Cenan Sonunda hastahaneye varmıştım doğrusu varmıştık Emre ile birlikte deli gibi ağlıyor bir yandan sosyal medyada olan olayları takip ediyorduk. Her yer de bu olayla ilgili haberler geçmiş olsunlar ve dahası bunları görmek bizi daha çok mahfettiği için telefonlarımızı uçak moduna alıp beklemeye başladık.
"Merhaba Arif Güloğlu'nun tanıdıkları mısınız?" "Evet kardeşim gibidir" dedi Emre sakinleşmeye çalışırken yavaşça ayağa kalktım"Ne oldu Arifim yaşıyo dimi" "sakın olun beyefendi neyse ki bıçak çok derine inmemiş ve zamanın da getirildiği için çok kan kaybı da olmamış sadece bir kaç gün iyi bir bakıma ihtiyacı var"
"ÇOK TEŞEKKÜR EDERİZ ARİF'İ GÖREBİLİR MİYİZ" diye aynı anda bağırdık,hâlâ ağlıyorduk ama bu sefer mutluluk gözyaşları dökerek ağlıyorduk. "Tabii görebilirsiniz ama hasta hâlâ uyuyor"
"hiç sorun değil görelim yeter" dedi Emre sonra bana sarıldı "Arifimiz yaşıyor Cenan" sarılmasına karşılık verdim kısa bir süre sonra ayrıldık ve göz yaşlarımızı sildik "gel Emre gidelim bebeğimizin yanına"
"Sadece bizim bebeğimiz olsaydı keşke Emre'yi katmasaydın'
Bir sus be içses!
Düşüncelerimi hemen dışarı attım,içses çok haklıydı aslında. Bir tek benim bebeğim olsa daha iyi olurdu ama olsun. Hızlıca oda numarasını öğrenip yürümeye doğrusu koşmaya başladık. Odanın kapısına geldiğimiz de heyecandan elim ayağıma karıştı neyse ki Emre bunu fark etmişti ve direkt kapıyı açmıştı.
İşte orda her zaman ki gibi mükemmel, her zaman ki gibi tatlı, her zaman ki gibi güzel. Erkek güzelim..
Bunları düşünürken aynı zaman da gözüm doluyordu, onu bu halde görmek canımı gerçekten çok ama çok acıtmıştı yavaş adımlarla yanına yakalaştım ve diz çöktüm. O an bunu yapan o herifi ne kadar öldürmek istediğimi düşündüm ve kısa süre içinde bu düşünceleri beynimden attım sadece onu düşünmeye başladım.
Birlikte geçirdiğimiz güzel anıları, gülüşünü, yediğimiz azarları, birlikte oynadığımız skeçleri, utandığın da yanaklarının kızarmasını ama en çok da onu düşündüm.
Tam o anda omzumda el hissettim yavaşça kafamı çevirdim, bu el Emre'nin eliydi.Sinsice gülümsedi "Sen Arif sen Arif" "Yeni ship adı bile buldum arcen" nasıl anlamıştı lan bu "nasıl anladın lan" "gözler kardeşim gözler yalan söylemez"
Nasıl bakıyordum ki "nasıl baktım da anladın"aşkla, kıskançlıkla, korkuyla daha var da saymayayım" "neyse söyleme sakın Arif'e" "söylemem oğlum ama Arif de sana boş değil bence" dedi ve göz kırptı, sanki hastahane odasında değil de kısmetse olur da gibi davranıyordu.
"Oğlum sen Arif'i yanına alsana ev arkadaşı olun" çok mantıklı diye düşündüm"Kabul eder mi ki" "ya eder hem Arif korkar sen de sana bakcam falan dersin alırsın yanına sonra evlenirsiniz istiklal marşı kapanış" "sağol be Emre ilk defa bir işe yaradın" "ne demek kardeşim her zaman" sanırım hırsızı dövüp işim bittikten sonra teşekkür edicektim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
