Zeynep'in beni omzumdan vurmasının üzerinden bir buçuk hafta geçmişti buçuğunu umutsuzluktan kendim hesaplamıştım.
bir kere bile ziyaretime gelmedi, bekledim ama tık yoktu kızdan.
Zeynep tarafından görmezden gelinmek dibe batmaya benziyormuş onu da yaşamış oldum bu vesileyle.
Tavana bakarak düşünürken Bahadır'ın kaldığım odama gelmesiyle düşündüklerimden sıyrıldım.
-Efendim uygunsa aşağıya inelim Levent Hoca'da orada olacak.
-Olur Bahadır, nasıl yapalım?
Bahadırın kolayca yürüyebilmem için uzattigi değneği tutarak ayağa kalktım sendeleye sendeleye de olsa bir şekilde kantine indim.
Ben Levent Hocam'ı beklerken karşıma bir hanım oturdu.
Sorgularcasına bakarken konustum.
-Müsaade aldınız mı?
-Siz..Nasıl desem kaşınız açılmış görünce müdahale edemeden duramadım.
dedigiyle elimle kaşıma dokundum acısıyla elimi geri çekince kadın ayağa kalkıp bana yaklaştı.
-Destur!
-Ben yardım etmek istedim
-Müsaade dedim size.
Kadının gidişiyle Levent Hocam'ı gördüm elimle burada olduğumu işaret edince yanıma doğru geldi.
-Levent Hocam, Zeynep..
-Yine mi Cüneyd?
-Siz gördünüz mü onu söyleyin.
-Cüneyd buna sevinir misin üzülür müsün bilemem ama Zeynep'in keyfi gayet yerinde, senin de öyle olacak umarım..Hem önce şu kaşına bak bir istersen
- O mühim değil de ya Zeynep onu nasıl görücem kim bilir nasıl pişman olmuştur beni bu hale getirdiği için bir kere görmeye gelse affederim ki
- Cüneyd sen küstüğüne emin misin de affedeceksin, Zeynep şu an hapiste bile olabilirdi.
-Ama değil olmayacak da o beni düşünür siz karışmayın.
-Peki peki.. Daha nasılsın konuşacak kadar açılmışsın gördüğüm üzere
-Öyle doktor, seanslara devam anladığım kadarıyla
-Sen hele çık şu hastaneden sonra ona bakarız, gelmişken bunlari vereyim üzerimde kalmasın.
-Bu ne?
-Meryem Hanım'ın börekleri, mutfakta hazırlamışlar sana da getirmemi söyledi.
-Kim kim varmış? Zeynep'te m-
-Cüneyd!.. Neyse afiyet olsun bakalım
Börekleri istemeye istemeye de olsa yerken aklıma Zeynep geldi onun hazırladığı bir çayın tadı bile farklıyken mahrum kaldığım aklıma gelince elimdeki böreği bıraktım gözlerim doldu, mahrum kaldığım Zeynepti.
Zeynep'im
İştahım kesilmişti o etrafımda yokken yesem ne yemesem ne sanki?
Evimizde mi kalıyordur yoksa başka yerde mi diye düşünmekten kafayı yemiştim Levent hoca'da sır küpü mübarek, Bahadır'da olmasa Zeynep'ten bir haber olacağım.
Yerimden kalkıp Bahadır'ın yanına doğru yürüdüm.
-Bahadır, sen buralarda daha fazla oyalanma Zeynep Hanım'ın evinin ışıkları ne alemde onu görmeni istiyorum.
