Beynimin içindeki karanlık bi kuytuyum
Görülmezden gelince yok oldu sağduyum
Gözüm görmez kulak duymaz dilim ise uydurur
Görüntüm net değilse çevir bana uydunu
Monoton bi hayat tadı bayat yaşamdan usandım
Ne kadar yakınsam artık o kadar uzaksın
Dünyam bi çöl atlası hergün sana susarım
Gözlerin yeter ki konuşsun ben hergün susarım
Yeni bi durak yeniden farklı yolculuk
Her istasyonda farklı binlerce korkuluk
Kimi mutlu güzel korkunç vede haylaz
Hepsinin de ortak yönü cehennemde yanmak
Kalp zırvalar imkansıza yol arar
Zor zamanlar da dünya dönüşür zindana
Cevap veren olmassa duvarlar döner insana
Yoruldum artik diz kanar peşimde var bi ton yalan
Nakarat
Hayatım kumar atıyorum zarları
Her gece düşlerim kanlanır
Hep Yüksekten düşmek gibi anılarım
Ölümün acısı hala kalır nefesimde
Her hatam sayfalarca tonla kara liste
Batan bi gemi tayfalarla benim işte
Bi kulaç daha atarım çizdiğim denizde
Yavaşlar yaşlanan reflekslerim içim dışım kendimle savaşda endekslenir
Karanlığı resmedelim çünkü kimse pembe değil
Ruhum da bu kirli sokaklardan beslenir
Yazdığım sayfaları toplasan gezegen
Rap de zaten DNA ma bulaşmış kalıcı gen
Elinde dedektör olan bana define der
Şimdi ise farksızım boş bi tenekeden
Hayal kurmam dilek tutmam yıldızlı gecelerde
Kafanı kaldır da dön bi bak gerçeklere
Geçimişi düşünme kalırsın yoksa gelecekte
Dünya dolu 7 milyar cesetle
