#اسكربت_بقلم_هايدي_محمد
قاعده فى الباص وسرحانه مع الطريق سمعت صوت فونى بيرن مسكته ولاقيت صحبتى بترن عليا رديت عليها
ايوه ياسمر اخبارك ايه انا الحمد لله انا مسافره وفى الطريق اهو
ردت سمر عليا بقلق وصوتها بيترعش انزلى بسرعه اسمعى كلامى ياهايدى وانزلى من العربيه وماتكمليش طريق
ضحكت على كلامها قولتلها بلاش غيره بقى كل ده علشان هروح مصيف من غيرك ياستى تتعوضوقبل مانكمل كلامنا الخط فصل بسبب الشبكه وكملت انا طريقى ووصلت اسكندريه قدام فندق جديد وشكله بجد تحفه وقدامه البحر على طول كنت متشوقه اطلع غرفتى علشان اقف فى البلكونه وأشوف المنظر من فوق وبالفعل سبت كل اللى معايا وطلعت الغرفه وفتحت البلكونه ووقفت وانا باخد نفسى بشوق وحب للمنظر وريحه الهوا
لمحت على الشاطىء اللى قدامى واحده قاعده لبسه دريس ابيض وشعرها اسود طويل مفرود على ظهرها وقاعده فى الارض وضمه رجليها عليها كان شكلها غريب حسيت انها حزينه واحيده وفى نفس الوقت حسيت احساس غريب اتجاهه لاقيت ايد بتتحط على كتفى رعبتنى وهى كانت ايد اخويا وهو بيقولى ايه يابنتى عمال انادى عليكى من بدرى
بصتله وانا بضربه فى كتفه وبقوله اخص عليك خضتنى بجد
رد عليا محمد وهو بيقولى كنتى سرحانه فى ايه
تعالى بص فى واحده قاعده لوحدها شكلها غريب وحزين اووى
رد محمد فين دى
يابنى ماهى قاعده قدامك هناك اهى اللى لابسه دريس ابيض دى
محمد والله مافيش حد يابنتى انتى شايفه حد انا مش شايفه
بطل بواخه بقى اهى والله قاعده هناك اهى لوحدها
والله العظيم مافيش حد قاعد خالص لوحده
كلام محمد قلقنى يعنى ايه مافيش حد يعنى ايه انا شايفه حد وهو مش موجود اكيد بيهزر لاقيته سابنى ومشى وانا كمان قفلت الستاره ودخلت اظبط هدومى وارتاح شويه من الطريق
ومسكت فونى وبعت لسمر على الواتس انى وصلت الفندق
لاقيتها باعته ليا بتقولى قولتلك بلاش ليه ليه
استغربت كلامها وطريقتها
بعتلها بلاش ايه مش فاهمه كلامك ياسمر فى ايه
سمر للاسف ياهايدى مش هقدر اتكلم ولا احكيلك حاجه كل اللى اقدر اقوله خلي بالك من نفسك وقفلت
هو فى ايه النهارده ايه القلق ده خدت نفس عميق وقولت انا جايه هنا اتفسح وافضى دماغى من اى وش حطيت الفون جانبى ونمت صحيت الساعه ٩ بليل على خبط باب الاوضه ولاقيت ماما بتقولى مش ناويه تقومى بقى هاتقضى المصيف كله فى النوم
لا ياماما انا هاقوم انزل اتمشى شويه على البحر
طيب يا حبيبتى خلى بالك من نفسك
وبالفعل غيرت هدومى ونزلت اتمشى على البحر مع الهدوء ونسمه الهواء الجميله والمنظر الخلاب وانا ماشيه شوفت البنت بتاعت الصبح قاعده برضوا نفس القاعده بصراحه فضولى خلانى قربت منها وسألتها هو انتى ليه قاعده كده فى حاجه معاكى اقدر اساعدك بيها شعرها كان نازل على نص وشها وماكنتش عارفه اشوف وشها اووى من شعرها لاقيتها بترد عليا من غير ماترفع وشها ليامحدش غيرك يقدر يساعدني انا كنت مستنياكى من بدرى وانتى اتاخرتى اووى عليا ياهايدى
بصراحه الخوف اتملكنى وبقيت احاول ابعد عنها وارجع بظهرى لورا انا انتى تعرفينى وتعرفينى منين ومستنيانى ازاى لاقيتها عدلت وشها كله ليا وكان وشها عباره عن عيون كلها اسود مافيش اى حاجه غير سواد ووشها لونه شاحب ونص وشها مدارى من شعرها كلها بجد مرعب مرعب جدا خوفت اووى من شكلها ورجلى مش قادره تتحرك مش عارفه أجرى مش عارفه اتحرك وصوتى اتحشر مش قادره اصوت أو انادى لاى حد يلحقنى فضلت تقرب منى ببطء شديد لحد ماوقفت قدامى وحطت ايديها على كتفى وقتها حسيت قلبى هايقف من الرعب
اتكلمت بصوت مرعب تخين ايوه اعرفك واعرفك كويس اووى ياهايدى وكنت مستنياكى تجيلى مش يلا بقى حان الوقت
وقبل ماتكلم سمعت صوت محمد اخويا بينادى عليا وقتها سمحت لنفسى ولعيونى يغمضوا واغمى عليا فوقت لاقيت نفسى فى الغرفه وكله حواليا وبيسالونى مالى مابقتش عارفه اتكلم ولا عارفه اقول حاجه
ردت ماما وقالت سبوها ترتاح شويه وفعلا كله خرج وطفوا النور عليا وانا غمضت عنيا حسيت بنفس قريب اووى من وشى فتحت عنيا ببطء شديد لاقيتها هى ايوه هى وبنفس الصوت وابتسامه مرعبه بتقولى حان الوقت ياهايدى حان الوقت#الجميع
أنت تقرأ
اسكربت بقلم هايدي محمد
Short Storyاسكربت بقلم هايدي محمد جميع الحقوق محفوظه للكاتبه هايدي محمد ممنوع النشر دون أذنها أو علمها