DENİZİN KUMSALINDA

Benimle doğruları bulur musunuz?

Öncelikle herkese selam.Ben Aden.Tanıştımıza memnun oldum,umarım sizde olursunuz.Arkadaşlar bu benim wattpad de ilk kitabım olucak.Umarım beyenirsiniz.Yorumlarınızı bırakmayı unutmayın✨
.
.
.
Bugün her zamanki gibi geç uyandım.Tabi evdekiler sabah kahvaltısını yapıp işlerine gitmişdiler.Benim pek bir işim yoktu. Yaz tatiline çıkana kadar her geçe bir
planın olurdu. Ama çıktım andan itibariyle sadece uyuyorum. Başka hiç bir şey yapmıyorum. Mutfaka indimde annem masanın üstüne bir not bırakmışdı .

-"Kızım biz babanla işe gittik,sana pişi yaptım,yanındada çayla içersin"

İnanır mısınız pişiyi çok severdim,amma bu sıralar canım hiçbir şey istemiyor.Kendime bir soğuk kahve yaptım ve yukarıya odama geçtim. Ben çok arkadaşı olmayanlardandım.Sadece benle aynı mahlede kalan ve aynı sınıfa gittiyim tek bir arkadaşım vardı"Bahar". Sadece onunla konuşur,onunla sevinir,onunla üzülürdüm.Çünki o çoçukluğumdan beri güvendiyim tek kişiydi.Yani ben o sizin bildiyiniz silik kızdım.Kendim herkesi tanır,görürdüm.Ama kimse beni tanımazdı.Bu arada ben"Kumsal".Tanıştımıza memnun oldum,umarım sizde olursunuz.Herkesi hayatında bir dönüm noktası vardır.Biz bazı hayaller kurarken,hayat bize hayal kurmayı bile unutturur.Benim dönüm noktam peki ne zamandı diye sorar gibisiniz.O zaman gelin birlikde hayatımın deyiştiyi o anı görelim.

Nerde kalmıştık,heh odama geçtikten sonra hemen bilgisiyarımı açtım ve kendime şarkı açtım.Bazen bazı şarkılarda hayatımı anlantığını sanıyorum.Ben en küçük yaşımdan beri yalnız büyüyen bir çoçuk oldum.Çünki annem ve babam işte oluyordu,beni ise Baharın annesine emanet ederlerdi.O yüzden Bahar benim için arkadaştan öteydi,o benim kardeşim,sırdaşım olmuşdu.Ama her zaman Baharın anne ve babasının ona olan sevgisi kıskanmışımdır,ne yalan söyleyim.Kim kıskanmaz ki?Düşünsenize anneniz ve babanız seninle çoçukluktan beri hiç ilgilenmiyor.Ve sen hem mutluluğunda,hem kırgınlığında yalnızsın.Ben hasta oldumda bile bana Baharın annesi,Nazan teyze baktı.O kadar  iyi ilgileniyordu ki benle,inanır mısınız,keşke annem Nazan teyze olsaydı dediyim zamanlar bile oluyordu.Evet konumuza gelirsek,şarkıyı dinlerken aynı anda yapılacakları not alırken,bana Bahar yazdı.Hemen mesajlara girdim.Bana-"Sahil kenarına gel,seninle konuşmam gereken çok önemli şeyler var"dedi.

Bende –"Şimdi mi?" yazdım

Oda bana –"Evet" yazdı

-"Tamam" yazdıkdan sonra,hemen üstüme bir tişort,altınada eşofman giyinib,saçımıda ev topuzu yapıp,bir parfum sıktıktan sonra,anahtırımıda alıp,evden ayrıldım.Ve sahil yoluna ilerlerken kulağımda kulaklık vardı.O kadar dalgındım ki.Șarkı dinlerken bile,Baharın bana ne diyeceni düşünüyordum.Ve yolu geçerken bir araba az kalsın bana çarpıyordu ki,birisi beni hızla alıp yoldan çekti.O an hiç bir şey görmedim.Karanlıklaştı heryer.Bir an kör oldum sandım.Kalkmaya çalıştım,kalkamıyordum.Acaba felçmi oldum dedim içimden.Sonra bir ses duydum.

-"İyimisiniz" ve ayağa kalka bildim.Meyerse ne felç olmuşum,nede kör.Sadece beni kurtaran çoçuğun cantası yüzüme gelmiş,kendiside üstüme düşdü diye kalkamamışım.Evet öteden bakınca çok komik gele bilir,amma siz bide benim o 20 saniye içinde ne yaşadını düşünün.Çocuk hala iyi olup,olmadımı soruyordu,ben ise aval-aval durup karşıdaki duvara bakıyordum.Sonra çocuğa döndüm,ayağa kalkmama yardım etti ve ona teşekkür ettim.O an gördüm ki ayağım kanıyo.E tabi öyle gidersen sonuda öyle olur.Sonra çocuk bunu fark etti ve bana -"Hemen bir pansuman yapalım dedi"

Bende-"Ne gerek var" dedim.O da ısrarla-"İltihap kapa bilirsiniz"-dedi.Bende-"Benim hastaneye gidiecek zamanım yok"-dedim.Oda "Cantamda bir kaç bir şey olmalıydi"dedi.Ve cantasında pecete ile alkol cıkardı.Hemen peceteye damlatıp,baçağıma koydu.Baçağım acıdı diye,üfledi.Gerçekten çok nazik davranıyordu."Bu arada ben Deniz"-dedi.O an çok garip şekilde isminin benim ismimle olan uyumuna şaşırdım."Bende Kumsal"-dedim."Ne güzel ismin var"-dedi.Bende-"Teşekkürler, seninkide öyle"-dedim.Sonra ayağıma bir yara bandı yapıştırdı,ve ayağa kalkmam için elini uzattı.Teşşekür edip yoluma devam ettim.En son sahile vardımda,Bahar sahil kenarında oturmuş,denize taş atıyordu.Çoçukluğumuzda çok severdik denize taş atmayı.En zor anlarımızı hatırlayıp,kimin taşı daha sinirle uzağa atıldı,ona bakardık.Hemen gittim ve Baharın yanına oturdumda,"Nerde kaldın,senin için enlişelenmeye başlamıştım artık"-dedi bana."Bazı aksilikler oldu,ama sonra anlatırım.Eee,sen anlat,neden bu kadar acele ile cağırdın beni?"-dedim.

Baharda bana-"Sırrımızı bizden başka bilen biri var" dedi.

"Nasıl olur"-dedim ve bana telefonundan ona gelen mesajı gösterdi.Mesajda böyle yazıyordu-"Ya ne söylersem harfiyen yaparsın,yada sırrını herkes öyrenir"
Numaraya baktımda,bilinmez numaraydı.Acaba bu kimdi?Ve neden bizimle uğraşıyordu?

.
.
.
Bu bölüm bu kadar.Sizce kim yazan kişi.Ve Baharla,Kumsalın sırrı neydi?Söyledim gibi lütfen yorumlarınızı ve desteklerinizi esirgemeyin✨
Yeni bölümde görüşmek üzre🌸