Bölüm biraz, birazcık geç geldi farkındayım. Ancak duyurusunu yapmıştım ki asla ilerleme kat edemediğimden dolayıydı. Telafi edeceğim...🤍
Nasıl oldu bilemedim ama atıyorum 🥲
Beğendiyseniz yıldızlara basmayı ve yorumlamayı unutmayınız 🤍
İyi okumalar 🍾
Beş Yıl Sonra...
Seyran'ın gidişinin ardından ayrılmıştı yalıdan Ferit. Halis Ağa'nın asla tolerans göstermeyeceği bir hareket olmasına karşın karşısında yok olan adama sessiz kalamazdı, kalmadı.
Onun anılarıyla dolu ev ona hapishane oda ise zindan olurdu aksi takdirde.
"İyi akşamlar. Ehliyet, ruhsat lütfen."dedi karşısındaki polis.
"İyi akşamlar."diye karşılık verdi Ferit ehliyeti ve ruhsatı uzatmadan hemen önce. "Bir sorun mu var?"diye ekledi polisler kontrolünü sağlarken.
"Rutin kontroller, Ferit Bey."dedi adam. Ferit başını anladım dercesine sallayıp yanında sessizce bekleyen kadına dönüp işlerini bitirmelerini beklemeye başladı.
"Eşiniz mi?"diye bir soru ile karşılaştığında anında parlayacaktı ki daha iki gün önce seyran'ın yeniden evlendiğine dair aldığı duyum ile sustu.
"Değil."dedi sadece fısıltı ile. Memur anladım dercesine başını sallayıp önüne döndü. Mavi ise tek kelime etmemişti olayın üstüne. Çünkü biliyordu ki hassastı patronu bu konularda. Kovulmak istemezdi, değil mi?
Arabanın önünde soğuk nevale gibi duran polislerden birinin telefonu çalmaya başladı o sırada. Yüzündeki ifade sertliğini korurken kim olduğuna bakmaya gerek bile duymadan çağrıyı yanıtladı.
"Alo?"dedi genç polis. Ferit'in dikkatini de çekmişti çoğu kişi gibi. Amirleri olabilir miydi?
"Kızım..."dediğinde yüzündeki ifade tuzla buz olmuş sert halinden eser kalmamıştı. "Tamam babacığım, sen uyumadan yanında olacağım söz."diye ekledi. Büyük ihtimalle erken gelmesini temenni eden bir kızı olduğunu düşündü Ferit.
Her koşulda ve şartta istediği o kız çocuğu. Belki de Seyran'a duyduğu sadakat ve sevgiden dolayı asla elde edemeyeceği o duygu. Babalık... kız babalığı...
"Beklettik biraz..."dedi polislerden biri elindekileri Ferit'e uzatarak. Ferit'ten bir reaksiyon gelmezken gözlerinin önünde telefonla konuşan adamda takılı kaldığını gördü. Mavi ile göz göze geldi.
"Ferit bey..."diyerek omzuna dokundu Mavi , Ferit'in.
"Ha,"diye bir tepki aldığında Ferit dönmüştü görevli polis memuruna. "Kusura bakmayın lütfen. Dalmışım."
"Önemli değil. İyi yolculuklar."diye karşılık verdi polis gülümseyerek.
"Sizede."dedi Ferit tekdüze bir sesle.
⁰⁰⁰
"Oğlum, hoş geldiniz."diye atıldı Gülgün oğlunun boynuna.
"Sağ ol annem ama biraz daha boynumu sıkacak olursan bir oğlun kalmayacak."dedi naifçe uyararak. Gülgün, Ferit'in sözleri üzerine gözlerini devirip Mavi'ye döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ ARTI BİR | Yalı Çapkını
Roman d'amour"Nasıl yaptın, söylesene."dedi gözlerimin içine cevap ararmış gibi bakarak. "Bu muydu sevdiğim kadının bana reva gördüğü hayat?"
