Hafif bir kan kokusu ile karışık serum kokusu...
Nefes alabilmesine yardımcı olmak için takılmış hava maskesi...
Yanıbaşında duran ve nabzını gösteren ufak ekran...
Koluna açılmış damar yolları, göğsüne yapıştırılmış kablolar...
Genç kız, bir yoğun bakım ünitesinde uyanmıştı. Olmak istediği yer asla burası değildi. Ne zaman buraya geldiğini hatırlamıyordu. Ne zamandır orada olduğunu da bilmiyordu. Sanki bir rüyadan uyanmış gibi hissetti. Çok gerçek ama bir o kadar da sahte bir rüya.
Cheonsa diye birisini hatırlıyordu.
Hyungseo da vardı sanki.
Bir süre, en azından hemşire gelene kadar, bulunduğu odayı inceledi. En son arkadaşları ile buluşmuştu sanki. Öyle hatırlıyordu.
İki ihtimal vardı: Ya şu anda bir rüyanın içindeydi, ya da bir rüyadan uyanmıştı. İki ihtimal de çok yakındı.
Sakin kalmaya çalıştı ve başını çevirdi genç kız. Hemen yatağının kenarında duran kırmızı butonu gördü. Sol kolunu kaldırdı ve butona bastı fakat bir anda bileğine saplanan ağrı ile birlikte duraksadı. Kolunu yavaşca geri çekti ve eski pozisyonuna getirdi.
Kısa süre sonra üç doktor ve beş hemşire girdi odaya. Doktorların yüzünde, sanki mucizevi bir olaya şahit olmuşlar gibi bir ifade vardı ve bu ifade, geç kız için çok rahatsızlık vericiydi.
Hemşireler etrafında dolanmaya, serumunu yeniden ayarlamaya, maskesini ayarlamaya başlamışlardı. Çok hızlı hareket ettikleri için başı dönmüştü.
Zor da olsa kolunu kaldırdı ve ağzındaki maskeyi söküp yatağa bıraktı. Artık daha rahat nefes alıyordu. Doktorlardan biri ve hemşirelerden üçü çıkmıştı. Ellerinde dosyalar ile koşuşturmaya başlamışlardı.
Derin bir nefes aldı Min Aeri.
"Ne oldu bana, neden buradayım?"
"Bunu duymak isteyeceğine emin değilim küçük hanım."
"İstemesem sormazdım. Neden buradayım?"
"Birkaç yıl önce, Seul'den Hongcheon' a giden aktarmalı bir otobüs kaza yaptı ve 29 yolcudan 8'i ağır yaralandı, 19'u hafif yaralandı ve 2'si hiçbir yara almadan bu kazayı atlat-"
"Bunun benimle alakası ne?"
"Bu kazada ağır yaralanan sekiz kişiden bir tanesi sizdiniz. Büyük ihtimalle hatırlamıyorsunuz çünkü dört yıldır komadasınız."
Ne yani, hepsi bir kurgudan ibaret miydi?
Olanlar gözünün önünden film şeridi gibi geçti, başı dönmeye ve gözleri kararmaya başladı. Sonrasında ise her yer kapkaranlık oldu.
_______________________________________
yaşasın iyilik NİHAHAHAHAHHAH
Aeri'ye yazık çok üzülüyorum kıza
Elif aşkom çok özür dilerim yemin ederim internet olmadığı için giremedim :(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hatırla Sevgilim | ✓
RandomSevgisini herkese açıklamaya cesareti olan ama Cheonsa'ya itiraf edemeyen Aeri En yakın arkadaşına karşı arkadaşlıktan öte hisler beslediği için kendine kızan ve ondan uzaklaşan Cheonsa Günlük tutmaya karar veren ve günlüğün sayfaları bittiğinde izi...
