'İntihar edenlerin çoğu ölümün ayağındayken pişman olur ama her şey için çok geçtir' diye duymuştum.Peki ben neden şu an hiç pişmanlık hissi geçirmiyordum?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir insanın ömrü bir kelebeğin ömrüne benzer.Doğulmak,büyümek ve ölmek.Ama aradaki tek fark kıyaslamalar.İnsanlar herkesi,her şeyi kıyaslar.Güzel,çirkin,zeki,aptal,beceriksiz,yetenekli.Ama en çok kıyaslanan şey zenginliktir.Dünya bunun üzerine kuruludur.Eğer zenginsen çirkin,aptal,yeteneksiz olman bir sorun değildir.Zenginlik her ne kadar güzel olsada insan sorunlarından kaçamaz.Maddi problemlerin olmasada manevi problemler peşini bırakmaz.
Hava bu gün yağmurluydu.Bir genç kız elleri ile kafasını yağmurdan korumaya çalışarak ilk gördüğü yolun kenarında olan küçük bir kafeye girdi.İçeride kendisinden başka kimse yoktu.'Bu yağmurda kim kafeye gelir ki' diye geçirdi içinden ve ilk gördüğü masaya oturdu.
Kızın tualet olduğunu düşündüğü yerden orta yaşlarda,kısa boylu,kısa saçlı,sarışın bir kadın çıktı ve kızı farkedince yanına geldi.Bir şey isteyip istemediğini sordu.Kız bir bardak çay istedi ama daha sonrasında aklına bugün doğru düzgün yemek yemediği gelince waffle söylemek istedi.
Kadın siparişleri hazırlamaya gidince kız kafenin içerisini incelemeye başladı.Manzara resimleri asılmış,çiçek ve yapay sarmaşıklarla süslenmiş açık pembe ve yeşil duvarları vardı.Masalarda duvarın rengi ile uyumlu pembe ve yeşildi.Şirin bir kafeydi.
Ortamı incelemesi bitince kız istemesede düşünceleri ile baş-başa kalmak zorunda kaldı.Ailesini düşündü,hiç bir zaman kızlarının yanında olmamışdılar.Nina zengin bir aileden geliyordu.Küçükken ne istemişse elde etmişti,ailesi dışında.Ailesi onu sevdiğini söylerdi ama ne kadar doğru tartışılır.Hiç bir zaman nina'nın yanında değildiler.Hep iş gezileri,hep toplantılar.Nina bakıcıları ile büyüdü.Ailesi Nina'ya zaman ayırmamasına rağmen onun hayatını hep yönlendirdiler.Günlük ne giyineceğini,nereye gideceğini,kimlerle arkadaş olacağını,kiminle sevgili olacağını.....En azından sevgilisini ve arkadaşlarını seviyordu.
Nina'nın aklına sabah annesi ile yaptığı kavga geldi.Nina son sınıfa geçecekti ve artık bir üniversite,bir fakülte tercihi yapması gerekiyordu.Nina her zaman stilist olmak istemiştir.Resim konusunda çok iyiydi ve bişeyler dikmeyi her zaman çok sevmiştir.Bugün annesi Nina'ya hiç istemediği bir üniversitede tıp fakültesini okuyacağını söylemişti.Tanrım,ciddi miydi bu kadın?Nina bunu duyunca normal olarak gözü döndü ve bunca zaman susmasının acısını çıkarttı.Kahvaltı masasından kalkıp kendisini dışarıya attı ama şansına yağmur başlamıştı.Şimdi ise bu kafedeydi.
Demin ki kadın Nina'nın siparişlerini getirince Nina yemeğini yiyip çayını içmeye başladı.Genç kız sabahtan beri ne kadar aç olduğunu şimdi farketmişti.Yemeği bitince yağmurun hâlâ devam ettiğini gördü.Taxi çağıramazdı çünkü elindeki son parayı burda yediklerine ödemek zorundaydı.Arkasına yaslandı ve pencereden aşağıya süzülen yağmur damlalarına baktı bir süre sonra ise artık yağmur damlalarını yarıştırmaya başlamıştı.Bunu farkedince kendi kendine güldü,her ne kadar 'büyüdüm' dese de içindeki çocuğu öldürmeyi başaramıyordu.
