Dudaklarım dudaklarının üzerine kapandığında ne yaşadığımı idrak etmeye çalıştım.
Bir kaç saniye sonra ellerimle omuzlarından iteklemeye çalıştım.
Bakın çalıştım diyorum.
Kaslı kollarını belime doladı ve beni kendine sabitledi.
Dudakları dudaklarıma minik minik öpücükler bıraktı.
Tam olarak yara olan kısıma dişlerini geçirmesiyle acı içinde bir inleme çıktı dudaklarımdan.
Zar zor ondan ayrıldım.
Elimle gözlerimi kapatıp derin nefesler aldım.
Şimdi yalan söylemenin zamanı değildi tabi ki.
Hoşuma gitmişti ama bunun için daha çok erken olduğunu düşünüyordum.
"Sapık adam!"
Parmaklarım dudağımdan akan kanı buldu.
Kanı üzerimde ki askılıya sildim.
Sinirle ona baktım,o ise keyifle izliyordu beni.
"Yaptığın şey çok yanlış ve hoş değil!"
Sinirle söylenmeme kaşlarını çattı.
"Ben yanlış olan bir şey göremiyorum yavrum.
Kim sana bunun yanlış olduğunu söyledi?"
Parmakları dudağımdan akan kanı sildi ve akan kanı kendi dudaklarının arasına götürüp emdi.
Ben ona şaşkınca bakarken o ise bana sorgular şekilde bakıyordu.
"Bunun yanlış olduğunu ben söylüyorum!
Mühür gerçekleşene kadar eşin falan değilim.
Kafan estiği gibi bana dokunup öpemezsin!
Anlıyor musun?"
Ellerini bu seferde belime yerleştirdi.
"Anlamadım!"
Sinirle burnundan soluyordu.
"Sen benim karımsın!"
Gözlerime bakarak bastıra bastıra söyledi her kelimeyi.
"İstersem öperim."
"İstersem dokunurum."
"İstersem koklarım.
Kime ne?!"
Sinirli nefesleri yüzünden göğsü hızlı hızlı inip kalkıyordu.
Sinirli bir nefes aldım.
"Ben seninle anlaşamıyorum ya!"
Belimde duran eliyle belimi sıktı acıtmayacak bir şekilde.
"Eşim olduğunu öğrendiğin ikinci günde böyle mi düşünüyorsun!?"
Sinirle başımı salladım.
"Kesinlikle böyle düşünüyorum!"
Boynuma doğru eğilmesiyle onu itekledim.
Beni mühürlemeye çalışıyordu.
"Bana her karşı geldiğinde ve kötü davrandığında seni mühürleyeceğim.
Böylece sadece benim olmuş olacaksın."
Sinirden yanaklarım yanıyordu.
"Bu gün teyzeme gideceğim ve senden kurtulmanın bir yolunu bulacağım."
Elimi kaldırdım ve çenesinden tuttum.
"Eğer o aklından geçen şeyi yaparsan sen kaybedersin.
Senden nefret eden bir eşin olacağından emin olabilirsin!
Mühür bozmayı çok iyi biliyorum karan bey."
Sinirle kaşlarını çattı.
"Çok inatçısın."
Başımı salladım.
"Sadece sana karşı."
Üzerinden kalktım ve koltuğun üzerinde duran kıyafetlerimi alıp aşağı banyoya indim.
Üzerimi giyindikten sonra atımın olduğu yere geldim.
En hızlı şekilde teyzeme gitmem gerekiyordu.
Atıma atladım ve kendimi kasabanın temiz havasına bıraktım.
Teyzemin evine geldiğimde çitlere atımı bağladım.
Kapıyı çaldım.
Saat sabah altı idi.
Teyzem kapıyı açtı.
İçeri alelacele girdim.
Olan biten her şeyi anlattığımda bana verdiği cevap ile şokla kala kaldım.
"Eşler arasında böyle tartışmalar olur.
Annenle babanda böyleydi."
