Prologue

46 7 2
                                    

"Hon, you're here; I cooked your favorite food," I said, and he just looked at me and handed me his coat.

"How's your day?" I asked and folded his coat and put it on the couch; he walked away; why was he always ignoring me?

"Hey, why do you keep ignoring me?" I asked and he stopped walking and faced me, so I just smiled at him.

"What the hell, Dahlia? Please stop talking. You're so annoying!" He shouted and he went to the stairs, my tears started falling down my cheeks.  I wiped my tears and sighed. "Maybe he was just tired," I convinced myself kahit na ganyan naman siya lagi sa akin.

Tumingin ako sa pagkain na hinanda ko na masasayang nanaman, sabagay ganyan naman lagi pag pinag luluto ko siya hindi niya naman ginagalaw, huminga ako ng malalim at umupo, mag isa nanaman akong kakain. Kumain na lang ako mag isa habang tuloy pa din sa pag agos ang mga luha ko sa aking mga mata.

After Kung Kumain I'll clean it up then I'll wash the dishes, I don't know what gonna do to others' food here because andaming natira, I'll give it na lang sa mga tao dito. kumuha ako ng Tupperware and doon ko nilagay ang mga pagkain pero nag tira pa din ako para kay loui dahil baka hanapin niya

After that hinanap ko na ang ibang tao dito sa bahay like yung mga maid, gardener, and body guard, una kung nakita si kuya Rome "Kuya, food oh" i said at inabutan siya ng pagkain, ngumiti naman ito at nag pasalamat, kuya rome is our body guard and next naman is yung katulong dito sa bahay si ate myrna at ate sol binigay ko sa kanila yung isang Tupperware and nag thank you naman sila at ang last naman is yung gardener namin na si manong encho at yung anak niyang si james nag pasalamat naman sila kaya umalis na ako at bumalik sa loob.

Pag balik ko sa loob ng bahay biglang may humawak ng mahigpit sa wrist ko dahilan na mapatigil ako sa pag lalakad at nakita ko si loui na ang sama ng tingin sa akin at nanlilisik ang mga mata "Pati ba naman hardenero lalandiin mo?" Sigaw niya sa akin, taka ko siyang tinignan at hindi nag salita kasi hindi ko naman alam ang sinasabi niya, humigpit ang hawak niya sa wrist ko "a-aray ko, loui ano ba, na-nas-nasasaktan ako" Saad ko at inaalis ang kamay niya

"Ganyan kana ba kalandi ha? wala kang pinapalagpas?" Galit na galit na saad nito sa akin. "Ano bang pinag sasabi mo?" Saad ko at inaalis ang kamay niya na nakahawak sa wrist ko.

"Wag kang mag maang-maangan dahlia!" Sigaw nito "Wala akong alam sa sinasabi mo" Saad ko at inagaw ang kamay ko at hinaplos haplos ito.

"Fuck dahlia, nahuli kana nga lang mag d-deny kapa?" Galit na galit niyang sabi "Ano ba pinag sasabi mo ha?" Sigaw din na sagot ko, kasi kahit kailan kahit hindi ko siya nagawang lokohin at yang binibintang niya sa akin never ko ginawa yan.

"Napaka kati mong babae, slut!" Sigaw niya dahilan na masampal ko siya "Ganyan ba tingin mo sa akin? bakit mo pa ako pinakasalan?" Sigaw ko kahit alam ko naman ang sagot sa tanong ko

"Ano ba loui?! kung may galit ka sa akin sabihin mo hindi yung pag bibintangan mo ako ng kung ano-ano, kahit hindi mo ako minahal hinding hindi ko magagawa sayo yun" Mahaba kung sabi pero ngumisi lang ito "BUTI ALAM MO NA HINDI KITA MINAHAL, DAHIL SA PUTANGINA NA NA ARRANGE MARRIAGE NA YAN NAPILITAN AKONG PAKASALAN KA" Sigaw nito at talagang dinidiin ang mga salitang lumalabas sa bibig niya, biglang tumulo ang mga luha ko

"Diba andaming chance na hindi ka pumayag sa gusto nila? bakit tinuloy mo pa din?" Tanong ko sa kanya "Kasi ayun ang gusto nila, wala akong magawa" Sagot nito

"Fine, lumabas din ang totoo, kaya pala all this year na pag sasama natin halos hindi mo ako kilalanin bilang asawa mo, porket alam mo na mahal na mahal kita gaganyan-ganyanin mo na lang ako, porket alam mo na mahal kita kaya mo ginagawa sa akin to kasi alam mo na hindi kita iiwan.." Saad ko at pinunasan ang mga luha ko "Yes, i know na never mo akong minahal pero... ginawa ko naman lahat para mahalin mo din ako" Umiiyak na sabi ko

Chasing Burden Love (On-Going)Where stories live. Discover now