Töre tek kelime iki hece. Kimine göre bı namus bekçisi kimileri içinse bir katil. Yıllardır bu topraklarda hüküm süren insanların uydurduğu kendi aralarında uzlaşıp karar verdikleri yazılı olmayan kurallar. Kulağa garip geliyor ya da saçma nasıl hitap ederseniz öyle benimsersiniz.
Peki şimdi nolcaktı? İki yok vardı ya Baran ile sevdalısı Evin ebediyen uykuya dalıp aşklarını sonsuz bir şekilde mühürliyeceklerdi ya da sevdaları uğruna iki gencin hayatını mahvedeceklerdi. Şüphesiz iki yolda can yakacaktı .
Rojin Miran ağanın ona olan bakışlarının odağından çıktığı anda kucağında ona sıkıca sarılan mirzayı üst kata yatağına yatırmak üzere odasına doğru yöneldi. Tam merdivenlerin başına geldiği anda havaya sıkılan iki el ateşle yerinde sabit durdu. Mirza korkuyla yerinden sıçrayıp ağlamaya başladı. Rojin mirzaya sıkıca sarılırken ikizlerde ağlamaya başladı. Miran ağa
- HİÇ KİMSE BİR YERE GİDEMEZ diye tabiri caizse adeta kükredi.
Rojin hızla Miran ağa'ya dönüp hiçte sakın olmayan bir ses tonuyla konuşmaya başladı
-ÇOCUKLAR KORKUYORLAR GÖRMEZ MİSİNİZ? GİDİN İŞİNİZİ BAŞKA YERDE HALLEDİN dedi.
Bütün gözler Rojin'e dönerken Rojin onları umursamadan hızla merdivenlerden çıkıp odaya vardı. Uzun uğraşlar sonucu Mirza tekrar uykuya daldı ama aşağıdakilerin bağırışı sebebiyle Rojin'in parmağını sıkıca tutuyordu. Kadınlar içeri kısma geçip aşiret ağalarının toplanıp karar vermesi için bekliyordu. Avludaki birey sayısı git gide artıyordu.
Sonunda Rojin aşağı inmişti merdivenlerin sonuna geldiğinde başını kaldırdığı anda avluda olan onlarca adama kaydı gözleri. Bu hiçte hayra alamet değildi.
Hızla kafasını eyip mutfağa doğru ilerledi. Kapının eşiğinde dururken gözleri annesinin bileklerine kolonya sürüp onu kendine getirmeye çalışan Sevgi ablaya ve Tuba'ya kaydı annesinin acı feryatları resmen ciğerini dağladı genç kızın. Hemen gidip annesinin önünde diz çöküp o gül kokulu ellerini sıkıca tuttu. Avucuna sayısız öpücüklerini kondurdu
-Ağlama annem her şerde bir hayır vardır elbet rabbim bize de bir çıkar yolu gösterecektir dedi.
Annesi ilk defa Rojin'e sıkıca sarıldı. Saçlarını öptü güzel kızının. oda biliyordu hiçbir çıkar yolunun olmadığını. Kızına döndü ağlamaktan kızaran ela gözleri ile
-Yok kızım hiçbir çıkar yolu yok sende biliyorsun ya ölüm ya da berdel olacak ben evlat acısına dayanamam ben Baranım olmadan yaşayamam diye hıçkırarak göz yaşlarına boğuldu Aysel hanım.
Rojin de biliyordu abisinin ölmesine asla dayanamazdı. Abisi onu sevmese de Rojin çok severdi abisini babası asla abisinin ölmesine müsade etmezdi. Geriye tek bir yol kalıyordu o da berdel.
Ama kim , kim evlenecekti? Ablası olmazdı o kerem( sevdiği adam) ile nişanlıydı ya kardeşi Şevin o hayyatta olmazdı. Çünkü Şevin daha çocuktu 13 yaşındaydı ve bu yıl sınava girecekti. Geriye yanlız o ve kuzenleri kalıyordu.( Jiyan,gurbet,Eslem,yaren ve Rojin'in nefret ettiği Aynur kalıyordu)
Rojin asla kimseye kin tutmaz kimseden nefret etmezdi. Ama Aynur amcasını doldurup Rojin'i okuldan aldırmıştı. hem de onu erkekler ile konuştuğunu iddia edip iftira atarak.
Rojin'in dersleri çok iyiydi. Bütün hocaları tarafından sevilirdi. Zaten hayatında hiçbir erkek olmamıştı. Uğraşmazdı rojin bu işlerle sevmezdi.
Salonda yayılan tok adım sesleri ile kafasını kapıya doğru çevirdi genç kız gelen abisiydi. Şiyar annesi Aysel hanıma dönüp
-Ana karar verildi dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROJİN(Berdel)
Genç Kız Edebiyatıhayatın her türlü acımasızlığına katlanmak zorunda olan güzel bir genç kız , ailesi yüzünden çektikleri yetmezmiş gibi en sonunda abisinin hatasına kurban edilir...
