ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

84

အခန်း 84- ကိုင်တွယ်ခြင်းနှင့် တားဆီးခြင်း

လင်းချီ ဒေါသထွက်နေသော အသံကို လင်းယွဲ့လန် ၏တဲမှ ကြားလိုက်သောအခါတွင် လူအုပ်သည် ပို၍ပင် သိချင်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲဝင်လာသူတိုင်း ကျိန်ဆဲ   ဆဲဆိုပြီး တဲထဲမှာ ဘာတွေရှိလဲသိချင်လာသည်။

လင်းချီသည် လင်းထားဝယ်နှင့် လင်းရီဝေတို့၏အကူအညီဖြင့် အိမ်မှထွက်လာသည်။ သူ၏ လမ်းလျှောက်တုတ်သည် မြေပြင်ပေါ်သို့ ပြင်းထန်စွာ ခေါက်သွားသည်။

သူ့မျက်နှာက နီရဲနေပြီး တံခါးနားမှာထိုင်နေတဲ့ လူသုံးယောက်ကို ဒေါသတကြီးမေးတော့ "မင်းတို့ သုံးယောက်က ယုတ်မာတာပဲ၊ ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ!" လင်းချီက တကယ်ကို စိတ်ပျက်သွားသည် ။

ထို့နောက် လင်းချီသည် လင်းယွဲ့လန်ဆီသို့ လျှောက်သွားသည်။ သူက ရှက်ရွံ့ဟန်ဖြင့်

“မိန်းကလေး၊ ဒီကိစ္စက သူတို့အပြစ်ပါဘဲ၊ ငါတို့အားလုံးက တစ်ရွာတည်းနေကြတာ။သူတို့ကို ခွင့်လွှတ်ဖို့ စိတ်နှလုံးထဲမှာ တွေးလိုက်တာဘယ်လိုလဲ။ နောက်ဆုံးတော့ မင်းရဲ့ ကျားကြောက်ခြင်းကနေ သူတို့ရဲ့ သင်ခန်းစာကို သင်ယူပြီးပြီ မဟုတ်လား ။ မင်းအိမ်ကို အရှုပ်အရှင်းကလွဲလို့ တခြားဘာမှ မလုပ်ဖူးဘူးမဟုတ်လား"

ထို့နောက် လင်းယွဲ့လန်သည် လင်းချီသည် သူဘက်တွင် ရှိနေမည်မဟုတ်ကြောင်း သေချာသွားခဲ့သည်။ ဒေါသတောင် မထွက်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ လင်းယွဲ့လန်နှင့် စေ့စပ်ညှိနှိုင်းရာတွင် ၎င်းကို သြဇာအဖြစ်သုံးနိုင်စေရန် အမျိုးသမီးသုံးဦးအား ကြိမ်းမောင်းခဲ့သည်။

လင်းချီသည် မျက်နှာကို နှစ်သက်သူတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း လင်းယွဲ့လန်က ထင်မြင်ခဲ့သည်။ လင်းမိသားစုကျေးရွာ၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ကာကွယ်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ရွာထဲမှာ သူခိုးအသစ်လေးယောက်ကလွဲလို့ ရုတ်တရက် တစ်ယောက်မှ မရှိတော့ဘူး။ ထို့အပြင် သာမန်အိမ်မှ ခိုးယူခြင်း မပြုခဲ့ပေ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့မိသားစုက နှင်ထုတ်ခံရတဲ့ မိန်းကလေးဆီကနေ သူတို့ ခိုးယူခံခဲ့ရတာပါ။ ဒီစကားထွက်လာရင် လင်းမိသားစုကျေးရွာ မျက်နှာပျက်သွားလိမ့်မယ်။