Karanlıktan Külleriyle Doğan Gün Işığı (DÜZENLENİYOR)

12. Bölüm

Kaan Korkmaz 'dan.. 

Demek hain Fatih Karahan 'dı. Benim iş ortağım, çocukluk arkadaşım, dostum dediği adam. Ama anlayamadığım birşey vardı Neden? Neden tüm bunları yapmıştı? Onun Hande ile ne işi olabilirdi ki?  Çok geçmeden anlamıştım ki onun amacı Hande üzerinden bana zarar vermekti. Çünkü bana bir başka türlü zarar veremeyeceğini oda çok iyi biliyordu! Ama bende Kaan Korkmazsam onu doğduğuna bin pişman edecektim. Benim canımın canına zarar vermeye kalkışan bu şerefsizin eceli olacaktım. Tabi o şuan bunu bilemeyecekti. Onu öyle bir kapana kıstıracaktım ki  oradan çıkmak için yalvaracaktı. Benimde vardı elbet kendime göre planlarım. Ve zamanı geldiğinde bir bomba misali devreye sokacaktım. 

Adamım sedata küçük bir baş hareketi yaptım. Bu hareket "ortalığı temizleyin, adamın işini bitirin" anlamına geliyordu. Arkamı dönerek hızlı adımlarla yürümeye başladım. Arabamın yanına geldiğimde kapıyı açarak içine geçip oturdum ve arabamı çalıştırarak yola çıktım. Bir an önce Gün Işığım 'ın o eşşiz kokusunda soluklanmak istiyordum. Bunun için hızı biraz daha yükselttim. Yaklaşık 15-20 dakika sonra evin önüne gelmiştim bile. Arabadan indiğimde hızlı adımlarla Gün Işığımın odasına doğru yol aldım. Kapının önüne geldiğimde ilk önce birkaç kez tıklattım kapıyı. Fakat içeriden herhangi bir ses gelmeyince endişelenerek kapıyı açıp odadan içeri girdim. Girmemle de yatakta adeta bir melek misali yatan Gün Işığımı görmem bir oldu. 

Bu sefer yavaş adımlarla yatağın yanına ilerledim ve dayanamayıp yorganı yavaşça kaldırarak içine girdim. İlk birkaç dakika hiçbirşey yapmadan sadece yüzünün her bir detayını hafızama kazımak istercesine izledim onu. Daha sonra yüzünün önüne doğru düşen ufak bir saç tutamını titreyen ellerimle yavaşça omzunun arkasına doğru bıraktım.

Aşk.. 3 harf, tek 1 kelimeydi belki ama hissettirdikleri paha biçilmezdi.. Ben ki koskoca Kaan Korkmazdım. Benim silahla ateş ederken titremeyen elim bir tek onun saç tutamlarına dokunurken titriyordu. Daha fazla ondan uzak durmak istemediğim için yavaş bir hareketle o incecik belinden tutup kendime doğru çektim. Oda başta huzursuzlanmış olsa da uyumasına devam etmişti. Uyku sırasında belime sımsıkı sarılmış ve kafasını göğsüme yani tam olarak sahibi olduğu kalbimin üzerine koymuştu. Bu hareketiyle kalbimin atış hızı gittikçe artmaya başlamıştı.

Demiştim ya işte kalbimi hızlandırması için birşey yapmasına gerek yoktu, onun bir bakışıyla bile kalbim hızlanıyordu. Sanki kanatlanıp bir kuş misali uçacaktı kalbim. Bende yarattığı bu etkinin farkında değil miydi? Bir süre sonra kafasını bu seferde boynuma götürmüş ve orada kokumu derince içine çekmişti. Dudaklarımda ise benden bağımsız olarak koca bir tebessüm meydana gelmişti. Bu hareketinden cesaret alarak bende ona daha çok sıkı sıkı sarıldım ve burnumu saçlarının arasına daldırarak onun o eşsiz kokusunu içime derin nefesler halinde çektim. Ve bu gece kendimi Gün Işığımın kolları arasında uykuya bıraktım. 

Hande 'den devam..

Sabah üzerimde bir baskı hissetmemle gözlerimi araladım ve  Kaan 'ın bana sarılarak uyuyor olduğunu gördünce şaşkına uğramış, sinirlenmiştim. Kalkmaya çalıştığımda kolları beni daha çok kendine çekmişti. Herhalde gitmemi istemiyordu beyefendi! Resmen o koca kollarıyla bir koala misali sarıp sarmalamıştı beni. Sonra kafamı omzundan kaldırdığımda bakışlarım istemsizce yüzüne çıktı ve bir süre öylece onu izledim. Yakından bakıldığında daha bir yakışıklıydı sanki.. Bakışlarım onun o dolgun dudaklarına kaydığında onu öpme isteğiyle yanıp tutuşmuştum.

 Daha fazla dayanamayarak dudaklarına yavaşça küçük bir buse kondurmuştum ama bir anda ben daha ne olduğunu bile anlayamadan öpüşüme karşılık vermeye başlamıştı, aramızdaki fark ise sadece onun daha hırçın olmasıydı. Nefesimiz kesilene kadar bir an bile olsun ara vermeden öpüşmüştük. Soluklanmak için birbirimizden ayrıldığımızda bakışlarımız kesişmişti. Gözlerinde daha önce hiç görmediğim bir ifade mevcuttu. Sanki gözleri bir şelale gibiydi ve o şelaleden su yerine birsürü duygu akıp gidiyordu.
Ve o şelalesinden aşşağı doğru akan duyguları görmeme izin verdiğinde tamamiyle bocalamıştım. Bakışlarında oldukça belli olan şey ise saf bir tutku ve arzuydu.