[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

Chapter 59

Chapter 59
သူ့ကို အပန်းဖြေအိမ်ကြီးဝယ်ပေးတယ်

လေးယောက်သားက တောက်ပပြီးလှပသည့် အရောင်းခန်းမထဲသို့ ဝင်သွားကြသည်။ ချောမောလှပသည့် အရောင်းဝန်ထမ်းက သူတို့ဆီသို့ ချက်ချင်းရောက်လာသည်။ အခြားဝန်ထမ်းတစ်ယောက်က သူတို့ကို လက်ဖက်ရည်ပူပူနှင့် အသီးအနှံများ ချပေးသည်။ သူတို့၏ ဝန်ဆောင်မှုက အလွန်ထည့်သွင်းစဉ်းစားထားခြင်းဖြစ်ပြီး စေ့စပ်သေချာသည်။

သူတို့ကိုယ်သူတို့ မရှက်ရလေအောင် ပါပါးရှုနှင့် မစ္စချိုက်တို့က ခန္ဓာကိုယ်ကို မတ်ထားကြသည်။ သူတို့၏ စိတ်မလုံခြုံမှုများကို မပြသချင်၍ တည်ငြိမ်သည့်ပုံစံဖြင့် နေနေသည်။

သူတို့ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သောအခါတွင် လာဝယ်ကြသောသူများက ဝတ်ကောင်းစားလှများ ဝတ်ဆင်ထားကြသည်ကို တွေ့ရသည်။

ချိုက်ချင်က လျှော့ဈေးဖြင့် သူမဝယ်ထားခဲ့သည့် အဝါရောင် သိုးမွှေးကုတ်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ၎င်းက ယွမ်တစ်ထောင်ကျသင့်သည့် ကုတ်ဖြစ်၏။ ဆွေမျိုးများဆီသို့ သွားလည်လျှင် ထိုကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ဆင်တတ်သည့်အတွက်ကြောင့် သူမနေ့တိုင်းဝတ်နေကျ အဝတ်အစားများထက် အနည်းငယ် ပိုကြည့်ကောင်းသည်။ အခြားသူများ မည်သို့ဝတ်စားထားသည်ကို ချိုက်ချင်တွေ့သောအခါ အထဲမှ ယွမ်တစ်ရာတန်ဆွယ်တာကို မမြင်ရစေရန် သိုးမွှေးကုတ်အင်္ကျီကို ကြယ်သီးတပ်ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။

ပါပါးရှုဝတ်ထားသည့်ပုံက ပိုဆိုးသည်။ သူက ယွမ်တစ်ရာခန့်ရှိသည့် ဂျာကင်ကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားပြီး ဘောင်းဘီကလည်း ယွမ်တစ်ရာနီးပါးသာကျသင့်သည့် ပုံမှန်ဘောင်းဘီဖြစ်သည်။ အထူးပွဲများတွင် ဝတ်ရန်အတွက် ဝယ်ထားသော ယွမ်ထောင်ပေါင်းများစွာ ကျသင့်သည့် အဝတ်အစားများလည်းရှိသော်လည်း ကံမကောင်းစွာဖြင့် ဒီနေ့တွင် မပြင်ဆင်လာခဲ့ရဘဲ အိမ်တွင်ဝတ်လေ့ရှိသည့် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း အဝတ်အစားများကိုသာ ဝတ်ဆင်လာခဲ့မိသည်။

သူတို့နှစ်ယောက် တံခါးပေါက်မှ ဝင်သွားကြသည်နှင့် စတင်၍ နောင်တရလာသည်။ ကံဆိုးသည်က သူတို့ ဤအထိ လာခဲ့ကြပြီးဖြစ်သည်။ သူတို့လုပ်နိုင်သည်က အရောင်းဝန်ထမ်းညွှန်ပြရာအတိုင်း ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်နေကြရုံရှိသည်။