FOURTEEN
The shadows reflected on the white wall moved. At dahil tahimik kaming lahat na nakatitig sa screen ay naririnig namin ang boses sa background.
"S-sir...no..."
"Shhh, huwag kang maingay!"
The people in the background are talking in a whisper way. One girl and one guy.
"Hu-huwag po, b-baka hanapin ako...ng mga kaklase ko..."
All of us gasped. Dahil kilalang-kilala namin ang boses na kakasalita lang. It was Nica.
"Hindi ka maririnig kung tatahimik ka!"
"S-sir...maawa po kayo...wag po...dito."
Naririnig ko na ang hikbi ng mga kaklase kong babae.
Maya-maya pa'y nakita na namin ang anyo ng dalawang tao pero ang kalahating katawan lang ng mga ito dahil sa posisyon ng camera. Tama kami, si Nica nga ang babae.
She was being held tightly on the arm by the guy while she was struggling.
"Hu-huwag po..."
Naiiyak na pagmamakaawa nito. Pero bigla na lamang siyang niyakap ng lalake.
Napapikit ako. Damn it.
We saw how Nica tried her best to push the other person while she was being attacked.
"W-wag po...wag...po..."
Hinihimas na ngayon ng lalaki ang hita niya habang maliliit na boses na lamang ni Nica ang naririnig namin. Maya-maya pa'y nakita naming nagkaroon ng chance si Nica na bumitaw sa hawak ng lalaki subalit agad nitong hinila ang buhok ni Nica. Mahaba ang buhok ni Nica kaya nakita namin sa video ang paghila nito. Umiyak si Nica at napahawak sa kamay ng lalaki na nasa buhok niya.
"Ilang beses kong sasabihin na tumahimik ka, ha?!"
Iniharap ng lalaki si Nica sa kaniya. Hindi parin namin nakikita ang mukha nila dahil sa posisyon ng camera. Kalahating-katawan parin nila ang nakikita namin.
Akala namin ay sasaktan pa ng lalaki si Nica pero agad nitong marahas na hinila si Nica habang nasa buhok parin nito ang mga kamay niya. Nawala sila sa video at nagkaroon ng sandaling katahimikan.
Nakarinig kami ng katok mula sa pinto. Nagkaroon ng ilang segundong katahimikan bago namin marinig ang pagbukas ng pinto. Maya-maya'y bumukas ang ilaw at bumungad sa amin ang mas malinaw na paligid. Naaalala ko ang scene na 'to, ito yung pagpasok ko.
Hindi nga ako nagkakamali dahil maya-maya pa'y nahagip na sa camera ang pagpasok ko. Sa harap nito. Makikitang napahinto ako ng ilang segundo sa harap ng camera at hindi gumalaw. I was watching the surrounding that time. Saktong aabutin ko na sana ang camera ay ang pagkarinig namin ng tunog. I stopped.
Damn it, napasabunot ako sa buhok ko habang pinapanood ang sarili sa video. I was there, I was there when something was happening to Nica. If only...if only I checked...I could've helped her.
Wala pa rin akong boses na naririnig sa mga kaklase ko. Nakatutok pa rin sila sa video na parang nanonood ng isang thriller na movie.
"Ace, nakita mo na?"
Rinig namin ang bagong boses sa background. It was Kian's.
Maya-maya pa'y gumalaw ang video na naaayon sa paggalaw ko. Saktong pagsara ng pintuan ng sports office ay ang pagkapatay o pagkatapos ng video. I must've clicked something that made it stop.
"A-ace...you noticed?"
It was Faith who spoke first and immediately asked me.
I nodded, "I did...but, I wasn't sure. I-I'm sorry I—"
YOU ARE READING
R O O M 16 (Sixteen Series #1)
Mystery / Thriller--- Sa lumang building ng Paaralang San Ignacio, may isang silid na nakapagpapangilabot sa lahat - ang Room 16. Nakatago sa dulo ng pasilyo, palaging nakalock ang pinto nito at may mga bulung-bulungan tungkol sa mga kakaibang pangyayari sa loob. Sin...
