⭒Kod adı kırlangıç: hayran kurgusu⭒

1. Yarışma ve tanışma⭒

Ana karakterler
⭒Zeynep Koşan
Bu hikayede Zeynep abisiyle yaşıyor. Ailesi bir trafik kazasında hayatını kaybetti.(Zeynep 10 yaşında olurken) Abisi Deniz kardeşini çok seviyor, koruyor, ona hem annelik, hem de babalık yapıyor. Kardeşi için üniversiteni bıraktı. Ailesinin yokluğunu Zeynepe hiss ettirmemeye çalışıyor. Şu anda Zeynep'in 15 yaşı var, abisinin 21. Onlar yiğitlerin mahallesine taşınacak.

⭒Yiğit Efe Korkmaz
Yiğit efenin de dizideki gibi ailesi yok, anneannesi ve sevgi ile yaşıyor. Burda Sevgi onun ablası oluyor. Yiğitin 15, sevginin 20 yaşı var. Sevgi üniversitede okuyor.

Yan karakterler
Bilge
Bilgin
Tonguç
Aslan
Berke
Müge
Ayşe teyze
Sevgi
Deniz

Her gün yeni bölüm koymaya çalışıcam, hatta bir günde 2 bölüm de ata bilirim. Ama tabi sınır olacaq. Her bölüm için en az 3 oy. İlk başlsrda geçeicem çünkü daha yeni yazıyorum ama izleyici arttıktan sonra oy sınırı dolmadan atmıycam. Bu çok zor bir şey değil arkadaşlar, yani okudunux o kada bir tabe yıldıza basmak ne kadar zor olabilir?

Evett yeni bölüm aşağıda iyi okumlar.
✧*̥˚ love youu*̥˚✧

Zeynepten
Alarm sesiyle uyanmıştım. Neden bu kadar erkene alarm kurmuştum ki? Hemde pazar gününe? Tam uykuma dalacaktım ki, aklıma gelen şeyle yerimden fırladım. Bu gün yarışım vardı. Ahh... nasıl unutmuştum. Hemen üstüme bir şeyler giydim, aynanın karşısına geçip son dokunuşlarımı yaptım. O kada da şık giymedim. Giyemedim çünkü taşınıyorduk ve her şeyim kolilerdeydi. Her neyse. Aşağıya indim. Abim sofranı hazırlıyordu. Abim Deniz yemek konusunda çok yeteneklidir. Bu yeteneğini babamdan almıştı. Babam da yemek yapmakta ustaydı. Annemle her sabah onların hazırladığı yemek kokusuna uyanırdık... Her neyse, bütün bunları kafamdan atıp masaya oturdum.
- Günaydınnn abilerin abisiiii
- Günaydın prensesimm. Nasılsın? Heyecanlı mısın bu gün için?
- Hemde nasılll. Sence kazanır mıyım abi?
- Eğer seni tanıyorsam en az 3.e girersin.
- Eh İnşAllah
- Hadi çabuk ye gidelim.
- Tamamm
Çabucak yemeğimi yedim, ayakkabılarımı giydim ve çıktık.
Yarım saat sonra
Varmıştık yarış alanına. Buarsı çok muhteşemdi. Çokta insan vardı ki, bu da beni çok fazla geriyordu.
- Hadi minik kuşum göriyim seni
Bana böyle seslenişini çok seviyorumシ
- Kazanıcam
Dronumu yerleştirip yerime geçtim.
Sunucu konuşmaya başladı:
- Bayanlar ve baylar. Türkiye dron yarışına hepiniz hoş geldiniz. Bu gün 5 mükemmel yarışçımız var. Sadece 3 kişi uluslararası turnuvada yarışmaya hak kazanıcak. İlk yarışmacımız Yiğit Efe Korkmaz.
Yanımda oturan çocuktan bahs ediyordu ki, çocuk ayağa kalktı ve galiba ailesi olan tarafa el salladı. 2.ci çocuğu da açıkladılar.
-3. yarışmacı Zeynep Koşan
Ayağa kalkıp abime el salladım. Bana gülümsedi ve ell salladı.
Diğer yarışmacıları da aynı şekilde açıkladılar.
- Evet artık yarışa başlıyoruz sayın seyirciler. Üç...iki...bir...başla!
Büyük bir mücadeleyle başlamıştık yarışa. 2.çocuk önde götürüyordu yarışı, ben de onun hemen arkasındaydım. Hızlanıyordum, bitişe az kalmıştı, kazanıyordum...Birden önüme Yiğit denen çocuğun dronu keçti ve tam dönerken beni sıkıştırdı ve çarpmamak için yavaşladım. Bunun üzerine 3.cü oldum. Sinirlenmiştim. Nasıl olur ya. Oturduğum yerden hızla kalktım. Abim geliyordu.
- Aferinn Zeynep, çom iyiydin.
- Hiç de bile, o çocuk yüzünden 3.cü oldum yoksa kazanırdım
- Hadi ama en azından uluslararası turnuvada yarışmaya hak kazandın. Hem ben onun ailesiyle tanıştım. Gel.
Abim beni götürdü onların yanına. Çocuk sevinçten havalara uçuyordu ve bu çok sinirimi bozuyordu.
- A demek Zeynep sensin. Tebrikler, bu da Yiğit Efe. Hadi tanışın siz
Bunu söyleyen galiba annesiydi? Ama çok gençti. Belki ablasıydı. Her neyse ama çok tatlı ve sevimli biriydi. Çocuğun aksine
-Tebrik ederim. Elini uzatmıştı
- Teşekkürler. Elini sıkmadım. Elini falan sıkmamı ve seni de tebrik etmemi bekleme. Senin yüzünden üçüncü oldum. Eğer beni sıkıştırmasaydın belki de kazandırdım.
- Nasıl yani sana yol vermemi mi bekledin? Buyurun Presnses diğe yok mu vermeliydim
- Benimle düzgün kon-
- Zeynep gel hadi, gidiyoruz. Daha taşınacak bir ton koli var.
- Tamam abi.
- Tanıştın mı Yiğit Efeyle?
- Hıhı evet
-Güle güle
-Görüşürüz

- Kız çocuğun ablasıymış. Onun da annesi babası yok biliyor musun?
- Ha öylemi
- Evet. Bak artık ortak bir yanınız da var.
- Aman ne güzel.
- Tamam hadi bin arabaya.
Eve gittik. Eşyalarımızı taşıyacak kamyon gelmişti bile. Her şeyi toplayıp gittik. 1 saat kadar yol gittikten sonra sonunda vardık. Herşeyi yerleştirip aşağıya indik.
Ve karşımda gördüğüm kişiyle hem şok olmuş, hem de yüzüm asılmıştı. Bu... bu nasıl bir tesadüftü?...

Eveett bu bölüm bi kadar. 500 kelime olmuşşşş ohaaa. Bir az uzun oldu ama diğerleri bu kadar uzun olur mu bilmem ama çalıştığım kadar yapıcam.
Bir de arkadaşlar siz seçin:
Günde bir tane uzun bölüm yada günde iki tane bir az kısa bölümler?
Oy vermeyi unutmayın plss