - kobieta głośno krzyknęła , zaczęła machać ręką jakby walczyła swoim mieczem , po czym odwróciła się na drugi bok głośniej chrapiąc .

Ptak spojrzał na śpiącą Miyako z mocną nutą odrazy i zażenowania zasłonił swoje szlachetne oczy swoim białym skrzydłem w dozie dezaprobaty i skwitował cichym " Żałosna ludzka prostaczka "

Sato Miyako była znana wszystkim jako bardzo silny filar błyskawicy ale szczególnie kojarzono ją przez jej wybujałą wyobraźnie i ewidentnie bujającą w chmurach . Uwielbiała wyobrażać sobie różne historie przed snem szczególnie o jakiś silnych wrogach których później heroicznie pokonuje lub o swojej skrytej miłości Kyoujurou Rengoku . Oh ile razy już śniła o tym jak jej się oświadcza ! Skrycie marzyła o tym żeby być w nim parze na misjach . Kiedy Pan Kagaya ogłosił że przez jakiś czas będą musieli pracować w parach ze względu na zwiększoną aktywność wyższych księżyców , prawie zemdlała na samą myśl o tym że może spędzać całe dnie ze wspaniałym Rengoku ! Ale oczywiście jej szczęście jest takie wspaniałe że trafiła do drużyny z Shinazugawa Sanemim z którym oczywiście tak bardzo się uwielbia że ciągle ktoś musi ich rozdzielać przez ich wieczne bójki i potyczki słowne . Więc dlaczego są razem w drużynie ? Z tego co zrozumiała pomiędzy swoim wybuchem płaczu i złości kiedy się o tym dowiedziała mają wreszcie nauczyć się ze sobą współpracować .

- Kra Kra SATO MIYAKO OBUDZ SIĘ WRESZCIE PROSTACZKO - Naszemu wspaniałemu Shiro skończyła się jego cierpliwość BASTA zaczął wydzierać się do ucha niebieskookiej z nadzieją że to zadziała . A jeśli nie to zacznie ją dziobać ! Będzie musiał się poświęcić by swoim wspaniałym wręcz idealnym dziobem dotknąć tego zaślinionego policzka tej ludzkiej prostaczki . Ale czego taki skromny ptak nie zrobi dla celów wyższych . Nagle nasz ptasi filozof wpadł na wspaniały pomysł .Podszedł jeszcze bliżej ucha kobiety i delikatnie szepnął jej.

- Ohh słyszałem że dzisiaj Aoi przygotowała DANGO jak dobrze że panna Sato jeszcze śpi będzie więcej dla mnie kra kra kra - Ptak szybko skoczył żeby przypadkiem nie dostać od tego prostaka kto jak kto ale on DOSKONALE WIE JAK ONA REGUJE NA DANGO

Miyako gwałtownie zerwała się ze swojego funtona krzycząc przy tym wesoło" DANGO ZJEM DANGO DAAANGOOOO " Zaczęła w pośpiechu ubierać swój strój zabójcy demonów jednocześnie zwalając wszystko dokoła swoimi chaotycznymi ruchami . Kątem oka zauważyła białą pierzastą plamę siedząca na jej oknie . Zamarła w bezruchu jedną ręką podtrzymując swoje spodnie które przez to że nie zapięła spadły jej do kolan ukazując bieliznę którą jej szlachetny kruk widzieć nie chciał . Drugą ręką natomiast wskazała na ptaka .