Yasak Kiraz🍒(gxg)

Yasak Kiraz🍒

Alarmın sesiyle uyandım saat 7 olmuştu hemen kalktım ise geç kalamazdım patronumuz bu konuda çok katı olduğunu biliyordum.  Bu benim işteki ilk haftamdı daha şimdididen patronumun gözüne batamazdım. Banyoya girip hızlı bir duş aldım. Dun hazırladığım iş kiyafetlerimi ustume giyip evden aceleyle ciktim. Arabam ya da motorum olmadığı için otobüsle gidip geliyordum. Bu benim için tam bir işkenceydi. Kalabalık ve tıkışık yerlerden nefret ederim. Ayrıca kapalı alanlara karşı da bir hassaisyetim vardı. Durağa vardığımda daha bekleyen insanları görünce sevindim. Otobüsü kaçırmamıştım. Fakir olmak beni gerçekten çok zorluyordu. Kulaklığımı takıp otobüsü beklemye başladım. The smiths caliyordu kulakligimda. En sevdiğim gruptu. Cok geçmeden otobüsüm geldi ve bindim. Neyseki gidecegim yol cok da uzun değildi. Otobüsten inip hızlı adımlarla şirkete yürümeye başladım. Tanrım sadece 5 dakika gecikmiştim ancak bu 5 dakika patronumun gözünde 5 saate denkti. Sanırım daha ilk haftadan sıçmıştım. İçeri girdiğimde patronum bir çalışanı azarliyourdu. Ben de bunu fırsat bilerek köşeden sıvışmaya çalıştım ancak tam o sırada patronumun sesini duydum " Eylül! Bana hiç bi açıklama yapmadan geçip gidebileceğini mi sandin!?". İdil Hanimin sesi çok sert çıkmıştı. Bu otoriter ses tonu ona cok yakışıyordu açıkçası. Ses tonu gerçekten beni çok etkilyordu. Bir anlğında zihnimde beliren şeyler yüzünden dalıp gitmiştim. İdil Hanimin ikinci ikazıyla kendime geldim " Eylül! Sana sesleniyorum.". Düşüncelerim yüzünden kendimden utanmıştım. Tanrım ne zaman böyle birine dönüştüm ben. Toparlanip arkami döndüm "Özür dilerim idil Hanım. konuşmanızı bölmek istememiştim." İdil Hanımın koyu mavi gözleri üzerimde gezmeye başladı ve giydiğim mini etekte oyalandığını fark ettim. Sanırım etkilenmişti. Yüzümde istemsiz bir sırıtış belirdi. İdil Hanim sinirli gözlerle "Bir daha gecikmeni istemiyorum. Tekrarlanırsa işler senin açından hiç iyi olmaz." dedi. Çekici biriydi ve açıkçası sinirlenince daha da çekici oluyordu. Sanirim onun bu halini seviyordum. Tekrar idil Hanımdan özür dileyip kendi masama geçtim. Maaşım iyi olsa da çok stresli bir işti. Özellikle idil Hanım her şeyi daha da zorlaştırıyordu. Yeni olduğum için üzerime geldiğini net bir şekilde hissediyordum. Yanımdaki iş arkadaşım Emir'e yan bir bakış atıp " Bu kadın gerçekten hep böyle mi?"diye dordum. gasfgashg sirketteki en tatli insanlardan olabilirdi. Daha ilk günden yanıma gelip bana arkadaşlık etmişti. Seviyordum Emir'i. "İdil Hanım zor bir kişilik. Biz bile bazen katlanamiyoruz. Ama emin ol sen de alışıcaksın onun bu hallerine." dedi Emir. Biz sohbet ederken masamdaki şirket telefonu çaldı. Sohbete oylesine dalmıştık ki telefonun sesi beni irkiltti. İrkilmekte de haklıydım çünkü arayan İdil Hanımdı.