එදා ලස්සන දවසක්...
උදේ ඉදලම ඉදියේ ලබන්න තියෙන රෑ ගැන ගොඩාක් සතුටින්...දන්නේ නෑ ඇයි කියන්න...සමහර විට මට නිදහසක් දැනෙන්න ඇති , ඒ ගැන හිතද්දිත්...
ඉතිං උදේ ඉදලා campus lectures ඉදලා මහන්සි වුන මමත්,
උදේ ඉදලා company එකේ වැඩ කරලා මහන්සි වුන එයත්,
දවස අවසානෙ ලස්සන මොහොතක් ගැන හිතුවා...හරියටම රෑ 9.45ට එයා ආවා මාව ගන්න bike එකෙන්...මම මෙහෙම ගමනක් යන පලවෙනි වතාව...ඒ නිසාම එයා එනකන් මං ඉදියෙ බයටම හදවත ඕනවටත් වඩා ගැහෙන ගමන්...
ඒත් එයා ඇවිත් එයාගෙ මූණ දැක්ක ගමන් මගෙ හිතේ තිබ්බේ සතුට විතරයි...අපි කතා වුනේ ගෝල්ෆේස් යන්න...යන මග දිගට වැස්ස...අපි නතර වෙන්න හිතුවා...එයා කිව්වා " රෝද හතරක් තිබ්බා නන් මට ඔයාව නොතෙමී එක්ක යන්න තිබුනා... ඒත් ඒවා හරි ගනන්නෙ මැණික " කියලා...
මට එවෙලෙ කියන්න ඕනි වුනා..." මං ඊට වඩා මේ වෙලාවෙ ඔයත් එක්ක සීතලේ bike එකේ යන්න ආසයි....ඒක මට ප්රශ්නයක් නෙමෙයි...මට ඕනි මේ මොහොත ඔයා එක්ක ඉන්න විතරයි " කියලා...ඒත් මගේ සමහර introvert ගති නිසා ඒ වචන ටික මගෙ හිත ඇතුලෙම විතරක් තියාගෙන " ඒකට කමක් නෑ " කියන කෙටි උත්තරේ විතරක් මං දුන්නා...
ඒත් අපි දිගටම ගියා...නැවතුනේ නෑ...මං ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට ඒ තරම් රෑ වෙලා bike එකකින් තනියම එයත් එක්ක ගියා...හුළග කපාගෙන යන bike එක පිටිපස්සෙ ඉදන් එයාව බදාගෙන ඉස්සරහට යද්දි දැනෙන හැගීම...මං කලින් විදලා තිබ්බෙම නෑ...ඒක ලස්සන හැගීමක්...
අපි ගෝල්ෆේස් එකට ගියා...වැස්ස තිබුනේ නෑ...අපි අත් අල්ලන් ඇවිද්දා...එයා මට වඩා ගොඩක් උසයි...මං එයාව බදාගත්තම මං එයාගේ පපුව ගානට...මට ලස්සනට එයාගෙ හදවත ගැහෙන සද්දෙ හරිම උණුහුමට ඒ තුරුලට වෙලා අහන් ඉන්න පුලුවන්...
මං ගොඩක් ආස රැල්ල පාගනවට වඩා , රැල්ල වෙරලට එන විදිහ බලන් ඉන්න...ඇවිත් ගොඩක් හයියෙන් එයාගෙ ආදරේ ගැන වෙරලට කියලා ආපහු යන විදිහ ගැන බලන් ඉන්න...කොච්චර ආදරේ වුනත් ලග ඉන්න විදිහක් නැති ආදරයක්...ලැබෙන කෙටි වෙලාවෙදි ආදරෙයි කියලා දුවනවා....
මං ගොඩක් ආස කරන කළුවර , නිමක් නොපෙනෙන ගැඹුරු මුහුද දිහාට හැරිලා ඒ දිහා බලන් view point එකේ වැටට හේත්තු වෙලා ඉද්දි , එයා පාට පාට light දාලා තිබ්බ ගොඩක් එලිය වැටිලා තිබ්බ පාර දිහා බලන් ඒ වැටටම පිට දීලා මං ලගින් හිටගෙන ඉදියා...
එයා ඇහුවා " ඇයි කළුවර මුහුද දිහා බලන් ඉන්නේ " කියලා...එයා කැමති එලිය තියෙන පැත්තටලු...
මං ඇහුවා " ඇයි ඔයා එලිය තියෙන පැත්ත දිහා බලන් ඉන්නේ...මං ආස කළුවර පැත්තට " කියලා...මට කියන්න හිතුනා එයාට , එළිය වෙන්න මොනා හරි දෙයක් ඕන වුනත් , කළුවර වෙන්න මුකුත්ම දෙයක් ඕනි වෙන්නෙ නෑ කියලා...එළිය වෙන්න තියෙන ඒ මොනාම හරි දේත් නැති වුන ගමන් එතනත් තියෙන්නේ කළුවර විතරයි කියන්න...ඒත් මං නිහඩ වුනා...
මං අදුරට ආස වෙද්දි , එයා එළියට ආස වෙලා තිබුනා...ඒත් අපෙ අත් වැලමිට ගාවින් හරි තදේට බැදිලා තිබුනා...
අපි එහෙම ඉදන් ගොඩක් දේවල් කතා කලා...අපි ගැන , අපේ ජීවිතේ ගැන...
පස්සේ අපි එතනින් ආවා...එයාට මට මොනා හරි කන්න අරන් දෙන්න ඕනි වුනා...
මං එයා කැමති ඉස්සෝ වඩේ නොකා උදු වඩේ කද්දි , එයා මං කැමති උදු වඩේ නොකා ඉස්සො වඩේ කෑවා...මොකද මං ඉස්සෝ වඩ වලටවත් , එයා උදු වඩ වලටවත් ආස වුනේ නෑ....ඒත් අපි එක මේසේ ඉදන් එකට කෑවා...
පස්සේ එතන තිබුන ගල් පඩිපෙල උඩින් අපි වාඩි වුනා...
මාව තුරුල් කරන් එයා ගොඩක් ආදරේ හිතෙන දේවල් කිව්වා...කාටවත් නොදෙන මගේ diary එකේ පිටුවක් පුරවන්න මං එයාට දුන්නා...මාව ලග තියන් මගෙ ආසම සිංදුවක් වුන " මුලාවේ " සිංදුව එයාගෙ කටහඩින් මුහුදෙ රැලි ගහන සද්දේ එක්ක අහන්න ලැබුන එක , මට මෙහෙමයි කියලා විස්තර කරන්න බැරි තරන් ආදරණීය හැගීමක් මගෙ හිතට දුන්න මොහොතක්...
මං ඒ වෙලාවේ අපි දෙන්නවම අහු වෙන්න ගත්ත චූටි video එක මේ වෙනකොට කී පාරක් බැලුවද කියලා මට මතකවත් නෑ...අපි පාන්දර 2 විතර වෙනකන් ඉදලා එතනින් එන්න ආවා...මට නන් ඇත්තටම එන්න හිතක් තිබුනේ නෑ...කලින් දවසේ රෑ 9.45 ට මට ආයෙ ආයෙ යන්න ඕනි වුනා...ඒත් ඒ විදිහට ඉවර නොවුන අපේ date එක ඒ විදිහට ඉවර වුනා...අපි එහෙම හිතමු...ඉතින් ලස්සනම ආදරේ පිරුණු මතකයක් මගෙ ජීවිතේට ඒ විදිහට එකතු වුනා...
- Moonflower's Diary -
~2024.06.21~