Ailesi ile pikniğe gidiyordu Mia, annesine:
- Anne ben şu ağaçların olduğu yere gidebilir miyim?
-Peki ama dikkat et
Gittiğinde çok fazla şey keşfetmişti. O kadar kalmıştı ki akşam olmaya başlamıştı. Annesi ve babası Mia için telaşlanmıştı, fakat Mia hala orada geziyordu. Maalesef anneleri bir çare bulamayınca Mia'yı aramaya gittiler. Mia geri döndüğünde anne ve babasının cansız bedeni ile karşılaştı. korkup kaçarak daha uzak yerlere gitti ve orada kaybolduğunu anladı. Daha fazla kendini tutamayınca hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Orman çok sessizdi, Mia bunun sayesinde biraz sakinleşmişti ama psikolojisi bozulmuştu neredeyse.
Birden ayak sesleri duymaya başladı ve tehlikede olduğunu anladı. Çalıların arkasından büyük yaralı bir kurt görünce korkudan çok büyük bir çığlık attı. Fakat kurt yaralı olduğu için hiç birşey yapamayıp yere uzandı. Mia kurtun yaralı olduğunu anladı ve:
-Merhaba...
-(ulama sesleri)
-Korkma sana yardım edeceğim.
Mia, oradan büyük bir yaprak buldu ve onu bir sopa ile sabitledi. Kurt teşekkür edermiş gibi Mia'nın elini yaladı ve onun yanında bekledi. Birden ulamaya başladı ve çalıların arasından farklı türlerde kurtlar çıkmaya başladı. Mia biraz korksada güvende olduğunu anladı, çünkü hiç biri ona kötü bir şekilde bakmıyordu. Mia gülümsedi ve farklı yerleri gezmeye başladı. Nereye gitse kurtlarda onu takip ediyordu. Mia şansına yerden bir et parçası buldu ve kurtlara verdi. Gece olduğunda Mia herhangi küçük yumuşak bir eşya bularak hem yorgan, hem yastık olarak onları kullandı. Sabah olduğunda kurtlar Mia'nın başında onun uyanmasını bekliyordu. Mia:
-Günaydın.
Dedi ve esniyerek yatağından kalktı. Yerini kaybetmemek için renkli bir taş buldu ve hemen yanındaki ağaçın üstüne "X" işareti çizdi. biraz kesilmiş odun buldu ve kurtlardan yardım alarak bir tavşan eti aldı eline. Odunların yanına gitti ve yerdeki taşları birbirine vurarak ateş elde etti. Hem ısınmıştı hem doymuştu. Tabii kurtlarda öyle. Kendini doğaya alışmış birisi sanmıştı. Kendine hem bıçak, hem kolye, hem kendini koruyacak 4 kurt, hem de bir özgüven bulmuştu. Mia birden:
-Dur bir dakika. Ben bunlara isim bile vermedim?
Mia çok düşündü ve buldu. 1. Kurt Alex, 2. Kurt Altın
3. Kurt Sandy 4. Kurt ise Korku olmuştu. Biliyordu çok mantıksız isimlerdi ama kendi görünüşleri tıpkı bu isimler gibiydi. Kendisi çok yakıştırmıştı bu isimleri. Akşam yemeği için kendine ve kurtlara tek başına yemek bulmaya gitti. Ağaçın arkasından Siyah bir Panter çıktı. O kadar büyük bir çığlık attı ki tüm orman bu sesi duydu. Hemen Alex, Altın, Sandy ve Korku çıktı ve Panter'i korkutarak kaçırttılar. Mia teşekkür etti ve onlara ödül olarak tavşan eti verdi. Yakınlarda bir gölün olduğunu farketti ve balık aramaya başladı. Bulmayı başarmıştı ama çok büyük birşey bulmuştu. Mia bunla 2 gün bile doyabileceğini düşündü ki tamda öyle oldu :)
(15 YIL SONRA)
Mia bu ormana çoktan alışmıştı. Ve ne dersen korkutabiliyordu. Kurtlarda öyle. Gözü yaralı cesur bir kadındı Mia. Tıpkı masallardaki cesur kızlar gibi.
Mia şuan 25 yaşındaydı ve halinden memnundu. Ama anne ve babasının öldüğü günü hatırlasa hayatı berbat geçebilirdi neredeyse. Kurtlar onun ailesi gibi olmuştu. Mia birgün:
-ben neden farklı yerleri hiç gezmedim ki?
Diye sordu kendi kendine ve kurtları ile birlikte ormanın daha da uzak yerlerine gittiler. Mia geldiğinde, ailesi ile gittiği yeri gördü ve orada kalbi güm güm attı ve ağlamaya başladı. Kurtlar Mia'yı sakinleştirmeye çalıştıki Mia biraz olsun sakinleşti. Ormanda ondan başka birsürü kişi görmüştü ve buna çok şaşırmıştı. İnsanların yanina gittiğinde insanlar Mia'ya bakıyor ve kurtlardan biraz korkuyorlardı. Mia:
-Merhaba??? Siz kimsiniz?
İnsanlar:
-M-merhaba... o kurtlardan korkmuyor musun..?
Mia:
-Hayır onlar benim ailem.
Diye geçiştirdi. İnsanlar ona çok garip bir şekilde baktı. Mia:
-Korkmayın. Birşey yapmıyorlar
İnsanlar biraz olsun rahatlamıştı. Mia oradan uzaklaştı ve anne ve babasının mezarını gördü. Mia;
Çok kötü olmuştu ve hemen anne ve babasının mezarını kazdı. 10 yaşındaki gördüğü anne babası gibi giyinmişti. Fakat iskelet halindeydiler. Mia gözleri dola dola anne ve babasının ceplerini karıştırdı. İçinden kendi kimliği çıktı ve küçüklük fotoğrafını gördü orada hıçkıra hıçkıra ne yazdığını okumaya başladı ve adının Mia William Wolfwater olduğunu gördü. Kurtlarına teker teker sarılmaya başladı. Kurtları da ona sarılmış gibi patilerini Mia'nın beline koydular. Ve Mia ormanın tek cesur yürekli kızı olarak kalmaya devam etti. Soyadından kurtlara olan sevgisi artık belliydi...
ARKADAŞLAR 2. BÖLÜMÜ YAZDIM İSTEYEN ONU DA OKUYABİLİR<3
