Ate'nin Göz Yaşları

Nasıl başladı

Uyarı bu hikaye yazım hataları,rahatsız edici detaylar,küfür barındırıyor

Ate eleri kan içinde dönüp baktı

"Yazıklar olsun.."

*Ate'nin bakış açısndan*

Yılar önce

"ATEE*

Televizyondan başımı kaldırdım ve mutfağa doğru baktım

"Efendim?"

"Git ve biraz daha alkol al"

Nefret ediyorum. Ben sadece 8 yaşındayım

İç çektim ve ayağa kalktım,dolabın yanındaki tabureye uzandım ve dolabın önüne koydum. Taburenin üstüne çıktım,dolabın üstündeki parayı aldım ve yola çıktım

İnsanların bana dışarıdan içkici çocuk olarak bakmasını istemiyorum bu durum beni rahatsız ediyormu evet hemde fazlasıyla ama sesimi çıkartırsam gözümde simsiyah bir morluk oluşabilir

Tekel bayiye gelmiştim,derin bir iç çektim ve içeriye adım atım

"Hoşgeldin Ate. Her zamankinden mi?"

Adama doğru kafamı çevirdim

"Evet herzamankinden"

Adam siyah bi poşete koyup elime tutuşturdu bende elimdeki parayı verdim ve ordan uzaklaştım

Kendimi tanıtayım,Ben Ate hayaleri olan biriyim en sevdiğim yemek pizza hayatımda 1 kere yemiş olsamda ailemden ayrı yaşıyorum dedemle ve anneanemle kalıyorum nedenini bilmiyorum anneme sorun

Eve vardım poşeti ve para üstünü masanın üstüne bıraktım ve anneanemle uyuduğum yani odama gitim

"Eveet, şimdi oyun zamanı"

Oyuncaklarımı alıp her çocuğun yaptığı gibi evcilik oynamaya başladım.birden bi ses duydum

"Bende seninle oynayabilir miyim?"

Kafamı sesin geldiği yöne çevirdim ve korkudan dona kaldım

Güzel bi kadın vardı karşımda bana benziyordu ama yaş olarak daha büyük, uzun,hafif dalgalı saçlı,mavi gözlüydü ve daha zayıftı benden tek farkı buydu

"Ben korkutmak istememiştim ben miya"

2-3 yıl sonra

"Seni oyunda istemiyoruz ağırlık yapıyorsun bu kadar kilolu birini oyunda istemiyoruz"

Ağlayarak eve doğru yürüyordum. kilolu olmak istemiyorum bu benim suçum değil nefret ediyorum kendimden

Miya benim yanımdan yürüyordu

"Ate bir fikrim var"

Miya'ya doğru döndüm

"Onu öldürmeye ne dersin?"

İstemsiz şekilde ağzım kulaklarıma kadar güldüm

1 saat sonra

"Beni neden buraya çağırdın Ate?"

Miya"ya doğru döndüm

"Nereye bakıyorsun"

"Boşver sadece gözlerini kapat"

Elimdeki baltayı kafasına indirdim ve üzerine çıktım,hayatımda hiç bu kadar eğlenmemiştim.

"ahaha"

"Ahaahhaha"

"AHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHHAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHHAAAA"

Miya benden korkmuş şekilde köşeye doğru geçti

"ATE NEDEN GÜLÜYORSUN"

Bu anneanemin sesiydi,anneanem kapıyı açtı

"Oyun oynarken sesiz ol bacaklarını kırarım senin"

"O öldü"

"Kim?"

"Onu görmüyor musun?"

Anneanem odaya göz atı

"Böyle korkunç oyunlar oynama"

Anneanem giti. Miya'ya baktım Miya şaşırmış gibiydi onu görmüyordu sanırım

1. Gece

Bi cesedin yanında uyumak istemiyordum Miya ağlayıp duruyordu

Yatağa yatım sadece yerdeki cesede bakıyordum

Saat 5'e kadar uyumadım sabaha kadar Miya ağladı ben uyandığımda hala Miya ağlıyordu

2. Gece

Korkuyorum odanın havası çok garipti çok korkunçtu

Miya hala ağlıyor

Hafiften soğuktan morarmış bedene yaklaştım

Saçları çok yumuşaktı sarı saçları yeşil gözleri bembeyaz teni, gözleri açıktı

Küçük ayıcıklı yorcanimla yüzünü örtüm bana bakması hala yaşıyormuş gibi hissettirdi

Yatağa yatım ve o yokmuş gibi davrandım sadece tavana baktım ve saat kaçtı bilmiyorum ama güneş dönüyordu

3. Gece

Ceset kokmaya başlamıştı sadece çürük kokusu geliyordu burnuma ben kimseye zarar vermeyi sevmem ama o an sanki ben değildim

Odadan hiç ayrılmamıştım 3 gündür

Miya kendinde gelmişti artık alışmıştım sanırım

Bedene hafifçe yaklaştım ve bu sefer bi tane daha battaniye örtüm o küçük üşümüş bedenine sanki yeniden canlanıcakmış gibi hissediyordum cesedin başına oturdum ve bekledim

"Özür dilerim.."

Ağlamaya başlamıştım hafiften. Miya soğuk ve çürük kokan odanın bi köşesinden bizi izliyordu

Cesedin başında uyuya kalmıştım

Sabah

Bedenin başından kalktım ilk defa günler sonra bu odadan çıkacaktım

Tüm odanın içine göz atım sanki biri beni izliyormuş gibiydi bütün oyuncaklarıma baktım ve içlerinden biri çok korkunçtu ama o benim en sevdiğim oyuncağımdı neden şimdi bu kadar korkunç geliyordu

Ellerimle gözlerini kopartım ve yerine geri koydum

3-4 saat sonra

Odaya döndüm ve ceset yoktu bataniyeler yerde duruyordu

Kokudan napıcağımı bilemedim

"ANNEANNE O GİTMİŞ"

Daha önce hiç bu kadar ağlamamıştım

Odanın kapısı açıldığında anneanem sandım ama o gelmişti uzun 1.80 yakın ve gövdeli korkunç bedeniyle aynı zamanda sinirli keskin bakışlarıyla bana baktı

"Neden bağırıyorsun ha?"

Elini saçlarıma doladı ve çekmeye başladı. Elindeki bira şişesini duvara vurdu ve kırdı şişenin elinde kalan kısmını belime batırdı

Acı içinde kıvrandım o sırada anneanem geldi

"HAYIR YAPMA"

sinirli anneaneme döndü

"içerde misafir var.."

Beni bıraktı ve şişenin elinde kalan kısmını üstüme fırlatı ve odadan çıktı

Miya çok korkmuştu

Devam edecek...