Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben sevdiğim insanı ilk kez kaybetmiştim. O ölmesin diye ölmeyi bile seçmiştim. Ne kadar zordu sevdiğinin kaybolması..."
§
Esneyerek kalktım. Gece çiğdemin evinde mi uyumuştum gerçekten? O kadar mı sarhoştum ki? Hatta ne sarhoşluk! Dedi sağda ki melek. Yine mi başlıyorlardı?! Sinirlerim daha çok bozulmadan yataktan kalktım. Derin nefes verdim. Bugün burdan artık gidicektim. Artık kimse, kimsesiz asenayıgöremicekti. Ben bu zamana kadar ersinle gelmiştim. Belki ersin olmasa ölürdüm. Belki o katil olmazdı. Keşke ben doğmasaydım. Bu kadar ızdırap yeterdi artık. Benim de canım yok muydu? Ben niye çöp poşeti gibi hep savruluyordum? Ben artık yorulmuştum. Belki buradan gidersem herkes için daha iyi olucaktı. Hiç kimseye bir şey demeden gidicektim. Kimse de benim arkamdan gelmezdi. Murat bile. Eve gidip valizi mi bile hazırlamıcaktım. Yolda da halil başkanı arıcaktım. İstifa kağıdımı da bugün yazıcaktım. Mektupla gidicekti. Kabul ederdi dimi? Ederdi.
Çocuklar aklıma gelince odadan çıktım. Lavobaya girip elimi yüzümü yıkadım. Kendimle aynada göz göze gelince irkilip geri çekildim. Benim yüzüme böyle ne olmuştu? Göz altlarımmosmordu. Yüzüm sararmıştı. Saçlarım darma dağınıktı. Parmaklarımla saçlarımı açmaya çalıştım. Azı açılmıştı. Daha fazla burada durmak istemedim. Kendime daha fazla bakmak istemedim. Hızla arkamı dönüp lavobadan çıktım. Bana ne olmuştu bu kadar? Kendime ne yapmıştım? Acaba annemle babamın kemikleri sızlamış mıydı? Ama onlar yüzünden ben böyleydim! Belki onlar gitmeseydi ben mutluydum. Ben annemin de katiliydim... Ben niye katildim? Acaba katilim diye mi sevmiyorlardı?
Gözlerimin kapalı olduğunu daha yeni fark ediyordum." Niye gözlerin kapalı Asena kaptan. Ne oldu?" Gelen sese döndüm. Çiğdemdi.
"Hiç..." Dedim.
Daha fazla bir şey demeden merdivenlerden indim. Ağladığımı da yeni fark ediyordum. Ağlamam hıçkırıya dönüşünce hızla arkamı dönüp gircektim ki. Karşıma çiğdem çıktı. Arkamdan da ses geldi." Niye ağlıyorsun abla? Yine o adam mı üzdü?" Bu sefer hıçkırım, bağırmaya dönmüştü. Hayır şuan krizimtutamazdı!
Panik atak krizim!
Çiğdem endişeyle kolumu tutdu." Şura! Şura bana bak!"
