BEBEĞİM

Tuana'dan

Evdeydik efenin hastaneden çıkalı 2 hafta olmuştu Esila sürekli yanındaydı fizik tedavide görüyorduk ben 24 saat efenin yani başından ayrılmıyorum ona yardım ediyorum herşeyden bıkmış bı şekildeydi farkındaydım babasını arıyordu heryerde ben ölmüştür die düşünüyorum ama efeye bişey diyemiyorum

Şuan mutfaktaydim efe salonda oturup telefonla konuşuyordu yanına gəldim

Çagan:Bulabildiniz mi!

X:Hayır Çağan bey hiç bı haber yok her yeri arıyoruz araştırıyoruz
Çağan:NEYE YARARSİNİZ SİZE BOŞUNA PARA VERİYORUM DİMİ!! KAPAT SU TELEFONU KAPAT!!

Tuana: Aşkım sakin ol...

Çağan:BECERİKSİZLER!
Telefonu yere fırlattım

Tuana:Efenin elini tuttum
Efe lütfen daha yeni yeni iyileşiyorsun yapma kendini harap etme

Çağan: Yapamıyorum naz anlamıyorsun annem sürekli beni arıyor babani bulabildinmi die!..

Tuana:Efe sen sakin ol babani bulabilicekse bulurlar bulamazlarsa işte...

Çağan:Bulamazlarsa ne naz!

Tuana: Boşver efe hadi gel odana gidelim-

Çağan: Elimi nazın elinden çektim
BULAMAZLARSA NE NAZ ÖLDÜMÜ DİYOSUN SEN!

Tuana: Aşkım yaralandı falan dedin belkide öldü..

Çağan:NE BİÇİM KONUŞUYORSUN SEN NAZ HE ÖLMEDİ BENİM BABAM DUYDUN MU!!

Tuana: Caganin elini geri tuttum ama elini çekmişti
Efem.. nolur bağırma hadi gel odana götürim seni

Çağan:İSTEMEZ !!
ESİLAAA ESİLA!

Esila:Aşağıdan bağırma sesleri geliyordu
Efendim abi

Çağan:Abicim beni yukarı çıkarırmisin yoksa elimden bı kaza çıkıcak

Esila: Naza baktım gözleri dolmuştu
Tamam abicim
Abimin kolundan tuttum yukarı çıktık

Tuana:Efe neden böyle yapıyordu ben ona naptim Offff naz neden gittin ölmüştür dedin salak kafam!!

Gözlerimden yaş düştü bahçeye çıktım salıncağa gittim oturdum

Su sıralar kendimi yalnız hissediyordum efede çok soğuk davranıyordu bana benim yüzümden bu hale geldi zaten vicdan azabı çekip duruyordum kalbimde sıkışıyordu efeye sarılmayı onu öpmeyi özledim ama ben yokmuşum gibi davranıyordu

Gözlerimden yaş düştü

Esila:Abimi odasına bıraktım yatağına uzandı

Abi sen neden naza bağırdın?

Çağan;Babam öldü dedi..

Esila:Hmm tamam ben gidim sen dinlen

Çağan:Tamam

Esila: Aşağı bahçeye indim salıncağa nazın yanına gittim

Naz..

Tuana: Göz yaşlarımı sildim
Efendim Esila..

Esila: Boşuna ağlama

Tuana: Başımı eğdim

Esila:Naz bu süreç içerisinde abimin yaninda olmak zorunda değilsin zaten annem gelicek biz abime bakarız

Tuana:Ne diyorsun sen Esila efe benim hərşeyim onu bırakıp nereye gıdım!!

Esila:Ama şuan abimin sana ihtiyacı yok naz geçen sefer bana ne dedi biliyormusun siz olmasanız ben yaşayamam dedi!!

Tuana:N-Ne..
Kalbim gittikçe ağrıyordu gözlerimden yaşlar süzüldü

Esila: İstersen gidebilirsin bence abimin artık sana ihtiyacı yok

Bahçeden çıkıp eve girdim

Tuana: Ağlamaya başladım
Efe.. nasıl böyle bişey dersin sen benim hərşeyimsin ben seni bırakıp nasıl gıdım .

Bahçeden çıktım eve girdim odama geçtim
Kapıyı kilitledim yere çöktüm

Beni artık istemiyor istemiyor beni artık ben onsuz yapamam efe ben sensiz yapamam sevgilim

Kalbimi tuttum hala ağrıyordu boğazım düğümleniyordu

(Şöyle bişey düşünün)

Çağan: Odamdaydim nazı üzmüştüm farkındaydim ama herşeye sınırlı hissediyordum içimdeki öfke herkesi yapabilirdi dayanamıyorum .