Hi there! :) Ist story ko po ito, sana magustuhan niyo vote and comment. :)
I prepared, heart broken story hindi kase ako magaling sa happy ending ehh..pero gagawa din ako nun anyway, enjoy reading :)
Ikaw at ako
July 4, 2015.
Magtatatlong taon na ang nakalipas nung nangyare yun. Alam mo ba hanggang ngayon hindi ko pa din makalimutan.
Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat.
Kase kahit anong gawin ko ikaw padin ang iniisip at hinahanap ko.
Bakit mo kase ako sinanay na lagi kang nandyan. Ang hirap mag adjust. Alam mo yun yung hinahanap mo yung isang taong na kahit kailan hindi na babalik sayo?
Ang hirap tuloy ang hirap hirap.
(Started to cry)
Alam mo ba na sa bawat pagbukas ng mata ko sa umaga text mo ang hinahanap ko na sa bawat paglipas ng araw ikaw ang gusto ko makasama.
Pero hindi eh Hindi na pwede
Iniwan mo na ako.
Iniwan mo akong nag-iisa.
Alam mo naiinis ako sayo kase hindi mo tinupad lahat ng mga pangako mo.
Totoo nga PROMISES ARE MADE TO BE BROKEN.
Bakit hindi mo tinupad :(
Masaya na tayo eh, umalis ka pa.
Binigla mo ako alam mu ba yun?
Hindi ko alam kung paano gagawin ko.
Oo, magtatalong taon napero bakit ganun parang kahapon lang nangyari.
Masakit pa din eh. Ang saki sakit.
Na habang tumatagal mas lalo kang bumabaon.
Sabihin mo nga paano nga ba kita kita kakalimutan?
Sabihin mo paano nga ba mapapalitan sa puso ko?
Kase itong lintik na puso na ito! Ikaw pa rin ang sinisigaw!
Pero alam mo ba miss na miss na kita.
Miss ko na yung boses mo, yung kinakantahan mo ako kahit sintonado ka. Yung mga luto mo, lahat miss ko na :(
Sabi ni mama pag subok lang raw ito.
Ayokong kalimutan ka, nag-iisa ka lang eh.
Ikaw yung mahal ko at ako yung mahal na mahal mo.
Alam mo ba kung ano iniisip ko kung andito ka ngayon siguro ang saya saya natin.
Hehe( pilit na tawa) Sorry hah, kase lagi nalang malunggkot yung sinasabe ko sayo siguro nalulungkot ka din.
Matapos ko sabihin sa kanya lahat yun nagpunas na ako ng luha. Ganito lagi set-up ko sa kanya lagi kong sinasabi yan. Nasaktan ako eh, sa ikaw at ako niya ako yung naiwan.
Nagkwento ulit ako sa kanya.
Nga pala nag 18th bday na ako. Sayang hindi ikaw ang escort ko. Don't worry nandyan naman si vince. Yung bestfriend mo. Masaya yung birthday ko. Andun silang lahat ikaw lang yung kulang. Ikaw na pinaka importatante sakin.
"Eunice! Halika na mahuhuli na tayo!"
Si mommy tinatawag na niya ako.
Aalis na kame pupunta kame sa states magpapagamot ai daddy doon.
"Mom wait nalang."
Magiging okay din ako pangako ko sayo yan.
Alam ko okay ka na.
Miss na kita I love you.
At naglakad na ako paalis.
Paalam Ian.
"Your memories remain in our heart"
Ian Nichol Alveras
December 5, 1996-July 5, 2012
