The Mafia Boss' Cute Little Crush (TMBS#1)

Chapter 32

Chapter 32

Solistaire Achilles Morris

Nang makarating ako sa warehouse na tinutukoy ni Pavel ay agad din naman akong bumaba sa kotse. I immediately shot everyone I made eye contact with.

They abducted someone as important as a head of a mafia pero kokonti lang iyong bantay nila sa labas. Do they not use their brains anymore? O ganun lang sila ka-confident na hindi namin sila matutunton?

Hindi ko na hinintay ang ibang tauhan ko. One thing that I've learned in this kind of game, you should attack them first if you can.

Pumasok na ako sa loob at sumunod naman ang iilan sa mga tauhan ko sa akin. Na kanina pa pala nagmamanman sa labas ng warehouse.

"Shoot everyone, don't let anyone escaped.", utos ko sa mga tauhan ko at sinunod naman nila ako.

I didn't bother myself to strategize or plan my next move, I just shoot everyone. Inubos na nila ang pasensya ko, so who are they for me to show mercy?

Muntikan na akong madaplisan ng bala mabuti nalang at napansin kong may sniper pala sila sa taas. Nang maubos na iyong bala ng baril ko ay inaabutan lang ako ng isa pang baril ng isa sa mga tauhan kong nakasunod sa akin.

Nang mapansin kong dumadami na ulit ang mga kalaban ay dali-dali rin naman muna akong tumungo sa may kabilang banda para makapagtago pansamantala. Tumingin naman ako sa isa sa mga tauhan ko.

"Where are they? They should have been here already.", sambit ko at nakita ko namang napalunok ito. I noticed that he's a bit shaking kaya hindi ko mapigilang hindi mapakunot noo. Is he fvcking scared?

May kinausap naman ito sa radyo niya kaya kinapa ko naman iyong akin na isinilid ko lang kanina sa bulsa. I just mentally rolled my eyes nang mapansin kong mukhang naiwala ko pa ata ito.

"Nandito na raw sila boss.", aniya kaya tumango nalang ako.

"Give me your gun and just stay here if you want to.", sambit ko at tumango naman ito.

"And why are you shaking?", inis kong tanong sa kanya at napalunok naman ito.

"Nakakatakot ka kasi boss.", if we weren't in the middle of fight I could have thrown him out already.

Hindi ko nalang siya pinansin at itinuon ang pansin sa mga kalaban. I could hear a few gunshots outside kaya baka nandito na nga sila. I was just waiting for them to interfere so I could go inside.

Tumingin naman ako sa taas at napansin ko naman iyong dalawang sniper na naka-pwesto sa may kanan. Ikinasa ko naman iyong baril na binigay sa akin nitong kasama ko.

"What's your name?", tanong ko sa kanya.

"Delfin, boss", sagot nito sa akin.

"I'll be the one upfront, sumunod ka nalang sa akin. Then pick those guns na nasa sahig na madadaanan natin.", utos ko sa kanya at tumango naman ito.

I started firing at kung sinu-swerte ka nga naman ay natamaan ko kaagad iyong isa sa mga sniper. Agad ko namang sinunod iyong isa pa. I just keep striding forward at nanatiling nakasunod sa akin si Delfin.

Sinunod naman nito ang utos kong pagpupulutin ang mga baril na madadaanan namin. Minsan ay nang-aasinta rin ito and I could say that he's also somewhat good. I guessed he's just really scared at me. As if I would hurt him.

We were able to get in at iisa-isahin ko na sana ang pagpasok ko sa mga kwarto nang may marinig akong mga yabag mula sa kanang banda. Ibinaba ko naman ang baril na hawak ko at agad din naman akong inabutan ni Delfin ng baril. Ikinasa ko naman ito kaagad at itinutok sa bagong pasok. Hindi ako nagdalawang isip na iputok ito pero agad ko rin itong binaba nang marinig ko itong magsalita.